عملیات والفجر10؛آزادسازی حلبچه و حملات شیمیایی رژیم بعث عراق

با توجه به اهمیت سیاسی منطقه‌ عملیاتی والفجر10 در شهرهای حلبچه، دجیله، خرمال، بیاره، طویله و آزادسازی شهر مرزی نوسود (در مرز ایران) این عملیات آثار سیاسی مهمی داشت.
از سوی دیگر رزمندگان اسلام در این عملیات اسناد و مدارك فراوانی مربوط به فعالیت‌های ضد انقلاب در استخبارات شهرستان حلبچه به دست آورند و ضربه‌ ای قوی به گروه‌های ضد انقلاب شامل دمكرات، كومله و رزگاری وارد كردند.
این در حالی بود كه پیش از این عملیات غرور آفرین ، ارتش عراق تصور می كرد ایران همچنان در جبهه‌های جنوب عملیات خواهد كرد و بر این اساس برنامه‌ریزی كرده بود.
سرعت اجرای عملیات، دسترسی سریع یگان‌ها به اهداف، غافلگیری دشمن و عقب ماندن از اهدافش سبب شد منطقه ای به وسعت 1000 كیلومتر مربع (دشت‌زور) شامل 3 شهر و بالغ بر 70 روستا ابتدا محاصره و سپس تصرف شود.
عراق در واكنش به استقبال مردم كرد منطقه از رزمندگان ایرانی و جبران آنچه در این منطقه از دست داد، شهرها و برخی روستاهای این منطقه از جمله حلبچه را در ابعاد وسیعی بمب‌باران شیمیایی كرد كه به شهادت و مصدومیت حدود 10 هزار تن از مردم این منطقه و تعدادی از رزمندگان انجامید.
بازتاب بین‌المللی گسترده فاجعه‌ حلبچه علاوه بر محافل دیپلماتیك و رسانه‌ها، افكار عمومی را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داد.

** گلوله ‌باران شیمیایی حلبچه
به نقل از مركز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در كتاب شلمچه تا حلبچه و گزارش های مركز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، در پی محاصره‌ كامل منطقه دشت زور و نا امید‌ی دشمن از خروج نیروهایش از این منطقه، از حدود ساعت11صبح روز 26 اسفند 1366 هواپیماهای عراقی شهر حلبچه و روستاهای اطراف آن را در ابعاد وسیعی گلوله ‌باران كردند كه بسیاری از مردم بر اثر استنشاق گازهای سمی به شهادت رسیدند.
این اقدام در حالی انجام گرفت كه اوضاع حلبچه كاملاً عادی بود و مردم به راحتی در شهر رفت و آمد و رزمندگان نیز مشغول بازرسی مراكز دولتی بودند.
بمب‌باران هواپیماهای عراقی هنگامی ‌آغاز شد كه انبوه مردم دجیله اعم از زن، مرد، پیر، جوان و كودك از جاده‌ی منتهی به شهر حلبچه عازم این شهر بودند.
بمب‌باران جاده‌ها و سپس شهرهای خرمال، حلبچه و دجیله (سیروان) و روستاهای اطراف بدون وقفه تا حدود ساعت 3 بعد از ظهر ادامه یافت. عراق از ساعت 11 صبح این مناطق را با بمب‌های جنگی بمب‌باران كرد اما از ساعت 3 بعدظهر به بعد این مناطق را به وسیله بمب‌های شیمیایی بمب‌باران كرد.
از این ساعت به بعد هواپیماهای عراق در ابعاد وسیعی حلبچه و اطراف آن را بمب‌باران شیمایی كردند. با این اقدام دشمن ، شهر حلبچه و روستاهای اطراف آن از حالت عادی خارج شد و پس از چند دقیقه چهره شهر یكباره تغییر كرد به طوری كه خانه‌ها، كوچه‌ها و خیابان‌های شهر پر از جنازه‌هایی شد كه همچون مجسمه در حالت‌های مختلف خشك شده بودند.
با آغاز بمب باران، بسیاری از مردم حلبچه برای در امان ماندن از انفجارها، به زیرزمین منازل خود پناه بردند، اما به دلیل سنگینی گازهای سمی ‌‌و نفوذ به این مكان‌ها، همه‌ آنها به صورت دسته‌جمعی شهید شدند. سرعت و گستردگی بمب‌باران و حجم وسیع تلفات و مردم آواره ایی كه برای در امان ماندن از بمب‌باران‌ها با لباس‌های نه چندان مناسب به سمت كوه‌ها و شیارهای اطراف گریخته بودند، موجب بهت و حیرت دست‌اندركاران این عملیات شده بود.
در پی اطلاع مركز فرماندهی عملیات از حملات شیمیایی عراق، دستور داده شد به سرعت مردم و مصدومان این حادثه به پشت جبهه انتقال یابند. به همین منظور، محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران، محسن رفیق‌دوست وزیر سپاه و اكبر غمخوار جانشین تداركات سپاه را برای بسیج امكانات، خودرو و سرهنگ انصاری فرمانده هوانیروز را به منظور فعال كردن بالگردها برای انتقال سریع مجروحان به اورژانس و بیمارستان‌ها مأمور كرد اما به دلیل نامناسب بودن جاده‌ها و برخی محدودیت‌های دیگر تعدادی از مصدومان شیمیایی به شهادت رسیدند.
در محور قرارگاه فتح و ثامن‌الائمه(ع)، با توجه به اتمام مأموریت هجومی ‌یگان‌های تحت امر این دو قرارگاه و با توجه به حملات شیمیایی عراق، فعالیت یگان‌ها بر كنترل وضعیت، كمك به تخلیه‌ مردم از شهرهای حلبچه، دجیله و روستاهای اطراف آن انتقال آن‌ها به مرزهای ایران معطوف شد.
در پایان مرحله‌ سوم عملیات و از صبح روز 27 اسفند 1366 نیز ساماندهی امور مناطق تصرف ‌شده از جمله رسیدگی به مصدومان بمب‌باران حلبچه، دجیله و روستاهای اطراف آن، انتقال اهالی دشت زور به اردوگاه‌های داخل خاك ایران و جمع‌آوری غنایم و اسیران مورد توجه فرماندهان قرار گرفت.

