۱۹ بهمن ۱۳۹۵، ۸:۴۸
کد خبر: 82419377
T T
۰ نفر
«امانوئل ماكرون»؛ چهره ای جدید در سپهر سیاسی فرانسه

تهران- ایرنا- هر روز بر محبوبیت و هوادارانش افزوده می شود. چهره ای جدید در سپهر سیاسی فرانسه و انتخابات 2017 ریاست جمهوری این كشور به شمار می رود. از محبوب ترین وزیران دولت سوسیالیست «فرانسوا اولاند» بود و اینك از پیشتازان كارزار انتخابات پیش رو است.

«امانوئل ماكرون» (Emmanuel Macron) وزیر اقتصاد سابق و نامزد انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه، متولد 21 دسامبر 1977 سیاستمدار و بانكدار سابق فرانسوی از 26 اوت 2014 تا 30 اوت 2016 به عنوان وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال در دولت اولاند فعالیت می كرد.
اگرچه در سال های 2006 تا 2009 عضو حزب سوسیالیست فرانسه بود، اما در سال 2015 اعلام كرد كه دیگر نمی خواهد در این حزب فعالیتی داشته باشد و از این پس به صورت مستقل فعالیت سیاسی خواهد كرد.
در ادامه این روند و در آوریل 2016، زمانی كه ماكرون هنوز در كابینه اولاند فعالیت می كرد، به دنبال اجرای تفكرات خود كه فراتر از مرزهای سنتی هم حزبی های پیشینش بود، حزب سیاسی خود را با نام «آن مَرش En Marche» (به معنی در حركت) و به عنوان یك سازمان مترقی در میان احزاب چپ و راست، در شهر زادگاهش «آمیان» (Amiens) واقع در 120 كیلومتری پاریس (شمال فرانسه) تاسیس كرد.
كارشناسان در تعریف حزب سیاسی كه ماكرون بنیانگذار آن بود، ویژگی سوسیال - لیبرال را به عنوان مولفه شاخص و محور سیاست های این حزب مطرح می كنند؛ حزبی كه تمایل زیادی به شبكه های اجتماعی دارد و از ویژگی های آن قبول عضوگیری از دیگر احزاب و دریافت نكردن حق عضویت است.

***خروج از كابینه و ورود به كارزار انتخاباتی
خروج ماكرون از دولت اولاند حدود یك ماه پس از توبیخ شدنش توسط رئیس جمهوری فرانسه به دلیل اشاره به احتمال رقابت در انتخابات ریاست جمهوری و افزایش حرف و حدیث ها مبنی بر قصد نامزدی اش در این انتخابات همزمان بود.
در این میان، شكل گیری حزب مستقل «آن مَرش» به این شایعات دامن می زد؛ شایعاتی كه با گذشت كمتر از سه ماه از استعفای وی از كابینه اولاند، عینیت یافت و ماكرون در منطقه «بوبینی Bobigny» واقع در حومه شمال شرقی پاریس، اعلام نامزدی كرد و به صورت رسمی وارد كارزار انتخاباتی ریاست جمهوری فرانسه شد.
در تبیین برخی سیاست های ماكرون در دوران وزارت، می توان به درخواست برگزاری همه پرسی در اتحادیه اروپا با هدف ترسیم نقشه راه جدید برای این اتحادیه اشاره كرد كه به اعتقاد كارشناسان موجب ایجاد تنش در حزب حاكم سوسیالیست فرانسه به رهبری اولاند شد.
البته پیش از وی، رئیس جمهوری و «مانوئل والس» نخست وزیر آن دوران نیز گفته بوند كه اتحادیه اروپا پس از رای گیری مردم انگلیس به ترك این اتحادیه (برگزیت) باید دوباره خود را كشف كند، اما ماكرون پا را فراتر گذاشت و درخواست همه پرسی داد.

