قطب تریكو كشور در محلات نیازمند حمایت برای گذر از مشكلات

این شهرستان با بیش از 60 كارگاه صنعتی و 400 كارگاه سنتی تكمیل كننده حدود 30 درصد نیاز كشور در لباس های بافت را برعهده دارد و این درحالیست كه فعالان این بخش با مشكلات عدیده ای دست و پنجه نرم می كنندو از ركود حاكم بر این صنعت گلایه مند هستند.
قدمت تریكو بافی در محلات به نیم قرن می رسد و در تمامی این سال ها طیف بزرگی از اهالی محلات به نوعی از خوان پهن شده تریكو بافی منتفع بوده اند و اگر مستقیم در این حوزه فعالیت نكرده باشند به عنوان شغل دوم به آن پرداخته و یا با فعالیت در مشاغل وابسته به نوعی تریكو را در سبد درآمدی خانواده خود داشته اند.
با وجود توانمندی منحصر به فرد تریكو بافی محلات، در یك دهه اخیر به دلیل چالش هایی كه بر این صنعت حاكم شده شمار واحدهای تولیدی فعال این شهرستان از 400 كارگاه مجوز دار به 108 واحد دارای مجوز كاهش یافته و این درحالیست كه حمایت از این بخش می تواند اشتغالزایی بالایی را داشته باشد.
افزایش هزینه های تولید، نبود تنوع در مواد اولیه، ضعف در ذائقه شناسی مصرف كننده و به روز نبودن مدل ها و طراحی ها، كمبود نقدینگی، نواقص در تجهیزات، نبود برند تولیدات،پدیده پوشاك قاچاق و ضعف در بازاریابی از معضلات اساسی است كه صنعت تریكو محلات از آن رنج می برد.
یك تولید كننده صنعت تریكو در محلات گفت: هزینه های سرسام آور تولید در این صنعت قیمت تمام شده محصولات را بالا می برد و این مهم شاخص رقابت پذیری را خدشه دار می كند.
رضا غضنفری افزود: نبود تنوع در مواد اولیه تولید تریكو از جمله ابزار، یراق و نخ از دیگر مشكلات تولید كنندگان این بخش است كه باعث می شود محصولات كمتر بازار پسند باشند.
وی اظهاركرد: افزایش قیمت مواد اولیه، توان پایین در رقابت با سایر تولید كنندگان، مشكلات نقدینگی و حضور دلالان و واسطه ها در بازار از مسائلی است كه امان كارآفرینان صنعت تریكو محلات را بریده است و می طلبد با سیاست های تشویقی و حمایت بهنگام مسئولان چراغ این صنعت باسابقه در محلات روشن نگه داشته شود.
وی توضیح داد: خرید مواد اولیه كارگاه تریكو بافی نقدی است اما، حداقل 6 ماه طول می كشد تا محصول آماده فروش و عرضه بازار شود و در بسیاری از موارد در جریان بازاریابی به جای پول نقد تریكوبافان چك های مدت دار دریافت می كنند كه این نیز فشار مضاعفی بر این صنعت است.
غضنفری افزود: با وجود اینكه امسال تاكید ویژه بر حمایت از تولید داخل شده است اما چرخه تولید داخلی همچنان لنگ می زند و مصرف كننده و نهادهای متولی اراده جدی در حمایت هدفمند از تولید داخلی آنگونه كه در اقتصاد مقاومتی مطرح شده را ندارند.
وی بیان كرد: مجموع تولید پوشاك داخلی حدود 20 درصد نیازهای بازار را تامین می كند اما، همین تولید محدود نیز خریدار ندارد و فرهنگ استفاده از تولید داخلی هنوز به خوبی نهادینه نشده است و مقوله رقابت ناپذیری و بالاتر بودن قیمت لباس های ایرانی نیز خود داستان دیگری است كه چاره آن در مداخله هدفمند برای كاهش هزینه های تولید نهفته است.
غضنفری ادامه داد: مصرف محصولات نساجی و تریكو فراگیر است اما، تولید این محصولات در محلات تك فصلی(پوشاك زمستانه) است و نیاز به نقدینگی و سرمایه در گردش زیادی دارد چرا كه از آغاز تولید تا بازگشت سرمایه حدود 18 تا 20 ماه طول می كشد و این مسئله به شدت بر سودآوری شاغل این بخش اثرگذاری دارد.
وی گفت: برای افزایش سرمایه در گردش نیاز به تسهیلات ارزان قیمت است و پرداخت تسهیلات كنونی با بهره های بانكی بالا گره ای از مشكلات تولید كنندگان تریكو نمی گشاید.