** جغرافیای منطقه عملیاتی والفجر 10
دشت وسیع حلبچه در ارتفاعی حدود 500 متر از سطح دریا واقع شده است. در غرب این منطقه دریاچه‌ بزرگ دربندیخان، در شرق ارتفاعات سر به فلك كشیده‌ زاگرس كه از شمال به جنوب شامل سورن، چناره، خورنوازان، هنی‌قل، دالانی و كمانجر، شنام و 5 قله هستند و در جنوب آن نیز ارتفاعات عظیم بالامبو، شیندروی و تمورژنان قرار دارد.
ارتفاعات شاخ سورمر و شاخ شمیران در جنوب دریاچه دربندیخان بخشی از عوارض طبیعی این منطقه هستند. خط مرزی ایران و عراق نیز از ارتفاعات سورن (شمال به جنوب) ادامه یافته، در محور 5 قله و گاوكش به طرف غرب تغییر مسیر داده و مجدد در جنوب ارتفاع بالامبو به سمت جنوب امتداد یافته است.
همچنین شیارهایی در این منطقه وجود دارد كه هركدام نقش مؤثری در اختفای نیروهای رزمندگان اسلام داشت و حتی از آن‌ها به عنوان معابر وصولی نیز استفاده شده بود. از جمله این شیارها می‌توان از دره گلان، شیار زلم، شیار سورمر، شیار سازان، دره خورنوازان، شیار بالای روستای خوی و شیار وشكناو نام برد.
از عمده‌ترین تأسیسات اقتصادی منطقه ، دریاچه‌ پشت سد دربندیخان است كه علاوه بر پرورش ماهی و كشاورزی، در تأمین برق قسمت وسیعی از عراق نیز نقش مهمی‌ دارد.
تأسیسات نظامی دشمن در این منطقه عبارت‌ بودند از پادگان حلبچه كه دارای پد آسفالته بالگرد بود، پادگان لشكر27 ارتش عراق در كانی‌مانگا، مقر فرماندهی دفاع‌ الوطنی سپاه یكم واقع در منطقه رود اژه و مركز پایگاه‌های موشكی سام2 و سام7 عراق در این منطقه بود.
راه های ارتباطی دشمن را هم می توان به جاده‌ سید صادق- خرمال- حلبچه، جاده حلبچه - طویله - نوسود، جاده اربت - سیدصادق و جاده اربت- دربندیخان- خرمال در منطقه اطلاق كرد ، پل‌های این منطقه نیز عبارت‌اند از پل زلم، پل ملاویسی، پل سرآوا، پل اماجنامن، پل حاجی ورفه و پل خاكی‌خول .
مهم‌ترین شهرهای عراق در این منطقه به ترتیب وسعت و اهمیت شامل حلبچه، خرمال، دجیله، طویله و بیاره است.
بالغ بر 70 روستا در پهنه دشت زور وجود داشت كه به دنبال سیاست حكومت عراق در مناطق آزاد شده مبنی بر محدود كردن مبارزه‌ اكراد، ویران شدند و تنها تعداد كمی از آن‌ها مسكونی بودند.

