كودكان نخبه هم مانند كودكان كار و خيابان به حمايت نياز دارند

مظفر الوندي روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار حقوقي قضايي ايرنا درباره حمايت از كودكان ، اين حمايت ها را تنها معطوف به كودكان كار و كودكان خيابان ندانست و اظهار كرد نبايد ذهن را به يك مشكل خاص معطوف كرد و مشكلات را در ابعاد مختلف در نظر بگيريم.
وي ادامه داد:‌ اين مرجع به عنوان متولي حقوق كودك وظيفه دارد از حقوق تمام كودكان دفاع كند.
الوندي خاطرنشان كرد: بسياري فكر مي كنند كه مرجع ملي حقوق كودك تنها بايد به مشكلات و معضلات كودكان كار،‌ خيابان،‌ بي سرپرست و بد سرپرست و يا كودكاني رسيدگي كند كه به نحوي داراي مشكلند؛ در حالي كه كودكان نخبه اي هم هستند كه براي شكوفايي نخبگي خود نياز به حمايت دارند و اين مرجع بايد نياز اين دسته از افراد را هم مورد توجه قرار دهد.
دبير مرجع ملي كنوانسيون حقوق كودك تاكيد كرد: كودكان اگر چه به حمايت نياز دارند در عين حال، حق برخورداري دارند.
الوندي با بيان اينكه هيچگاه نمي توان از كار در حوزه كودك نااميد شد و به حوزه ديگر رفت، گفت: از مديران اجرايي استان ها در حوزه حقوق كودك خواستم تا با نصب تابلويي با مضمون «من كودكان را دوست دارم» از كودكان و ارباب رجوع ها استقبال كنند.
به گفته اين مقام مسئول در مرجع ملي كنوانسيون حقوق كودك، كودكان زير 18 سال ، 30 درصد جمعيت كشور را تشكيل مي دهند.
به گزارش ايرنا، جمهوري اسلامي ايران در سال 1372 و با مصوبه مجلس به كنوانسيون حقوق كودك ملحق شد. وزارت امور خارجه از سال 1372 تا 1388 به نمايندگي از دولت، امور مربوط به اجراي مفاد كنوانسيون را نظارت و گزارش هاي ادواري را تنظيم و ارسال مي كرد.
وزارت دادگستري هم از ديماه 1377 با مصوبه دولت به عنوان مرجع ملي كنوانسيون حقوق كودك ، تعيين شد و كار خود را در اين حوزه آغاز كرد. با تصويب آيين نامه مرجع، شوراي هماهنگي متشكل از نهادهاي دولتي و غيردولتي مرتبط تشكيل شد و دبيرخانه مرجع شكل گرفت.
اجتمام** 7329**1776
خبرنگار: ليلا اسماعيل ن‍ژاد**انتشار دهنده:ليلا خطيب زاده