به گزارش روز یكشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از مدیكال ساینس، مطالعات محققان دانشگاه راكفلر در نیویورك نشان می‌دهد در حالی‌كه سلول‌های بنیادی حافظه‌ای شبیه به حافظه مغز ندارند، قادرند واكنش‌های التهابی را به خاطر بسپارند و از این تجربه برای بهبود زخم و آسیب در آینده استفاده كنند.
این توانایی به پوست كمك می‌كند تا یكپارچگی خود را حفظ كند و از این خاصیت در بهبود زخم بهره بگیرد. البته این توانایی نتایج منفی هم دارد و می‌تواند به عود بیماری های التهابی مانند پسوریازیس دامن بزند. پسوریازیس یك بیماری خودایمنی التهابی مزمن پوستی است كه دو تا سه درصد افراد سفید پوست را تحت تاثیر قرار می دهد.
عود علایم این عارضه در فصل سرما بیشتر دیده می شود. مهمترین علایم پسوریازیس شامل ایجاد تكه های ضخیم قرمز رنگ پوستی و فلس های نقره ای رنگ است كه بسیار دردناك بوده و سبب خارش می شود. این عارضه معمولا زانو، آرنج، پوست سر، كف دست و پا و كمر را تحت تاثیر قرار می دهد؛ همچنین در اطراف ناخن، ناخن پا و داخل دهان نیز دیده شده است.
مطالعات قبلی نشان می‌دهد سیستم ایمنی ركوردی از واكنش های التهابی را ثبت می‌كند تا بتواند در مراتب بعدی با استفاده از آن بهترین مكانیسم دفاعی را در پیش گیرد. مطالعات جدید نشان می‌دهد پوست نیز از الگوی مشابهی پیروی می‌كند. آزمایش‌های حیوانی نشان می‌دهد زخم دو برابر سریعتر بر روی پوستی كه قبلا آسیب دیده بهبود می یابد.
این مطالعه درك بهتری در زمینه نحوه تاثیر التهاب بر سلول‌های بنیادی و سایر بافت‌های بدن و درك محققان در مورد بیماری هایی نظیر سرطان و پسوریازیس در اختیار محققان قرار می‌دهد.
نتایج این مطالعه در نشریه Nature منتشر شده است.
علمی (6) ** 9259**1440
مترجم: سپیده كاشانی** انتشار: گلشن
تهران – ایرنا – مطالعات جدید نشان می‌دهد زخم و هرگونه آسیبی كه به پوست وارد و منجر به التهاب شود، در حافظه سلول‌های بنیادی پوست باقی می‌ماند و می‌تواند در مراتب بعدی به بهبود سریعتر جراحت كمك كند.