** شناسایی منطقه‌ عملیات
در پی استقرار یگان‌ها در محورهای تعیین شده در این عملیات ، كار شناسایی نیز به موازات اقدامات دیگر آغاز شد. موقعیت زمین در محور شمالی به گونه ای بود كه نیروهای خودی دید و تسلط خوبی بر دشت وسیع حلبچه و دریاچه دربندیخان داشتند. علاوه بر این، تیپ 75 ظفر از قرارگاه رمضان نیز كمك بسیاری به حضور نیروهای شناسایی در عمق منطقه‌ دشمن می‌كرد. بدین ترتیب، یگان‌ها با دیدبانی در محور شمالی و محور جنوبی عملیات، شناسایی عمق منطقه با كمك گروه‌های معارض عراقی منطقه‌ی عمومی حلبچه و هم‌كاری و هماهنگی تیپ 75 ظفر از قرارگاه رمضان اطلاعات دقیقی از وضعیت زمین، جاده‌ها، مواضع عمقی دشمن، مواضع توپ‌خانه و … به دست آوردند.
علاوه بر این، شناسایی اهداف مورد نظر در خط دشمن، پایگاه‌ها و قله‌ها نیز انجام شد و یگان‌ها موفق شدند معابر را تعیین كنند. در مجموع، در عملیات والفجر10، مشكل چندانی در امر شناسایی منطقه به وجود نیامد، زیرا اطلاعات كافی و مناسبی درباره وضعیت زمین منطقه در دست بود.

** اهداف و طراحی عملیات
در عملیات والفجر10 علاوه بر اهداف سیاسی، سه هدف عمده‌ی نظامی « آزادسازی شهرهای حلبچه، خرمال، دجیله، بیاره و طویله؛ فراهم‌سازی مقدمات تصرف سد دربندیخان؛ مسدود كردن عقبه اصلی استان سلیمانیه» مورد نظر بود.
وضعیت زمین و جغرافیای منطقه‌ی عمومی حلبچه به گونه‌ ای بود كه بطور طبیعی مانور مشخصی را می‌توان آن‌جا اجرا كرد. بر این اساس، از همان ابتدا دو بازوی اصلی برای عملیات در نظر گرفته شد:
محور ملخور به طرف خرمال (به منظور بستن تنگه خرمال) و محور غرب بالامبو و امتداد تمورژنان و تصرف سرپل احتمالی در كمر دریاچه‌ی دربندیخان.
سپس مقرر شد دو بازو در ساحل شرقی دریاچه با یكدیگر الحاق كنند، با این اقدام همه قوای دشمن در دشت زور محاصره می‌شدند.

