به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از انجمن علمي شنوايي شناسي ايران، دكتر فاطمه حيدري در تشريح اهميت ضرورت غربالگري شنوايي نوزادان، اظهار كرد: زبان و گفتار، غالب ترين روش ارتباطي است كه پيش نياز فراگيري آن، سلامت دستگاه شنوايي است.
وي گفت: براي فراگيري زبان و گفتار و تكامل بخش مركزي دستگاه شنوايي، دوره بحراني دريافت محرك هاي صوتي تعريف مي شود كه محدوده آن تا 3 سالگي است؛ برخلاف تصور اشتباه برخي والدين كه بر اين باورند نوزاد تا ماه ها بعد از تولد نمي شنود، بايد خاطرنشان كرد نوزادي كه متولد مي شود، از هفته بيستم جنيني، توانايي شنيدن را كسب كرده است.
اين كارشناس ناظر فني غربالگري شنوايي نوزادان بهزيستي استان تهران، ادامه داد: امروزه با به كارگيري دستگاه هاي تمام خودكار، وضعيت شنوايي نوزادان در ساعت هاي اوليه پس از تولد در وضعيت خواب، با استفاده از آزمون هاي غربالگري شنوايي قابل ارزيابي است.
حيدري افزود: در دهه هاي اخير، برنامه جهاني كشف و مداخله زودهنگام آسيب شنوايي، با هدف به حداكثر رساندن توانايي زباني و تكامل آن در نوزادان كم شنوا و كاهش اختلالات ارتباطي، شناختي، عاطفي-اجتماعي و مشكلات تحصيلي در كودكان اجرا مي شود؛ اين برنامه در ايران نيز با متولي گري سازمان بهزيستي كشور در حال انجام است.
وي گفت: در اين برنامه، شنوايي همه نوزادان متولد شده بايد تا قبل از يك ماهگي غربال شود؛ آن دسته از نوزاداني كه در غربالگري شنوايي اوليه، سلامت شنوايي آنان تاييد مي شود، بايد تا سه ماهگي تحت ارزيابي كامل شنوايي شناسي قرار گيرند و نوزاداني كه كم شنوايي آنان تاييد مي شود، بايد تا 6 ماهگي مداخله پزشكي مناسب را دريافت كنند.
حيدري ادامه داد: به دست آوردن پاسخ رد در آزمون هاي غربالگري شنوايي هميشه به معناي كم شنوايي نيست و بايد با استفاده از آزمون هاي تشخيصي در مراكز شنوايي شناسي به نتيجه صحيح رسيد. اجراي موفق برنامه غربالگري شنوايي نيازمند همكاري تيمي متخصصان شنوايي شناسي، اطفال، گوش، گلو و بيني، پرستاران و مراقبان سلامت است كه نقش اصلي اجرايي غربالگري در اين تيم، برعهده شنوايي شناسان است.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، گفت: از جمله چالش هاي برنامه كشف و مداخله زودهنگام شنوايي در ايران، نبود قرارگيري آزمون هاي غربالگري شنوايي در دستوركار متخصصان اطفال به ويژه متخصصان مقيم در بيمارستان و كامل نبودن پوشش بيمه اي آزمون هاي غربالگري، تشخيصي و مداخله شنوايي بود.
حيدري تاكيد كرد: نكته حائز اهميت، عدم پذيرش مشكل شنوايي نوزاد از سوي برخي والدين است كه همين مساله سير زماني برنامه را طولاني مي كند و زمينه تاخير و نقص تكامل زبان و گفتار را در فرزندان فراهم مي آورد.
وي افزود: به نظر مي رسد با توجه به اهميت كشف و مداخله زودهنگام كم شنوايي نوزادان و ميزان شيوع كم شنوايي در ايران (حدود 270 نوزاد در هر 100 هزار تولد)، ايجاد فرهنگ سازي از طريق رسانه هاي جمعي، همكاري بيشتر پزشكان متخصص مرتبط با اين برنامه، بالابردن پوشش بيمه اي، همكاري وزارت بهداشت از بعد اجراي برنامه در تمام بيمارستان هاي دولتي و خصوصي، مراكز سلامت جامعه و عملياتي شدن اين برنامه به عنوان برنامه ملي كشوري، مي تواند راهگشاي شنوايي شناسان در مسير كشف و مداخله زودهنگام نوزادان دچار كم شنوايي و به حداقل رساندن عوارض ناشي از آن باشد.
علمي**1834
تنظيم: ناهيد شفيعي **انتشار: زهره محتشمي پور
تهران- ايرنا- عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي گفت: رايج ترين آسيب حسي مادرزادي در نوزادان، كم شنوايي حسي-عصبي است؛ از اين رو والدين بايد با آگاهي از اين موضوع نسبت به غربالگري شنوايي فرزندان خود به موقع اقدام كنند.
