كشاورزان در انجام كشت و كار، از چكمه و دستكش استفاده كنند

تب شاليزار ، يك بيماري ميكروبي به شمار مي رود كه عامل آن نوعي از باكتري‌هاي اسپيروكت به نام لپتوسپيرا هستند؛ اين بيماري توسط آب آلوده كه معمولا از طريق ادرار حيوانات ناقل اين ميكروب و آب هاي كشاورزي آلوده مي شود و توسط زخم هاي كوچك موجب آلودگي در فرد خواهد شد.
رئيس مركز تحقيقات گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان گيلان بر ضرورت جدي گرفتن توصيه هاي بهداشتي در رابطه با بيماري تب شاليزار و توجه به علائم اين بيماري براي درمان بموقع تاكيد كرد.
دكتر فريبرز منصور قناعي روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: در بررسي انجام گرفته در مركز تحقيقات گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي گيلان، شايع ترين علت زردي در شش ماه اول سال، در اين استان بيماري تب شاليزار است.
وي اظهار داشت: تب، گرفتگي عضلات، تحت تاثير قرار گرفتن كبد و مشاهده زردي (در صورت پيشرفت) ، اختلال در سيستم انعقادي با بروز خونريزي و كاهش سطح هوشياري ازعلائم اين بيماري است.
رئيس مركز تحقيقات گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان گيلان با بيان اين كه بيماري تب شاليزار در صورت پيشرفت موجب مرگ مي شود، خاطرنشان كرد: اين بيماري علائمي شبيه سرماخوردگي دارد كه در صورت بروز اولين علائم شامل تب، بايستي به پزشك مراجعه شود.
وي بيان داشت: شروع سريع مصرف آنتي بيوتيك در بيمار، از پيشرفت ميكروب تب شاليزار جلوگيري مي كند چراكه ميكروب اين بيماري به آنتي بيوتيك حساس است .
رئيس مركز تحقيقات گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان گيلان از كشاورزان خواست تا درمراحل انجام كار كشاورزي، از چكمه و دستكش استفاده كنند.
وي در رابطه با مرگ و مير بيماري تب شاليزار اظهار كرد: در سال 78 مرگ و مير اين بيماري در گيلان زياد بود اما طي سال هاي اخير با اطلاع رساني و ارتقاء سطح آگاهي مردم در مورد علائم بيماري و ضرورت توصيه هاي بهداشتي، مرگ ناشي از بيماري تب شاليزار در گيلان كاهش يافته و افراد مبتلا، در مراحل اوليه درمان مي شوند.
فصل برنجكاري در استان گيلان به طور معمول از اواخر اسفندماه با آماده سازي زمين هاي شاليزاري آغاز مي شود و پس از شخم زمين، كاشت جو ، خزانه گيري، نشاء ، وجين و در نهايت تا اواسط مردادماه، با برداشت محصول پايان مي يابد.
7286 / 2007