***سیاست ماكرون در قامت نامزد انتخابات
رقابت رسمی ماكرون در قامت نامزد جوان، مستقل و متمایز انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه در منطقه «بوبینی» و با جملاتی همچون «برای انتخابات 2017 می توانیم پیشرفت را انتخاب كنیم؛ مبارزات برای موفقیت كشورمان آغاز شده است» كلید خورد.
به اعتقاد وی «انتخاب رئیس جمهوری فقط سرمایه گذاری نیست و او ارزش های كشور، تداوم تاریخ و راه های پنهان پیشرفت و منزلت یك ملت را به دوش می كشد.» كاری كه وی با قدرت مدعی شده است «من برای این كار آمادگی دارم و به همین دلیل برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد شده ام.»
ماكرون در همان ابتدای كار و در نخستین سخنرانی های انتخاباتی، «نبرد اقتصادی و اجتماعی» را نخستین اولویت خود در صورت پیروزی در انتخابات 2017 اعلام و وعده كاهش هزینه های كسب و كار را داد؛ وعده هایی كه در بزنگاه چالش های سیاسی و اقتصادی فرانسه، به سرعت با استقبال قشرهای مختلف جامعه به ویژه جوانان این كشور مواجه شده است.

***ماكرون و فاصله گرفتن از سوسیالیست ها
در حالی كه ماكرون سال ها سابقه عضویت در حزب سوسیالیست فرانسه را داشت و به دلیل برخی گرایش های چپی حزب تازه تاسیس وی، انتظار می رفت كه برای انتخابات 2017 در صف نامزدهای این جناح سیاسی وارد گود رقابت ها شود، درخواست سوسیالیست ها مبنی بر مشاركت در رقابت های مقدماتی چپ های فرانسه را رد و اعلام كرد كه به صورت مستقل وارد كارزار انتخاباتی می شود.
در آن تاریخ (نیمه نخست آذر 95) قاطعانه هرگونه مشاركت در رقابت های مقدماتی احزاب چپ فرانسه را رد و تاكید كرد كه «نمی خواهد در دشمنی های قبلیه ای شركت كند»؛ به اعتقاد وی «رقابت های مقدماتی یك حصار و مانع است و زمانی كه تصمیم به اداره كشور می گیریم، نباید در دشمنی های درون قبیله ای گرفتار شویم.»
ماكرون با طرح این پرسش كه آیا اگر «آرنود مونتبورگ» در رقابت های درون حزبی سوسیالیت ها پیروز شود، «مانوئل والس» از او حمایت می كند؟ و اگر والس پیروز این رقابت ها شود، تصور می كنید كه هواداران مونتبورگ پشت این نامزد جناح چپ جمع می شوند و از وی حمایت می كنند؟ این نتیجه گیری را كرد كه «پیروزی در رقابت های مقدماتی یك پیروزی ساختگی است» و استدلال كرد كه «در احزاب راست و میانه فرانسه نیز هواداران نامزدهای شكست خورده ای همچون «آلن ژوپه» نمی توانند از برنامه های «فرانسوا فیون» حمایت كنند.»

***نمایش قدرت ماكرون
بسیاری از كارشناسان، حضور گسترده و چند هزار نفری هواداران ماكرون در سخنرانی های انتخاباتی اش را نمایش قدرت این نامزد ارزیابی می كنند؛ روندی كه در فراز و نشیب جاده انتخابات، حفظ شده است.
بر اساس آمار منتشر شده در تارنمای روزنامه پرشمارگان فیگارو، افزون بر 15 هزار هوادار در نخستین سخنرانی انتخاباتی ماكرون شركت كردند؛ مزیتی كه انگیزه جدیدی برای هواداران ماكرون ایجاد و ثابت كرد كه این نامزد مستقل از احزاب سنتی چپ و راست فرانسه، تنها نیست و جایگاه رو به رشدی در میان دیگر رقیبان دارد.

