بسیاری از دولتمردان این كشور از جمله «لی كچیانگ» نخست وزیر چین بارها كوشیده اند تا ثابت كنند اقتصاد چین در مسیر سالم و رشد پایدار حركت می كند و قادر به حل و فصل معضلات است.
به گزارش ایرنا، امروز آنچه پنهان شدنی نیست اینكه چین با یكسری معضلات بزرگ مالی و بدهی ها روبروست كه چنانچه كنترل نشود این كشور را گرفتار خواهد كرد.
البته اكنون برخی از كشورها و كارشناسان اقتصادی می گویند كه چین از مدت ها قبل وارد یك دوره بحرانی شده است.
برخی از كارشناسان حتی بر این باورند كه بحران مالی و بدهی كه چین اكنون درگیر آن شده از بحران بانكی و مالی سال 2008 آمریكا بدتر است.
بانك مركزی چین در گزارش آماری در تارنمای خود میزان بدهی كشور نسبت به رشد تولید ناخالص ملی را 225 درصد ذكر كرده است.
با این حساب این آمار تایید می كند كه بدهی چین در مجموع از كشورهای پیشرفته كمتر اما از كل كشورهای در حال رشد بیشتر بوده و این خود یك خطر بالقوه برای اقتصاد است.
آنچه چین را زیاد نگران نمی كند این است كه كل بدهی دولتی كشور به نسبت رشد تولید ناخالص ملی فقط 40 درصد است كه به مراتب از كشورهای پیشرفته كمتر می باشد. البته دولت های محلی در چین به میزان دولت مركزی بدهی های بیشتری دارند.
بزرگترین نگرانی برای پكن بدهی های شركتی و موسساتی است كه به میزان 145 درصد از تولید ناخالص داخلی است و به مرز خطر رسیده است.
با این وصف چین می گوید كه بیشتر این بدهی ها مربوط به وام های بانكی و وام هایی در داخل كشور بوده و برای همین قابل كنترل است.
نگرانی بزرگ دیگر هم این است كه در چین مردم در بانك ها ذخیره و سپرده بانكی زیادی دارند و برای سرمایه گذاری آن حاضر به خطرپذیری نیستند.
اگرچه دولتمردان چین در این باره هم گفته اند خطری كشور را تهدید نمی كند اما وقتی سرمایه های مردمی در بانك ها باشد و شركت ها بدهكار؛ معنایش این است كه سرمایه های مردم در بانك سپرده است اما موسسات چینی در حال قرض گرفتن هستند.
آنچه چین را خرسند می كند اینكه سپرده های خانوارهای چینی در بانك ها معادل 80 درصد از تولید ناخالص داخلی این كشور است اما موسسات مقروض هستند و مشكلات فراوانی بویژه در بخش بدهی بانكی دارند.
به هر صورت چین نگرانی های كمتری نسبت به آنچه غربی ها مدعی شده اند، دارد و می گوید می تواند حتی با رشد اقتصادی 6.5 تا 7 درصدی، به گونه ای مشكلات اقتصادی را برطرف نماید كه در دام ركود و بحران بدهی نیفتد.
چین از لحاظ بانكی به توسعه یافتگی و پیشرفت كشورهای غربی نرسیده و نتوانسته است امنیت بانكی پایدار و قوی مانند نظام امنیتی آنها داشته باشد اما این كشور بدهی كلانش نسبت به بدهی های دولت های غربی و توسعه یافته كمتر است و به همین سبب می تواند با پشتوانه تجارت خارجی قوی و صادرات فراوان و ذخیره ارزی بزرگی كه دارد بسیاری از مسائل مالی و بدهی را حل و فصل كند.
بدترین سناریوی ممكن برای چین این است كه بدهی های دولتی و شركتی تواما پرداخت نشده و بازپرداخت آنها به بانك ها زمان بر شود كه این بزرگترین تهدید برای نظام مالی و بانكی چین خواهد بود كه دولت فعلا امیدوار است با ابزارهایی چون بیمه سپرده بانكی و یا تعدیل و تسعیر در نرخ ارز و اصلاحات بانكی و تمركز بر سپرده های مردمی و جلوگیری از افزایش وام های بانكی به شركت ها با این سناریو مقابله كند.
آساق**231**1597
پكن - ایرنا - بررسی‌های آماری نشان می‌دهد كه چین با مشكلات عدیده اقتصادی و از جمله بدهی های بانكی و مالی مواجه است كه در صورت حل نشدن آن، احتمال دارد این كشور را وارد ورطه خطرناك اقتصادی نماید.