** یگانهای رزم سپاه و بسیج
عملیات والفجر 10 با بكارگیری 3 قرارگاه، 10 لشكر و 13 تیپ با استعداد 50 درصد در قالب 103 گردان طراحی شد.
قرارگاه قدس شامل لشكر7 ولی‌عصر(عج) 6 گردان، لشكر33 المهدی(عج) 6 گردان، لشكر25 كربلا 10 گردان، لشكر19 فجر 6 گردان، لشكر17 علی‌بن‌ابیطالب(ع) 6 گردان، لشكر41 ثارالله 7 گردان و تیپ 39 بیت‌المقدس4 گردان.
قرارگاه فتح شامل لشكر8 نجف اشرف 5 گردان، لشكر14 امام حسین(ع) 5 گردان، تیپ 82 صاحب‌الامر(عج) 3 گردان، تیپ 19 بقیه‌الله(عج) 3 گردان، تیپ44 قمربنی‌هاشم(ع) 3 گردان، تیپ11 امیرالمؤمنین(ع) 4 گردان و تیپ انصارالرسول(ص) 3 گردان.
قرارگاه كاظمین (ثامن‌الائمه(ع)) شامل لشكر9 بدر 8 گردان، تیپ26 انصارالمهدی (عج) 4 گردان، تیپ75 ظفر با 2 گردان، تیپ29 نبی‌اكرم(ص) 6 گردان، تیپ ویژه شهدا 6 گردان، سپاه چهارم 6 گردان.

** اقدامات ارتش درعملیات والفجر10
طبق هماهنگی‌های انجام شده با لشكر28 كردستان، قرار شد با استفاده از امكانات و تجهیزات نظامی ارتش كه در منطقه مریوان قرار داشت، حجم آتش عملیات والفجر10 افزایش یابد. بدین ترتیب، فرمانده لشكر كردستان و جانشین نیروی زمینی ارتش متعهد شدند آتشبارهای 105، 130 و 2 قبضه 203 و مهمات توپ‌خانه‌ اتریشی در اختیار نیروهای عمل‌كننده قرار دهند.
هوانیروز؛ نیروهای هوانیروز تا شب عملیات در محور مریوان فعالیت می‌كردند و از صبح روز عملیات در محور جنوبی فعال شدند. هوانیروز متعهد شده بود برای هر محور استعدادی در حدود 10 فروند 214، 2 فروند شنوك و 2 تیم آتش فراهم كند. به طور كلی، گروه مسجد سلیمان هوانیروز در محور قرارگاه قدس با 7 فروند 214، 2 فروند 209 و یك فروند 206 و در محور جنوبی گروه اصفهان با به‌ كارگیری 7 فروند 214، 5 فروند 209، یك فروند 206 و 4 فروند شنوك آماده اجرای عملیات شدند.
فعالیت‌های این نیرو در امر تخلیه مجروحان و مردم حلبچه، انتقال نیرو و امكانات و… بسیار فراوان بود.
هوانیروز با اجرای 518 سورتی پرواز (در مجموع 258 ساعت) موفق به انتقال 1369 رزمنده و تخلیه 808 مجروح و 323 تن بار شد. همچنین در این عملیات 7 هلی‌كوپتر بر اثر بمب‌باران‌های دشمن آسیب دید و از كار افتاد و در مجموع، 3 نفر شهید و 6 تن مجروح شدند.
نیروی هوایی در عملیات والفجر10، در زمینه بمب‌باران مواضع ارتش عراق و پشتیبانی رزمندگان بسیار فعال عمل كرد، طوری كه بلافاصله پس از دستور فرماندهی، جنگنده‌های نیروی هوایی بر فراز آسمان منطقه‌ی عملیاتی ظاهر شدند و اهداف مورد نظر را بمب‌باران كردند. عملیات‌های مهیج و متهورانه‌ خلبانان نیروی هوایی، تأثیر بسیاری در تقویت روحیه نیروهای رزمنده داشت. بمب‌باران مواضع دشمن در طول یك روز عملیاتی، به طور پی ‌در پی و با درخواست فرماندهی انجام می‌گرفت و در برخی موارد مهم و حساس، سرهنگ مصطفی اردستانی فرمانده عملیات نیروی هوایی ارتش، شخصاً مواضع دشمن را بمب‌باران می‌كرد.