غضنفری با اشتغال زا معرفی كردن تولیدی‌های پوشاك به خصوص تریكو افزود: هر دستگاه بافت با احتساب خیاط هشت نفر كارگر نیاز دارد كه اكنون به دلیل نبود امكان بیمه كردن بیش از پنج نفر در كارگاه‌های كوچك اكثر كارگاه‌های تریكوبافی محلات با 2مجوز و تنها در یك شیف در حال فعالیت هستند.
رئیس اتحادیه تریكوبافان محلات گفت: هزینه های تولید هر سال افزایش می یابد و برای مثال هر كیلوگرم نخ از 70 هزار ریال به 350 هزار ریال افزایش یافته است.
جواد رمضانی افزود: هزینه دوخت و بافت نیز از این قاعده مستثنی نیست و این مسایل قیمت تمام شده پوشاك تولیدی را بالا می برد درحالی كه پوشاك خارجی با تنوع بالا و قیمت مناسب روز به روز ریشه های خود را در بازار كشور محكم تر می كند.
وی اظهاركرد: 92 درصد از پوشاك كشور وارداتی است كه 60 درصد آن به صورت قانونی در بازار كشور وارد می شود و بقیه قاچاق است و در این میان پوشاك تولید داخل به دلیل مشكلات جدی با قیمت بالا توان آن را ندارد كه خود را عرضه كند.
رمضانی افزود: تلنبار شدن جنس های تولید داخل در انبارها و قبضه شدن بازار با جنس های قاچاق كه بسیاری از آن ها بی كیفیت اما جذاب و همخوان با ذائقه خریدار هستند، عاملی است كه صنعت تریكوی محلات را به ركود كشانده و شاغلان این بخش روز به روز فشار بیشتری را بابت آن متحمل می شوند.
وی ادامه داد:روند تولید تریكو محلات امسال بستگی به نوع تولید داشت و تولید كنندگان پوشاك بچه گانه به شدت متضرر شدند و تولیدات روی دستشان مانده است.
رئیس اتحادیه تریكوبافان محلات اظهاركرد: میانگین هزینه تمام شده هر قطعه پوشاك در كشورهای دیگر 70 هزار ریال است و 100 هزار ریال نیز هزینه گمرك به آن وارد می شود و 250 هزار ریال در داخل ایران به فروش می رسد.
رمضانی ادامه داد: هزینه گمرك هر كیلوگرم پوشاك 420 هزار ریال است كه برای پوشاك بچه گانه كه تعداد بیشتری را در كیلو گرم شامل می شود مقرون به صرفه است و اینجاست كه باید متولیان امر به كمك تولید داخل بشتابد و با تدابیر ویژه شرایطی را ایجاد كنند كه تریكوبافان بتوانند حیاتشان را ادامه دهند و چرخ های این صنعت از حركت بازنماند.
وی افزود:تقاضا برای پوشاك بچه گانه ارزان قیمت خارجی روز به روز افزایش می یابد و هیچ فروشگاهی و واحد صنفی تمایل ندارد اجناس تولید داخلی را با قیمت بیشتر خریداری كند و روند كسادی بازار تریكوی محلات كه از یك دهه قبل آغاز شده همچنان رو به افزایش است.
رئیس اتحادیه تریكوبافان محلات خاطرنشان كرد: اكنون 60 كارگاه صنعتی درمحلات فعال است و باید برای ظرفیت اسمی راكد این صنعت در سطح 400 كارگاه فكری اساسی شود.
رمضانی ادامه داد: 800 هزار قطعه انواع پوشاك در 9 ماه امسال در كارگاه های تریكوبافی محلات تولید شده كه بیش از 60 درصد این محصولات بدون مشتری در انبارها مانده است.
وی گفت: كمبود نقدینگی از دیگر مشكلات جدی واحدهای تولید تریكو محلات است و این امر باعث شده تا كارگاه های تولیدی این شهرستان با همه ظرفیت فعال نباشد.
رئیس اتحادیه تریكوبافان محلات توضیح داد: چرخه محصولات تریكو از تهیه مواد اولیه تا تولید و فروش شامل دوره ای 18ماهه است و با شرایط كنونی تداوم حیات این صنعت نیاز به سرمایه در گردش و تسهیلات ارزان قیمت دارد.
رمضانی اظهار كرد: تهران، اصفهان، تبریز، خراسان، مركزی و لرستان در گذشته نه چندان دور بازار فروش محصولات تولیدی تریكوی محلات بود اما اكنون پوشاك خارجی شریان این بازارها را به دست گرفته و تولید كنندگان تریكو محلات روز به روز مشتریان سابق خود را از دست می دهند.
وی گفت: در كارگاه های تریكو بافی محلات 230 اشتغال بیمه ای پایدار وجود دارد كه در صورت تداوم ركود اقتصادی تا پایان سال كارآفرینان مجبورند حداقل نیمی از این شاغلان را تعلیق كنند.
