شواهد علمي نشان مي دهد كه بيشترين رشد گفتار و زبان در سه سال نخست زندگي كه ساختارهاي مغز بالغ مي شوند، روي مي دهد. اگر كودك به دليل كم شنوايي طي اين دوران در معرض تحريكات زباني قرار نگيرد، رشد گفتار و زبان وي با مانع جدي روبه رو خواهد شد.
علاوه بر اين، در ماه هاي اول تولد، مسيرهاي عصبي لازم براي درك اطلاعات شنوايي بنيان نهاده مي شود؛ بنابراين، شناسايي كم شنوايي در سريعترين زمان ممكن (حداكثر تا سه ماهگي)، والدين كودك را قادر مي كند تا با انتخاب بهترين گزينه درماني، امكان فراگيري گفتار و زبان و برقراري ارتباط كودك خود مانند كودكان شنوا را مهيا نمايند.
دكتر محسن احدي دانشيار دانشگاه علوم پزشكي ايران روز دوشنبه در اين خصوص به خبرنگار علمي ايرنا توضيح داد: تشخيص كم شنوايي در بدو تولد و انجام مداخلات درماني و توانبخشي به موقع، مي تواند تا حدود زيادي از پيامدهاي منفي ناشي از كم شنوايي پيشگيري كند. اما ناآگاهي والدين در مورد شيوع كم شنوايي در نوزادان و انجام ندادن ارزيابي هاي شنوايي در بدو تولد، موجب شناسايي ديرهنگام كم شنوايي و از دست رفتن فرصت هاي طلايي مي شود.
وي افزود: به طور كلي جنين از پنج ماهگي دوران جنيني قابليت شنيدن پيدا مي كند و نوزادي كه به دنيا مي آيد، تقريبا چهار ماه تمرين شنيدن را انجام داده است.
احدي ادامه داد: دوران سه سال اول زندگي به ويژه سال اول پرتلاطم ترين دوران براي رشد شنوايي كودك است و بايد در اين دوران محرك هاي صوتي مختلف وجود داشته باشد تا كودك بتواند مهارت هاي مرتبط با شنوايي، گفتاري و زباني خود را به موقع كسب كند. اما اگر به دلايلي مانند كم شنوايي محرك ها نتوانند به صورت مطلوب وارد مغز نوزاد شوند، نوزاد در رشد گفتاري و زباني با مشكلاتي مواجه مي شود.
وي خاطرنشان كرد: در كوتاه ترين زمان ممكن بايد آزمايشات شنوايي براي نوزاد انجام شود تا مطمئن شويم كه از شنوايي مناسبي برخوردار است و اگر مشكل شنوايي داشت در سريعترين زمان ممكن يعني قبل از اينكه دوران رشد گفتاري و زباني خود را طي كند، بايد مداخلات لازم توانبخشي براي او انجام شود.
** شيوع كم شنوايي در ايران و جهان
نگاهي به آمارها نشان مي دهد در آمريكا از هر هزار نوزاد، 3 نوزاد با كم شنوايي مادرزادي دو طرفه عميق و دايمي متولد مي شوند. سه كودك از هر هزار كودك نيز در اوايل زندگي، به صورت اكتسابي مبتلا به كم شنوايي مي شوند. هر روز 33 نوزاد با كم شنوايي دايمي در آمريكا متولد مي شوند و يك نوزاد از هر 50 نوزادي كه در NICU بستري مي شود، مبتلا به كم شنوايي مي شود.
به گفته احدي، در ايران آمارها حاكي از شيوع 3 تا 5 درصدي كم شنوايي هاي متوسط تا عميق است و سالانه چهار تا پنج هزار نوزاد كم شنوا در كشور متولد مي شوند. ازدواج هاي فاميلي در ايران، يكي از علل اصلي بالا بودن كم شنوايي و ناشنوايي ژنتيكي نسبت به آمارهاي جهاني است.
** لزوم غربالگري شنوايي/زمان طلايي مداخلات كمك شنوايي
اجراي آزمون هاي غربالگري براي تمام نوزادان ضروري است، زيرا مشخص شده است كه اگر غربالگري فقط در نوزادان داراي عوامل خطرزا انجام شود، 50 درصد كودكان كم شنواي حسي عصبي شناسايي مي شوند و كم شنوايي بقيه اين كودكان پنهان مي ماند.
دانشيار دانشگاه علوم پزشكي ايران در اين مورد گفت: بايد توجه داشت كه برخي بيماري ها و سندروم ها موجب كم شنوايي هاي تاخيري مي شوند؛ بنابراين اگر كودكي در غربالگري اوليه نوزادي قبول شد، بايد تا رسيدن به سن 3 سالگي، هر 6 ماه يك بار مورد ارزيابي مجدد قرار گيرد.
احدي توضيح داد: بايد براي تمام نوزداني كه متولد مي شوند تا قبل از يك ماهگي غربالگري شنوايي سنجي انجام شود كه معمولا در بيمارستان ها قبل از ترخيص اين اقدام صورت مي گيرد. اما اگر به هر دليلي امكان اين غربالگري در ساعات اوليه تولد وجود نداشت، حتما بايد تا قبل از يك ماهگي همه نوزادان آزمايشات شنوايي سنجي را انجام دهند.
وي افزود: نتيجه آزمايشات شنوايي سنجي نشان مي دهد كه احتمال كم شنوايي در نوزاد وجود دارد يا نه؛ اگر نوزادي آزمايشات را طي كند، مشكلي ندارد اما اگر در آزمايشات مردود شد، الزاما به معناي كم شنوايي نوزاد نخواهد بود و به اين معنا است كه بايد آزمايشات تكميلي حداكثر تا سه ماهگي انجام شود تا در مورد شنوايي او بتوان نظر دقيق تر داد.
احدي ادامه داد: در نهايت براي نوزاداني كه كم شنوايي تشخيص داده و يك طرفه يا دوطرفه بودن آن مشخص مي شود، بايد حتما تا قبل از 6 ماهگي مداخلات درماني آغاز شود.
علمي**1834**2017
تهران- ايرنا- كم شنوايي در كودكان، معلوليتي خاموش و پنهان است اما عوارض ناخوشايند و ماناي آن در رشد گفتار و زبان، مهارت هاي اجتماعي، عاطفي و تحصيلي، پنهان نمي ماند؛ عوارضي كه در صورت تشخيص و درمان به موقع (سه ماهه اول تولد) مي توان از بروز آنها پيشگيري كرد.
