۱۵ مهر ۱۳۹۶، ۱۷:۱۰
کد خبر: 82688135
T T
۰ نفر

ترامپ، اعتماد جهان را بر باد مي دهد

۱۵ مهر ۱۳۹۶، ۱۷:۱۰
کد خبر: 82688135
ترامپ، اعتماد جهان را بر باد مي دهد

تهران- ايرنا-روزنامه «نيويورك تايمز»در گزارشي،با بررسي رويكردهاي دولت ترامپ به توافق برجام مي نويسد:خروج ترامپ از توافق هسته اي،علاوه بر اينكه اعتبار آمريكا را به عنوان يك كشور مسووليت پذير زير سوال خواهد برد،مي تواند جايگاه اين كشور را نيز در سطح بين المللي با چالش روبه رو سازد.

گزارش مي افزايد: در يك لحظه حساس، «دونالد ترامپ» رييس جمهوري آمريكا، جهان را با اين پرسش هاي محوري روبرو خواهد كرد: آيا مي توان به اين فرد اعتماد كرد؟ و روشن تر اينكه، آيا مي شود به آمريكا اعتماد كرد؟
تهديدهاي وي به سرباز زدن از توافق هسته اي ايران، اعتبار آمريكا را به عنوان يك شريك زير سوال مي برد و توانايي آمريكا را براي رهبري جهان آزاد - كه در هفتاد سال گذشته برعهده داشته- كمرنگ مي كند.
گزارش ادامه مي دهد: ترامپ در تقلاي گسترده براي از ميان برداشتن هرآنچه كه «باراك اوباما» رييس جمهوري پيشين آمريكا برساخته، از توافق تجاري ميان دوازده كشور فراپاسيفيك كنار كشيد و دست چين را براي وضع قوانين تجاري در آسيا باز گذاشت؛ توافق آب و هوايي پاريس با مشاركت 195 كشور را كه به سختي بدست آمده بود، رها كرد؛ همچنين تعهدش به پيمان ناتو را، كه در گذر دوران پس از جنگ دوم جهاني، صلح را در اروپا برقرار داشت، با شك و شبهه هاي بزرگي روبرو كرده است.
اكنون، ترامپ تهديد مي كند كه توافق هسته اي 2015 را نابود مي كند. وي اشاره كرده كه اين ماه، پايبندي ايران به تعهداتش را تاييد نمي كند، هرچند رييس فرماندهي راهبردي آمريكا، ژنرال جان هايتن به همين تازگي اعلام كرد كه ايران به تعهداتش پايبند مانده است.
احتمالا، نزديك ترين پيامد خروج از برجام آن است كه روند مذاكره براي يافتن يك راه حل صلح آميز در بحران هسته اي كره را بر رييس جمهوري آمريكا سخت خواهد كرد. رهبر كره شمالي، نامعمول و غيرقابل پيش بيني است اما نابود كردن كمترين اعتمادي كه «كيم جونگ اون» رهبر اين كشور ممكن است به سخنان ترامپ داشته باشد، چه كمكي مي كند؟
گزارش تاكيد مي كند: چنين گزينه بي محابايي در موضوع برجام، همچنين دست ايران را براي از سرگيري بي حد و مرز فعاليت هاي هسته اي اش باز مي گذارد و همچون يك سيلي بر گونه قدرت هاي بزرگ خواهد بود كه دو سال با آمريكا و ايران مذاكره كردند تا اين توافق بدست آمده و اجرا شود.
گزارش ادامه مي دهد: اين كشورها اكنون با نگراني تمام تلاش دارند كه ترامپ را ترغيب كنند كه به تعهدات آمريكا پايبند بماند.
اگر ايران توافق را نقض مي كرد، مطلب ديگري بود، اما سازمان بين المللي انرژي هسته اي كه برنامه هسته اي ايران را هفت روز هفته و بيست و چهارساعته زير نظر دارد، مكررا پايبندي ايران را تاييد كرده است. ترامپ حتي در سخنراني خود در مجمع عمومي سازمان ملل نتوانست يك نمونه براي عدم پايبندي ايران به توافق هسته اي ارايه دهد.
در اين ميان يك پرسش بي پاسخ آن است كه آيا ايالات متحده در صورت اعمال بي دليل دوباره تحريم ها بر ايران، قوانين بين المللي را نقض كرده است؟ در آمريكا، بيشتر توافقنامه هاي بين المللي كه قانونا الزام آورند، شكل پيمان را به خود مي گيرند كه نيازمند تاييد دو سوم اعضاي سنا است و توافق هاي اجرايي كه به قوه مجريه وارد مي شوند و نيازمند اقدام سنا نيستند.
گزارش مي نويسد: برجام يك تعهد سياسي است كه از نظر قانوني الزام آور نيست هرچند برخي كارشناسان بر اين باورند كه ايالات متحده ملزم به پايبندي به برجام است چرا كه در يك قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل گنجانده شده است.
در حاليكه اسلاف جمهوريخواه و دمكرات ترامپ، اغلب سياست هاي داخلي بسيار متفاوتي را دنبال مي كردند، اما در سياست هاي خارجي چندان تغييرات گسترده اي وجود نداشت.
نيوييورك تايمز مي نويسد: همچنين، آمريكا و رهبرانش، هر كاستي اي هم كه داشته اند، در مجموع مسووليت هاي بين المللي آمريكا را جدي گرفته اند و پيروي از قوانين، الزامات قانوني و تعهدات سياسي را ارزشمند و موجد امنيت دانسته اند تا متحدانشان را مطمئن ساخته، دشمنانشان را بازدارند، ثبات را نگه دارند و دمكراسي و حقوق بشر را به پيش برند.
گزارش تاكيد مي كند: اگر ترامپ بي دليل روشني از تعهدات پيشين سرباز زند، چه بسا كه رهبران جهان با اين ترديد مواجه شوند كه آيا اخلاف وي هم با توافق هاي وي همانقدر بي تفاوت خواهند بود كه وي نسبت به امضاي اسلافش برخورد مي كند.
گزارش در پايان مي نويسد: يك موضع تند در قبال ايران، تنها بخشي از سياست خارجي آشفته و ناهمگوني است كه آقاي ترامپ در مجمع عمومي سازمان ملل ارايه كرد. وي با برجسته كردن 'حاكميت' بعنوان اصل راهنماي خود در مناسبات بين المللي، از آن بعنوان منطقي براي تهديد ايران، كره شمالي و ونزوئلا استفاده كرد و به جاي آن برخورد نرم با روسيه داشت.
همين برخورد را هم با چين داشت كه ادعاهاي سرزميني نسبت به درياي جنوبي چين را گسترش داده است. اگر اصل را بر سنتي كه ترامپ در سياست خارجي مي گذارد، بنا نهيم، تصميمات وي سرانجام توسط جانشين اش لغو خواهد شد اما آسيبي كه به جايگاه آمريكا بعنوان يك شريك قابل اعتماد و قابل اتكاء وارد مي شود، به آساني ترميم نخواهد شد.

انتشار دهنده: سهراب انعامي علمداري
لينك اصلي مقاله:
https://www.nytimes.com/2017/09/23/opinion/sunday/trump-trust-iran-korea.html?emc=edit_tnt_20170923&nlid=61896751&tntemail0=y&mtrref=undefined&gwh=E0FF230E019A72DA5E25B514E2EB814E&gwt=pay&assetType=opinion
پژوهشم**1194**2040
۰ نفر