در سوگ الگوي زن مسلمان

در اين مطلب مي خوانيم:
حضرت زهرا (س) بانوي بزرگ دو عالم است كه با تقوا و وارستگي، الگوي زن مسلمان در مسير دستيابي به سعادت حقيقي شدند و با وجود پربركت خويش درد و رنج پيامبر اسلام(ص) را در رويارويي با مشركان تسكين بخشيدند و اينگونه ام ابيهاي پدر لقب گرفتند.
«رفتار اين بزرگوار با همسر و فرزندان از يك سو و انجام وظايف خود به عنوان يك انسان مجاهد، غيور، زحمتكش و تسليم ناپذير در برخورد با حوادث سياسي از سوي ديگر همراه با عبادت و خضوع و خشوع در برابر خداوند آن حضرت را به يك انسان كامل مبدل ساخته است.» گزيده اي از سخنان مقام معظم رهبري در ارتباط با شخصيت حضرت فاطمه(س).
حضرت فاطمه زهرا(س) بزرگ بانوي اسلام در عمر كوتاه خويش در معنويت و كسب معرفت جايگاه والايي داشتند و اينگونه پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين(ع) را در راه برقراري حق و عدالت ياري كردند. شخصيت بي بديل ايشان نه تنها اسوه يك زن مسلمان است بلكه الگوي تمامي مسلمانان براي دستيابي به سعادت حقيقي به شمار مي رود. رفتار­ و اعمال حضرت فاطمه(س) در واقع آموزنده و غني از فضيلت هاي انساني محسوب مي شود و مي توان با بهره گيري از اين سرچشمه خوبي ها به سر منزل مقصود رسيد.
دختر بزرگوار پيامبر اسلام(ص) با رسيدن به توحيد ناب و علم سرشار به زيبايي خطبه فدكيه را بيان كردند و از دانش و بينشي سرشار برخوردار بودند. به گونه اي كه امام صادق(ع) فرمودند: ايشان از من به حقايق امور آگا­ه­­تر بودند.
مبارزه هاي سياسي حضرت زهرا(س) نشان مي دهد كه يك زن كه عنصر پيوند دهنده ميان نبوت و امامت است، چگونه مي تواند به مبارزه بپردازد و در اين راه تا آخرين نفس ايستادگي و در دشوارترين عرصه هاي سياسي و اجتماعي مقاوم كند و اينگونه رسالت خويش را به ثمر برساند. به همين دليل دشمنان دين اسلام نمي توانستند وجود مبارك آن حضرت را تحمل كنند و تنها اندكي پس از رحلت پيامبراكرم(ص)، ايشان را به شهادت رساندند و اينگونه مسلمانان در غمي شگرف فرو بردند.
درباره ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت زهرا(س) ﭼﻨﺪين رواﯾﺖ مطرح ﺷﺪه اﺳﺖ ﯾﮏ رواﯾﺖ آن را 13 ﺟﻤﺎدي اﻻوﻟﯽ و رواﯾﺖ ﺑﻌﺪي ﮐﻪ ﺻﺤﯿﺢ ﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﺳﻮم ﺟﻤﺎدي اﻟﺜﺎﻧﯽ ﺳﺎل 11 ﻫﺠﺮي محسوب مي‌شود و ﺑﻨﺎﺑﺮ ديدگاه اول 75 روز و ﺑﻨﺎ ﺑﺮ رواﯾﺖ دوم 95 روز پس از رﺣﻠﺖ حضرت محمد(ص) اﯾﻦ ﺑﺎﻧﻮي آب و آينه زندگي كردند.
«يحيي صباغ چي» عضو هيات علمي مركز معارف اسلامي دانشگاه صنعتي شريف
در ارتباط با رسالت پيامبران و فرستادگان حق گفت: حضرت علي(ع) در يكي از خطبه هاي نهج البلاغه هدف از بعثت انبيا را اين گونه معرفي مي كند كه پيامبران آمدند تا گنجينه هاي فهم و عقل انسان ها را شكوفا سازند زيرا بشر نياز داشت تا با توجه به الگوهاي عملي و عيني به جايگاه و ارزش وجودي خويش پي ببرد كه حضرت زهرا(س) از جمله اين الگوهاي عملي است.
