روش زندگی , عبادت و كار كردن این پیرمرد كه در روستای میربازار دربین راه امیركلای بابل به سمت بابلسر در یك خانه كوچك و ساده زندگی می كند, توجه بسیاری از مردم و اهالی روستاهای همجوار را به خود جلب كرده است.
از مسیر راه و در خیابان های فرعی برای رسیدن و پیدا كردن خانه این عالم از هر كسی كه بپرسی او را می شناسند و احترام خاصی برایش قائل هستند.
حاج شیخ حسن ولی اللهی میری معروف به شیخ ولی اللهی كه در سال 1297 در میربازار دیده به جهان گشوده است معتقد است كه سنش بالای 100 سال است چراكه شناسنامه اش از سوی خانواده در ان زمان دیرتر ثبت شده است.
این عالم روحانی در دهه 70 زندگی خود دو بار دچار سكته مغزی شده است، همچنان معتقد است كه انسان باید از طریق بازو و عرق خود نونش را تهیه كند تا محتاج و سربار كسی نشود.
آرامش روحی و مهمان نوازی از خصوصیات بارز این مرد كهنسال است كه شاید بیماری بسیاری از افراد را دچار كم حوصلگی كند ولی ظاهرا هرگز وی این بیماری را در خود نمی پذیرد و معتقد است باید در مقابل بیماری ایستاد و آن را شكست داد.
وی كه در كلام و صحبت اگر چه بدلیل كهولت سن شادابی گذشته را ندارد ولی همچنان كشاورزی را یكی از شغل های آبرومندانه و روزی حلال را در این كار بسیار ارزشمند می داند و معتقد است كه باید در مقابل بیماری و مشكلات و همه سختی های زندگی ایستاد و با آن نبرد كرد در غیر این صورت ، افسردگی و هزاران مشكل دیگر جامعه برانسان غلبه خواهد كرد.
این پیرفرزانه كه بیش از 50 سال به كار كشاورزی مشغول است در حال حاضر نیز برغم كهولت سن , سالانه هفت هزار متر مربع زمین شالیزاری خود را به كشت برنج طارم می پردازد و بخشی را به فرزندان و نوه ها و بخشی دیگر را به فروش می رساند.
حاج ولی اللهی كه دارای چهار پسر و دو دختراست ، دارای 40 نوه دختری و پسری است كه از نوه ها و فرزندانش برای اداره امور كشاورزی و باغداری كمك می گیرد و آنها را در این امر مشاركت می دهد.
یكی از ویژگی های بارز این عالم ، نگاه و توجه ویژه به یتیمان و مستمندان از همان دوران جوانیش بوده است و علت این كارش را احساس آرامش در زندگی خواند.
ساده زیستی و تواضع ، توجه جدی به نیازمندان و یتیمان و كثرت مطالعه را می توان از جمله ویژگی هایی دانست كه توجه نگارنده را به خود جلب كرد.
او حدود 16 سال در حوزه های علمیه مازندران ، قم، تهران و مشهد به تحصیل علوم دینی پرداخته است و در محضر اساتیدی همچون حاج شیخ ولی اله مدرسی، شیخ قنبرعلی توسلی، حاج یونس اردبیلی و آیت اله فیاض تلمذ كرده است و بعد از پایان تحصیلات به زادگاهش میربازار برای نشر احكام دینی در بین مردم بازگشت.
شیخ ولی اللهی دست از مطالعه برنمی دارد و معتقد است خواندن كتاب روحش را آرامش می بخشد و باعث جلوگیری از بیماری فراموشی (آلزایمر) می شود.
هم اكنون روزی پنج ساعت معمولا صبح ها علاوه برقرائت قرآن ، كتاب هایی در زمینه های مختلف دینی و مذهبی مطالعه می كند و تاكنون بخشی از كتاب هایش را به كتابخانه های عمومی برای استفاده جوانان اهداء كرده است.
حج را قبول دارد و آن هم یكبار در عمر نه بیشر چون معتقد است باید كسانیكه نرفتند به این سفر معنوی بروند و می گوید یكبار در سال 1355 به حج تمتع و دوبار نیز به كربلای معلی مشرف شدم.
همسر حاج ولی اللهی نیز پنج سال پیش در سن 93 سالگی درگذشت و نوه پسریش هم اكنون از پدربزرگش مراقبت می كند.
بابل-زینب حبیب پور گودرزی
7328/1899
ساری-ایرنا- ابتلا به بیماری شاید برخی را دچار نگرانی های شدید كند و از كار كردن دور، ولی دوبار سكته مغزی مانع كار كردن عالم كهنسال و 100 ساله بابلی در زمین های كشاورزی و باغی نشد.