به گزارش خبرنگار ايرنا كاوه مردوخيان ديپلم رشته كامپيوتر، يك كم توان جسمي است اما به نظر خودش ، كم تواني پلي بوده كه خداوند در سر راه او براي رسيدن به موفقيت و آرزوهايش قرار داده است.
وي هم اكنون با راه اندازي توليدي پوشاك ورزشي در شهرستان كامياران اولين توليدي پوشاك شهرستان را راه اندازي كرده است.
اين معلول ناشنوا كه قادر به حرف زدن نيست معلوليتي مادر زادي دارد كه طي آموزش هاي لازم مي توانند با لب خواني با جهان اطرافش ارتباط برقرار كند.
وي هر روز ساعت هفت صبح مانند بسياري از همشهريانش خواب را در شبي كه گذشته است جا مي گذارد تا با حضور در محل كارش بتواند با تلاش و پشتكار، خواست ها و اميدهايش را با ديد متفاوتي كه از ساير مردم نسبت به زندگي دارد لباس تحقق به تن كند.
مردوخيان 26 ساله، از 2 سال قبل توليدي پوشاك را به راه انداخته و فعاليت هاي روزانه او فقط در اين توليدي خلاصه نمي شود وي با حضور در جمع معلولان شهرستان و برقراري ارتباط با آنها، مطالعات گسترده در حوزه كاري خود و برقراري ارتباط با كارآفرينان موفق اين عرصه، در خارج از شهرستان به فكر گسترش دنياي كاري خود است.
او در حال حاضر در اين توليدي توانسته سه نفر ديگر را نيز مشغول به كار كند كه به گفته خودش هدفش گسترش و بكارگيري نيروي بيشتر در اين توليدي است.
همت بالاي اين توانجوي جوان خبرنگار ايرنا را ترغيب كرد كه با مراجعه به محل كارش از موفقيت هاي وي گزارشي بنويسد.
مردوخيان در حالي كه سوال هاي گفتاري خبرنگار ايرنا را با نوشتن جواب مي داد افزود: پدر و مادرم درخت خواستن و توانستن وجودم را مانند 2 باغبان عاشق نگهداري و آبياري كردند.
وي در جواب اين سوالم كه معلوليتش را معني كند؟ اظهار كرد: متاسفم كه جامعه اطرافم با ديدن موفقيت هاي هر روز من باز مانند يك معلول به من نگاه مي كند.
اين جوان كارآفرين با اشاره به اينكه نقص هاي جسمي معلوليت نيست اضافه كرد: فكرهاي ناسالم، شخصيت هاي مضر اجتماعي و زندان هاي پر از زنداني معنيش معلوليت است.
وي با بيان اينكه خياطي كار مورد علاقه او است گفت: پدرم خياط بود و من هميشه با ديدن او در حين كار در ذهنم به خيال پردازي براي راه انداختن يك توليدي پوشاك مي پرداختم.
اين جوان كار آفرين كامياراني افزود: در گذشته هر بار كه به انجام كاري فكر مي كردم ترس از مخالفت اطرافيانم نمي گذاشت كه افكارم را بيان كنم اما وقتي به علاقه ام نسبت به خياطي ايمان پيدا كردم، ترس هاي وجودم را بيرون كردم.
وي اظهاركرد: توليدي پوشاك لباس هاي ورزشي يكي از نيازهاي مهم شهرستان كامياران بوده كه اميدوارم با حمايت مردم بتوانم اين كارگاه را تبديل كنم به توليدي كه در كشور حرفي براي گفتن داشته باشد.
او كه هر بار، من شروع به سوال پرسيدن مي كردم دست هايش را محكم به هم گره مي كرد در جواب سوال من براي علت انجام اين كارش گفت: دست هايم همديگر را در آغوش مي گيرند تا با احساس گرمايشان يادم نرود به خاطر نعمت سلامتي دست هايم سپاسگذار خدا باشم.
وي وقتي از شكست در كارش از او سوال كردم لبخند شيريني روي لبانش نقش بست و اظهار كرد: حس شكست برايم نا آشنا نيست و همه براي موفقيت به اين تجربه نياز دارند.
اين جوان كم توان جسمي با اشاره به اينكه حمايت مالي بخش بسيار مهمي از رسيدن به موفقيت در هر كاري است گفت: حمايت هاي بهزيستي شهرستان با پرداخت وام و حمايت ها و تشويق هاي پدرم 2 عامل قدرتمند بودند كه انگيزه من را براي قدم گذاشتن در اين راه چند برابر كردند.
وي بزرگترين مشكلات و موانع در كارش را پايين بودن قدرت خريد مردم و ورود كالاهاي خارجي به كشور دانست و اضافه كرد: خواسته ام از دولت سامان دادن وضعيت اقتصادي مردم و جلوگيري از ورود كالاهاي خارجي به كشور است تا در چنين شرايطي توليد كنندگان داخلي انگيزه براي توليد كالاهاي با كيفيت پيدا كنند.
وي در خصوص مناسب سازي معابر شهر كامياران به عنوان رعايت ابتدايي ترين حقوق ناتوانان جسمي در فضاي شهري گفت: كارهايي در اين خصوص انجام شده است ولي به هيچ وجه كافي نيست و نيازمند توجه ويژه از سوي مسئولان شهرستان است.
ورود توانجويان جسمي به عرصه كار و فعاليت هاي اجتماعي نيازمند تغيير نگاه مردم نسبت به اين قشر از جامعه بوده است براي رسيدن به روزهايي كه نگاه ها نسبت به يك توانجوي جسمي نگاهي عادي و انسان دوستانه باشد بايد اين نگرش جامعه به چالش كشيده شود تا باور و پندار درست را نهادينه كنيم.
7349 /1904
**خبرنگار: ژاله گرگاني/**انتشاردهنده: مسعود احمدي
سنندج- ايرنا- كاوه مردوخيان توانجوي كامياراني توانسته با كارآفريني خود نگاه ها و افكار مردم نسبت به جامعه معلولان را عوض كند و همت و پشتكار را سرمايه موفقيت خود كرده است.