عضو هيات علمي مركز معارف اسلامي دانشگاه صنعتي شريف در ادامه افزود: وجود حضرت فاطمه(س) در عمل اين درس را به انسان ها داد كه همه آنها و به ويژه زنان تا چه حد و اندازه مي‌توانند به اوج كمالات برسند و با ديدن نمونه عملي بپذيرند كه زن و مردم هيچ تفاوتي ندارند بلكه اين انسانيت است كه خداوند گنجينه هاي آسماني را در وجود او قرار داده تا به بالاترين و بهترين درجات دست پيدا كند كه حضرت زهرا(س) نمونه بارز آن بود.
وقتي فردي كرامت و حقيقت ارزش انساني را در درون خود پيدا كند به صورت طبيعي اين نتيجه را خواهد داشت كه رفتار بيروني و طرز فكر فرد نيز متناسب با زيبايي دروني وي تغيير خواهد كرد. حضرت فاطمه(س) به دليل وجود كرامت و ارزش انساني خود الگويي براي انسان ها محسوب مي‌شود تا بر اين پايه تحول پيدا كنند و كرامت انساني و ارزش هاي الهي را بارور سازند.
اين استاد دانشگاه با اشاره به شرايط زنان در عصر جاهليت بيان داشت: دوره اي كه پيامبر اكرم(ص) در آن مبعوث شدند به دوره جاهليت مشهور است؛ يعني انسان ها در فقر علمي، فكري و فرهنگي به سر مي بردند و جهل در زندگي آنها حاكم و غالب بود و يكي از نمودهاي اين جهالت جايگاه ضعيف و پاييني به شمار مي رفت كه براي زنان در نظر گرفته مي شد بنابراين در چنين جامعه اي پيامبر اسلام(ص) نگاهي متفاوت به زنان و جايگاه آنها داشتند و با نوع رفتاري كه در رويارويي به اين قشر داشتند، نشان دادند كه تفكر جاهليت، انديشه اي غلط و از روي ناداني است. براي نمونه درباره رفتار پيامبر(ص) با حضرت فاطمه(س) در احاديث آمده است كه وقتي ايشان در مجلسي حضور پيدا مي‌كردند پيامبر(ص) در برابر اين بزرگوار برمي خاستند و بر دستان دخترشان بوسه مي زدند. پيامبر(ص) با رفتاري كه با حضرت فاطمه(س) داشتند نه تنها به جامعه آن زمان بلكه به تمامي انسان ها در سده هاي متمادي نشان دادند، جايگاه و شخصيت زن در اسلام چيست و اين دين الهي چگونه با زنان برخورد مي كند و آنان از چه جايگاه ويژه اي برخوردار هستند. همچنين دختر گرامي نبي اكرم(ص) به انسان ها به ويژه به زنان ياد دادند كه شان و كرامت افراد چگونه به دست مي‌آيد و به چه شكل بايد نسبت به انسان ها ارزش گذاري كرد.
وي در ادامه افزود: اگر در فرهنگ جاهلي ارزش گذاري شخصيت ها برپايه ارتباط هاي قبيله‌اي و ثروت بود و زن در پرتو خانواده، همسر و فرزندان خويش معنا مي شد اما حضرت فاطمه(س) نشان دادند، ارزش گذاري و شناخت شخصيت زنان بايد با توجه به خود آنان صورت بگيرد زيرا افراد مي‌توانند به چنان درجه اي از بزرگي و كرامت برسند كه يك انسان واقعي و كامل شوند.
صباغ چي در پايان درباره الگو بودن حضرت زهرا(س) براي زنان در جهان كنوني، اظهار داشت: با يادگيري از حضرت فاطمه(س) درمي يابيم كه انسان ها بايد ملاك هاي ارزش گذاري را براي خود تغيير دهند، از تعصب هاي بي دليل و فخر فروشي به گذشته پرهيز كنند و ارزش افراد را در ميزان ثروت آنها مشاهده نكنند بلكه بايستي خود را به خصلت هاي نيك انساني و نزديكي به خداوند آراسته كنند زيرا افرادي نزد خداوند گرامي تر هستند كه با تقواتر باشند. همان گونه كه پروردگار مي‌فرمايد: «اي مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره ها و قبيله ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد؛ گرامي ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛ خداوند دانا و آگاه است»
همچنين يكي از بزرگ ترين درس هاي عملي كه زنان بايد از حضرت فاطمه(س) بياموزند اين است كه براي حضور فعّال در صحنه هاي اجتماعي و سياسي جامعه بايد عفت و ارزش هاي وجودي زن را رعايت كرد و الگوگيري از حضرت فاطمه(س)، زنان را به خودباوري و احياي هويت اسلامي مي‌رساند.
/8138/ 6133/ تنظيم كننده: فرزانه پيري **انتشار- جعفرمسلمي