***ماكرون در نمودار نظرسنجی ها
برای درك بهتر جایگاه ماكرون در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری فرانسه باید نگاهی اجمالی به جایگاه نامزدهای مطرح این انتخابات و مقایسه آنها در نظرسنجی ها داشت.
گام نخست كارزار انتخابات ریاست جمهوری 2017 فرانسه را می توان در حذف زود هنگام نامزدهای مطرحی همچون «آلن ژوپه» جمهوریخواه و «مانوئل وال» سوسیالیست در رقابت های درون حزبی تعریف كرد؛ نامزدهایی كه پیشتر جایگاه خوبی در نظرسنجی ها داشتند.
در مرحله بعدی «فرانسوا فیون» جمهوریخواه به عنوان نماینده احزاب راست و میانه كه محبوبیت بالایی در میان فرانسوی ها یافته بود، درگیر حواشی انتخابات شد و جایگاهش در نمودار نظرسنجی ها سقوط است.
فیون كه بر اساس نظرسنجی های پیشین، شانس نخست انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شناخته می شد، به دلیل اتهاماتی كه در هفته های اخیر به وی و همسرش وارد شده است، بیش از دیگران در سراشیبی كاهش محبوبیت قرار دارد و نتایج نظرسنجی «ایفوپ IFOP» حاكی از این دارد كه 68 درصد فرانسوی ها خواستار كناره گیری فیون از انتخابات 2017 هستند.
در طرف دیگر ماجرا، «مارین لوپن» به عنوان نامزد حزب راست افراطی جبهه ملی با سیاست های پوپولیستی (عوامگرایی) در جذب هواداران به ویژه جوانان موفق عمل كرده است و انتظار دارد با موفقیت برگزیت در انگلیس و پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریكا، وی نیز پیروز انتخابات 2017 فرانسه باشد.
هدفی كه بر اساس نظرسنجی اخیر موسسه «كانتار سوفرس Kantar Sofres» بسیار به آن نزدیك شده است و با كاهش محبوبیت فرانسوا فیون، هرلحظه این هدف برایش دست یافتنی تر می شود.
تنها نكته قابل تامل در مورد این نامزد حزب راست افراطی كه می تواند به پاشنه آشیل وی در انتخابات پیش رو تبدیل شود، اتفاق نظر تمام احزاب و شخصیت های سیاسی فرانسه (و حتی اروپایی) مبنی بر خطرناك بودن سیاست های مارین لوپن برای كشور و اتحادیه اروپاست.
موضوعی كه می تواند به تكرار تاریخ انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2002 منجر شود؛ زمانی كه سوسیالیست های شكست خورده در دور نخست انتخابات، برای جلوگیری از پیروزی «ژان ماری لوپن» پدر «مارین لوپن»، با جمهوریخواهان متحد شدند تا پای این حزب به كاخ الیزه باز نشود.
در این میان، بررسی نتایج نظرسنجی ها مختلفی كه در ماه های اخیر انجام شده است، از افزایش روز افزون علاقه رای دهندگان فرانسوی به امانوئل ماكرون و گسترش محبوبیت وی در جامعه حكایت دارد و رسانه ها و كارشناسان وی را رقیب اصلی لوپن در انتخابات پیش رو معرفی می كنند.
هرچند برخی سیاستمداران پا را از این نیز فراتر می گذارند و معتقدند كه با وجود پیروزی «بنوا آمون» در رقابت های دورن حزبی چپ های فرانسه، فرانسوا اولاند رئیس جمهوری سوسیالیست این كشور كه برای انتخابات 2017 نامزد نشده، حامی ماكرون است و در نهایت از وی حمایت می كند.
در صفحه شطرنج انتخابات فرانسه، دیگر نامزدها همچون «بنوا آمون» سوسیالیست نتوانسته اند در نظرسنجی ها جایگاه خوبی كسب كنند و به اعتقاد بسیاری از كارشناسان، این نامزدها شانس پیروزی در دور نخست انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه را ندارند و نمی توانند به دور دوم راه یابند.
بر اساس نظرسنجی موسسه «كانتر سوفر Kantar Sofres» كه هفته پیش در تارنمای روزنامه فرانسوی فیگارو منتشر شد، ماكرون در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری فرانسه 21 درصد آرا را از آن خود می كند و شانس لوپن در این مرحله كسب 25 درصد آراست. این در حالی است كه اگر این دو نامزد به مرحله دوم انتخابات پیش رو راه یابند، صفحه انتخابات به نفع ماكرون ورق می خورد و این نامزد جوان با كسب 65 درصد آرا پیروز انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه می شود.
بی شك در صورت تحقق پیش بینی یاد شده، این برای نخستین بار در تاریخ این كشور خواهد بود كه یك جوان 39 كه وابستگی به هیچ یك از جناح های سیاسی سنتی چپ و راست ندارد، بدون پشتیبانی از این احزاب، سكاندار كاخ الیزه می شود.
اروپام***2090**گزارش از: سعید زارع كندجانی ** انتشار دهنده: زهرا هژبری
۰ نفر