اجرای باشكوه اركستر ملی و علیرضا افتخاری به آتش نشانان فداكار تقدیم شد

به گزارش روز جمعه خبرنگار موسیقی ایرنا، رپرتوار این كنسرت، دربردارنده همان قطعه هایی بود كه در كنسرت سه شب پیش اركستر ملی در تالار وحدت اجرا شده بود؛ بدین ترتیب كه در بخش نخست، اوورتور «آوار» (ساخته ی فریدون شهبازیان)، «نیلوفرانه»، «بهشت یاد»، «در هوای تو»، «كوی بی نشان» (هر چهار از آثار استاد عباس خوشدل) و نیز «قطعه ی معروف «سبكبال» (از ساخته های استاد حسین دهلوی) اجرا شد.
در بخش دوم كنسرت نیز «شور عشق 1»، «شور عشق 2»، «رهایی»، «چهارمضراب شوشتری برای ویلون و اركستر»، «محرم راز»، «ساقی نامه»، «بوسلیك» و «شور عاشقانه» به نوا درآمد. به جز «چهارمضراب شوشتری» كه از جاودان ساخته های استاد حسین دهلوی است، بقیه ی قطعه های این بخش از آثار استاد فریدون شهبازیان بود.

** مهمانان سرشناسی كه به تماشای اجرای اركستر ملی و علیرضا افتخاری نشستند
تالار برج میلاد افزون بر مردم مشتاقانی كه با عشق و علاقه، خود را از راه های دور و نزدیك به این تالار رسانده بودند تا اجرای اركستر ملی و خواننده ی خاطره سازش را ببینند و بشنوند، پذیرای چهره های سرشناسی هم بود؛ ازجمله حمید چیت چیان، وزیر نیرو، كه همراه با همسرش به تماشای كنسرت آمده بود.
از دیگر معروفانی كه تماشاگر این كنسرت بودند، می توان از استاد عباس خوشدل (آهنگساز «نیلوفرانه ها)، فرزاد طالبی (مدیر كل دفتر موسیقی)، سیروس الوند (كارگردان سینما)، مجید رجبی معمار (مدیرعامل خانه ی هنرمندان)، علی عزیزی (دبیر كانون ناشران خانه ی موسیقی)، بهرام جمالی (مدیرعامل انجمن موسیقی) و ناصر ایزدی (رهبر اركستر مهر) نام برد.
پیش از آغاز كنسرت، مسئولان تشریفات تالار كه استاد عباس خوشدل، آهنگساز بزرگ موسیقی ایرانی، را نمی شناختند، وی را در كنجی از ردیف دوم جای دادند؛ اما علی عزیزی، دبیر كانون ناشران خانه ی موسیقی، به محض اینكه این اتفاق را دید، دست استاد را گرفت و این مرد موی سپیدكرده ی موسیقی ایران را بر صدر مجلس در ردیف جلو نشاند؛ جایی كه شایسته ی استادی چون خوشدل بود.

** كنسرتی كه به آتش نشانان شهید تقدیم شد
پیش از آغاز این كنسرت، شخصی به نمایندگی از ستاد برگزاری جشنواره ی موسیقی فجر روی صحنه آمد و گفت: ستاد جشنواره ی موسیقی فجر، اجرای امشب اركستر ملی را به همه ی آتش نشانان فداكار و ملت داغدار ایران تقدیم می كند.
پس از استقرار اركستر، به محض اینكه رهبر اركستر وارد صحنه شد، نوازنده های به احترام استاد شهبازیان بلند شدند و با برخاستن آنان، حاضران در تالار هم به پا خاستند، احترام رهبر بزرگ اركستر ملی ایران را.
فریدون شهبازیان نیز پیش از آغاز اجرا گفت: به دلیل حادثه ی ناگوار امروز (آتش سوزی و تخریب ساختمان پلاسكو)، من و دوستانم، قطعه ی «آوار» را كه سال های دور آن را نوشتم و اولین قطعه ی امشب است، تقدیم می كنیم به بزرگ مردان آتش نشان.

** شرمسار محبت های شما هستم
پس از اجرای اوورتور «آوار»، زمانی كه نوبت به اجرای «نیلوفرانه» یا همان «خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا كن...» رسید، علیرضا افتخاری نیز با همراهی فریدون شهبازیان روی صحنه آمد. مردم با دیدن خواننده ی «یارا یارا...» برخاستند و عاشقانه او را تشویق می كردند. افتخاری با احساس نیز كه برق ذوق را می شد در چشمانش دید، گفت: به قول قدوه العرفا و زبده الحكما، حضرت باباطاهر:
«مُو كه چون اشتران قانع به خارم
جهازم چوب و خرواری به بارم
بدین مزد قلیل و رنج بسیار
هنوز از روی مالك شرمسارم».
شرمسار محبت های شما هستم؛ بسیار از لطف شما سپاسگزارم، بسیار سپاسگزارم.

** بازی های نگاهی و لبخندهای خواننده و رهبر اركستر ملی
در جای جای اجرای دیشب، نگاه های سراسر محبت افتخاری به فریدون شهبازیان در حین اجرای قطعه ها و نیز لبخندهای زیبایی كه بین این دو بزرگ موسیقی ایران رد و بدل می شد، لحظه های زیبایی را خلق می كرد.
در طول این اجرا، بارها پس از پایان تصنیف های گوناگون، رهبر اركستر ملی ایران برای خواندن پر قدرت و با احساس علیرضا افتخاری دست زد و همراه با مردم او را تشویق كرد.
هنگام اجرای تصنیف «شور عشق»، آنجایی را كه خواننده می خواند «خال فتنه بر رخ زیبا نهاد»، علیرضا افتخاری با لبخند و اشاره یی نمكین به چهره ی فریدون شهبایان نگاه می كرد، به طوری كه گویی دارد این مصراع را به شهبازیان تقدیم می كند.

