به گزارش ايرنا، شهرنشيني، صنعتي شدن و پيشرفت هاي تكنولوژي رفته رفته بر ميزان آلودگي صوتي در شهرها افزوده و اين پديده ناميمون محيط زيست و سلامت انسان و جانداران را تهديد مي كند.
برابر يافته هاي دانشمندان، گوش انسان تحمل تا 130 دسي بل (واحد اندازه گيري آلودگي صوتي) را دارد و بيشتر از آن موجب رنگ پريدگي، بالا رفتن ميزان فشار خون و اختلال در اعصاب و سيستم شنوايي مي شود.
بر اين اساس اگر آلودگي صوتي آني و شديد باشد، حتي موجب از دست دادن شنوايي تا چند روز مي شود؛ يافته دانشمندان نشان مي دهد در جاهايي كه آلودگي صوتي زياد باشد بازدهي كارگران تا 30 و كارمندان تا 60 درصد كاهش مي يابد و حتي بيماراني كه در محيطي پر سر و صدا استراحت مي كنند و يا بستري مي شوند ديرتر بهبود مي يابند.
در كشورهاي اروپايي از سال 1960 ميلادي، آلودگي صوتي به عنوان يكي از شاخص هاي كاهنده سطح رفاه مطرح و بالا بودن ميزان آلودگي صوتي نشانگر عقب ماندگي است.
در كشورهاي عضو اتحاديه اروپا، براي كاهش ميزان آلودگي صوتي تلاش ها آغاز شده و براساس برنامه ، كاهش اين ميزان آلودگي در روز به 55 و در شب به 45 دسي بل هدف گذاري شده است.
براساس تحقيقاتي كه در اتحاديه اروپا صورت گرفته، ميزان آلودگي صوتي با افزايش جمعيت در ارتباط مستقيم است و اين معضل سالانه 10 تا 40 ميليارد يورو ضرر اقتصادي به كشورهاي عضو وارد مي كند.
دانشمندان دريافته اند كه گوش انسان صداهاي بين 20 تا 20 هزار هرتز را مي شنود و كمتر و يا بيشتر از اين ميزان را نمي شنود.
يك فرد معمولي صدا 50 دسي بل را به راحتي مي شنود و از شنيدن آن ناراحت نمي شود اما صداي بالاي 85 دسي بل گوش را ناراحت و تدوام آن به سيستم شنوايي آسيب مي زند.
ميزان آلودگي صوتي خش خش برگ 10 دسي بل، خانه خالي 30 دسي بل، محل كار 50 دسي بل، مكالمه دو نفر 60 دسي بل، ترافيك معمولي و روان 70 دسي بل است كه آسيبي به گوش نمي رساند اما صداهايي ماند دستگاه تراش با 85 دسي بل، ترافيك سنگين 90 دسي بل، مكنده هوا 95 دسي بل، قطار مترو 100 دسي بل، موتورسيكلت و بوق زدن 110 دسي بل گوش را نارحت و در معرض احساس درد قرار مي دهد و صداي جنگنده اي كه در 500 متري پرواز مي كند با توليد 140 دسي بل صوت و موشك با 180 دسي بل موجب آسيب ديدن سيستم شنوايي مي شود.
كلان شهر دو ميليون نفري تبريز نيز در دهه هاي اخير به دليل رشد جمعيت از يك سو و افزايش ساخت و ساز و به تبع آن تعدد وسايل نقليه از سوي ديگر با معضل آلودگي صوتي مواجه بوده است.
براساس يافته هاي تحقيقي كه از سوي كارشناسان مركز بهداشت تبريز انجام شده، مقدار تراز فشار صوت در دو ايستگاه مورد سنجش در راسته كوچه و گلباد تبريز، بالاتر از حد استاندار (55 دسي بل در ساعت) بوده و بيشترين مقدار ميانگين تراز فشار صوت مربوط به بازه زماني ظهر در ايستگاه راسته كوچه با 71.4 دسي بل است.
همچنين كمترين مقدار ميانگين تراز فشار صوت در بازه زماني صبح ايستگاه گلباد به ثبت رسيده است كه 8.5 دسي بل بيشتر از ميزان استاندارد است.
همچنين بر اساس تحقيقي كه از سوي گروه مهندسي بهداشت حرفه اي دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام شده است، 72 درصد از مردم از ميزان سر و صدايي كه در محيط زندگي شان وجود دارد، خصوصا آلودگي ناشي از ترافيك، گلايه مند هستند.
البته خطرات و تهديدهاي آلودگي صوتي به مانند آلودگي هوا، آب و خاك براي مردم قابل لمس نيست و علت آن شايد غيرقابل رويت بودن اين آلودگي است.
دكتر جعفرصادق تبريز رئيس مركز بهداشت آذربايجان شرقي با بيان اينكه آلودگي صوتي هم در محيط هاي باز و هم محيط هاي بسته وجود دارد، گفت: كارشناسان اين مركز با اندازه گيري ميزان آلودگي صوتي در اين دو محيط، ارقام به دست آمده را به دستگاه هاي مربوطه اعلام مي كنند و همه سازمان ها و دستگاه ها موظف به انجام اقدامات لازم براي كاهش ميزان آلودگي صوتي هستند.
به گفته كارشناسان بهداشت حرفه اي مركز بهداشت تبريز، استاندارد آلودگي صوتي در محيط هاي كاري و صنعتي 85 دسي بل در ساعت است و رعايت اين استانداردها در محيط هاي كاري الزامي است.
در صورتيكه ميزان صدا در اين محيط ها بيشتر از حد استاندارد باشد و با اقدامات پيشگيرانه از ميزان آلودگي كاسته نشود شغل مورد نظر در رديف شغل هاي سخت و زيان آور قرار مي گيرد.
گزارش از: عيسي عطاپور** انتشاردهنده: محمد عزيزي راد
3077/518
تبريز - ايرنا - آلودگي صوتي در كنار ساير آلودگي ها، امروزه به يكي از دغدغه هاي بزرگ جامعه شهري خصوصا شهرهاي صنعتي تبديل شده و مسئولان را برآن داشته تا به فكر چاره براي حل اين معضل باشند.