رئیس اتاق اصناف محلات گفت: ركود بازار، كمبود نقدینگی و سرمایه در گردش و مالیات های سنگین از دلایل زمین خوردن صنعت تریكو محلات است.
اسماعیل انصاری افزود: قرار گرفتن محلات در ردیف شهرستان های برخوردار به دلیل صنعت گل و گیاه و سنگ باعث شده تعرفه مالیات تریكو 2 برابر شود درحالیكه این صنعت بی رمق است و هزینه های خود را نیز درنمی آورد.
وی ادامه داد: مالیات هر دستگاه بافندگی در محلات 2 و نیم برابر شهرستاهای دیگر وصول می شود واین امر موجب مهاجرت تعداد زیادی از سرمایه گذاران به ویژه بافندگان محلاتی به تهران شده است.
رئیس اتاق اصناف محلات عنوان كرد: در شرایط ركود در بازار صنعت تریكو انتظار است كه متولیان مالیات وضعیت تریكوبافان محلات را درك كنند و همراهی لازم را با تولیدكنندگان این بخش داشته باشند.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات گفت: تنوع مواد اولیه، طراحی و مدل در تولید پوشاك برای تولیدكنندگان تریكو محلات وجود ندارد و نیاز است كه این صنعت در حوزه ذائقه شناسی مخاطب متحول شود چرا كه مردم محصولات تولیدی كنونی را نمی پسندند.
رضا ملكی افزود: صنعت تریكو محلات برای ادامه حیات به سرعت باید برندسازی كند و ضعف های فنی و تجهیزات را برطرف نماید و در صورت غفلت از این مهم دیری نمی پاید كه توان رقابتی نداشته و از پا می افتد.
وی گفت: تولیدات تریكو در محلات در سطح كشور كمتر شناسانده شده است و مردم آگاهی درستی در این خصوص ندارند كه یكی از علل مهم آن نبود برند معروف برای تولیدات است.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات خاطرنشان كرد: مهمترین مشكل تریكو بافان محلاتی این است كه تولیداتشان با شرط فروش خریداری می شود به طوری كه بنكداران این محصولات را تحویل می گیرند و پرداخت بهای آن را منوط به فروش پایان فصل می كنند.
ملكی گفت: زمان خواب محصولات تولیدی در انبار با تقاضای بنكداران و فروشندگان بالاست و مشكل دیگر این است كه با وجود پرداخت نقدی مواد اولیه و دیگر هزینه های تولیدروز به روز از میزان تقاضا ها نیز كاسته می شود.
وی افزود: كارگاه های تریكو محلات برای بازاریابی باید با اتحاد اقدام به برگزاری نمایشگاه پوشاك زمستانه كنند و در نمایشگاه ها و جشنواره های مختلف در اقصی نقاط كشور شركت داشته باشند تا بتواند سامانی به بازار خود بدهند.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات بیان كرد: بسته های تشویقی دولت برای حمایت از تولید كنندگان پرداخت تسهیلات رونق تولید است كه به دلیل بهره بالا تریكوبافان از آن استقبال نكردند.
ملكی ادامه داد: بسته تشویقی دیگر پرداخت تسهیلات با بهره چهار درصدی به كارگاه هایی است كه دارای پنج كارگر بیمه شده باشند كه مشمول تریكو بافان محلات نمی شود و باید با همراهی متولیان راه چاره ای برای بهره مندی شاغلان این صنعت یافت.
وی اظهاركرد: با این وجود خرید كالاهای باكیفیت تولید داخلی می‌تواند با افزایش تقاضا، ظرفیت تولید را بالا ببرد و در نتیجه فضای مناسبی برای توسعه‌ و بهبود روز افزون صنایع داخلی و خروج از ركود و افزایش اشتغالزایی فراهم كند.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات تاكید كرد: مصرف كالای ایرانی از جمله مولفه های اقتصاد مقاومتی است كه تولید داخلی را افزایش می‌دهد و با رونق تولید بیكاری رفع شده و تورم كمتر می شود.
كارگاه های پوشاك محلات انواع لباس های زنانه، مردانه و بچه گانه را از جنس تریكو تولید می كنند و این شهرستان از نظر تریكوبافی پس از تهران و مشهد در جایگاه سوم كشور قرار دارد.
شهرستان محلات از توابع استان مركزی است كه دارای 55 هزار نفر جمعیت می باشد و به عنوان قطب تولید گل و گیاهان زینتی، ماهی زینتی، سنگ نما و تریكو بافی در كشور شهرت دارد.
7277/6013/ خبرنگار: افسانه آروند***انتشاردهنده:مژگان حیدری