** خواننده یی كه رو به مردم از صحنه خارج می شد
هر بار كه نوبت به اجرای قطعه های بی كلام می رسید و خواننده می بایست به طور موقت اركستر را تنها بگذارد، افتخاری دلش نمی آمد پشت به حاضران از صحنه خارج شود، از این رو در حالی كه برای مردم دست تكان می داد، رو به آنان از صحنه بیرون می رفت.
نخستین باری كه افتخاری می خواست از صحنه خارج شود، با نوازندگان ردیف جلو اركستر دست داد و در معیت فریدون شهبازیان، در میان تشویق های مردم صحنه را ترك كرد.

** بوسه ی افتخاری بر دستان آهنگساز نیلوفرانه
در پایان بخش نخست كنسرت كه به اجرای قطعه هایی از آلبوم «نیلوفرانه» اختصاص داشت، استاد عباس خوشدل، آهنگساز این اثر ماندگار، به دعوت فریدون شهبازیان و علیرضا افتخاری روی صحنه آمد. در این لحظه علیرضا افتخاری به پیشواز استاد رفت و دست او را بوسید؛ بانگ تشویق و تحسین از حاضران برخاست.
استاد خوشدل از فریدون شهبازیان، علیرضا افتخاری و نوازندگان اركستر ملی ایران سپاسگزاری كرد و در میان تشویق ها از سن پایین آمد. اركستر هم از صحنه خارج شد تا برای بخش دوم و اجرای «شور عشق» آماده شود.

** خواننده یی كه موقع خواندن، رگ گردنش بیرون نمی زند
آنچه در اجرای دیشب باز هم توجه را جلب می كرد، این بود كه علیرضا افتخاری چه در اوج خوانی ها، چه در بم خوانی ها، بر خلاف بسیاری از خوانندگان، اخم نمی كرد و عضلات چهره اش منقبض نمی شد و میمیك چهره اش حالت ناخوشایندی به خود نمی گرفت.
او هنگام خواندن، نه تنها تمام احساسش را در صدایش می ریخت، كه سیمایش نیز آینه یی می شد، نمودار احساس درونی اش و این را می شد در لبخندها و اشاره های چشمانش دید.
افتخاری در اجرای دیشب بار دیگر نشان داد كه به قول استاد فضل الله توكل، آهنگساز بزرگ و سنتورنواز صاحب سبك موسیقی ایرانی، یكی از معدود خوانندگانی است كه موقع خواندن رگ گردنش بیرون نمی زند.

** شكوه صدای اركستر و ظرافت اجرای تكنواز ویلون
هنگام اجرای چهارمضراب «شوشتری برای ویلون و اركستر» كه تكنوازی ویلون را تینا جامه گرمی، شِف یا سرگروه ویلون دوی اركستر آن را برعهده داشت، شكوه و قدرتمندی صدای اركستر و تكنوازی سرشار از احساس و ظرافت تینا جامه گرمی، به زیبایی حق مطلب را درباره ی ین اثر استاد دهلوی ادا كرد.
پیتزیكاتوهای قدرتمند، یكدست و هماهنگ اركستر، چه در این قطعه، چه در قطعه های دیگر، نشان می داد كه چه قدر برای این اركسترِ آینده دار زحمت كشیده شده است.

** رهبر اركستر ملی: تا پایان كامل هر چهار قطعه لطفاً دست نزنید!
در آغاز بخش دوم كنسرت، فریدون شهبازیان كه تجربه ی كنسرت سه شب پیش را در ذهن داشت، رو به حاضران كرد و گفت كه در این بخش اركستر دو اثر را در چند موومان (بخش) اجرا می كند؛ از این رو تماشاگران تا پایان موومان آخر صبر كنند و پس از هر موومان دست نزنند. با وجود این، اندكی از تماشاگران كه از اجرای عالی اركستر و خواننده اش متحیر شده بودند، پس از پایان قطعه های میانی باز هم به تشویق می پرداختند، كه فریدون شهبازیان و برخی از تماشاگران با علامت دست، آنان را از تشویق باز می داشتند.

** هوادارانی كه خواننده و رهبر ركستر را رها نمی كردند
اجرای دیشب كه در دقایق آغازین شبانه روز یكم بهمن ماه نُت پایانی را نواخت، با تشویق های فراوان تماشاگرانِ ایستاده برپای به پایان رسید؛ اما چندین نفر از هواداران علیرضا افتخاری و فریدون شهبازیان كه به پشت صحنه رفته بودند، با اشتیاق مشغول عكس گرفتن با این دو چهره ی نامدار موسیقی ایران بودند.
شور و اشتیاق هواداران برای عكس و امضا گرفتن، به حدی بود كه تا محوطه ی باز برج میلاد نیز افتخاری و شهبازیان را رها نمی كردند. به هر روی این عكس و سلفی گرفتن ها تا یك بامداد ادامه داشت و در میان همین عشق و علاقه، خواننده و رهبر اركستر ملی ایران با هواداران خود خداحافظی كردند تا شب عاشقان بیدلِ اركستر ملی، كه به حق شبی دراز بود، به بهترین شكل به پایان برسد.
فراهنگ**3067**1429
خبرنگار: امیرحسین دولتشاهی**انتشار:محسن طاهرزاده