** فرماندهی هاشمی رفسنجانی و هدایت عملیات
مرحوم هاشمی رفسنجانی فرمانده عالی جنگ كه در جلسات متعدد تصمیم‌گیری‌ برای این عملیات شركت داشت، یك روز قبل از آغاز عملیات به مریوان رفت و با حضور در قرارگاه شهید مطهری، دائم و از طرق گوناگون (پیك، تلفن و حتی حضور موقت روی ارتفاع ملخور) در جریان عملیات قرار می‌گرفت.
وی به محض الحاق قرارگاه‌های قدس و فتح با یكدیگر به پیروزی عملیات امیدوار شد و منطقه را ترك كرد. با توجه به حساسیت و اهمیت محور قرارگاه قدس، محسن رضایی فرمانده وقت كل سپاه در محور شمالی عملیات (دزلی) روی ارتفاعات سورن (ملخور) مستقر شد و در محور میانی رحیم صفوی جانشین فرمانده وقت نیروی زمینی سپاه هدایت قرارگاه ثامن‌الائمه(ع) را بر عهده گرفت. در محور جنوبی عملیات نیزعلی شمخانی فرمانده وقت نیروی زمینی سپاه در كنار برادر ( شهید ) سردار حاج احمد كاظمی ‌در قرارگاه فتح حضور یافت.

** حضور ضد انقلاب در منطقه
قبل از عملیات والفجر10، نیروهایی از گروهك كوم‌له و حزب دمكرات از گاراده به منطقه ای درحوالی پروینه (داخل منطقه عملیاتی) سرازیر شدند.علاوه براین شاخه‌ ای از حزب دمكرات در نوسود و عقبه‌های آن استقرار یافتند. در مجموع، این افراد در حدود 700 نفر از حزب دمكرات و 100 نفر از كومله بودند.
همچنین تعدادی از افراد گروه رزگاری دربیاره مستقر شدند. در طول عملیات، به جز تحرك تعدادی از نیروهای حزب دمكرات در محور گاوكش، فعالیت دیگری از آن‌ها دیده نشد. نیروهای این گروه‌ها هم‌زمان و در مواردی قبل از عقب‌نشینی دشمن به محورهای نوسود، طویله و … فرار كردند.
تعدادی نیز به اسارات نیروهای خودی درآمدند و عده ای هم خود را تسلیم كردند. برای مثال، افراد گروه‌ كومله به هنگام فرار در حاشیه دریاچه گرفتار نیروهای لشكر25 كربلا شدند و به غیر از چند نفر كه به اسارت نیروهای این لشكر درآمدند همگی به هلاكت رسیدند و بقیه متواری شدند.
علاوه بر این 140 نفر از افراد حزب دمكرات كردستان ایران به سمت حلبچه رفتند كه 35 نفر از آنان در پاكسازی حلبچه بازداشت شدند و 50 نفر از آنان نیز خود را به افراد اتحادیه‌ میهنی كردستان عراق (طالبانی‌ها) تسلیم كردند و در منطقه همچنان باقی ‌ماندند.

** رسیدگی به مصدومان شیمیایی
با توجه به باز شدن جاده‌ نوسود، محور پاوه نوسود عقبه اصلی برای انتقال مجروحان در نظر گرفته شد. همچنین مقرر شد، علاوه بر فعال كردن بیمارستان‌های شهرهای نزدیك به مناطق مرزی ایران، بیمارستان‌های حلبچه هم برای رسیدگی به مصدومان تجهیز و تدارك شوند و چند اورژانس در منطقه احداث شود.
براساس آمارها تعداد مجروحان در محور جنوبی عملیات بالغ بر 2000 نفر و در محور شمالی عملیات حداقل 1000 نفر بود.همچنین گزارشی از آخرین وضعیت بمب‌باران‌های شیمیایی از جانب فرمانده كل سپاه پاسداران به اطلاع آقای انصاری از بیت امام و ( مرحوم ) آقای‌‌ هاشمی‌رفسنجانی ‌رسید.
با توجه به نامناسب بودن جاده‌های محور ملخور و كندی حركت وسایل نقلیه در ارتفاعات این منطقه، مسئولان به این نتیجه رسیدند كه مردم مناطق شمالی دشت زور را نیز از محور نوسود به اردوگاه‌های داخل ایران منتقل كنند. اغلب مردم كه به كوه‌ها و شیارهای اطراف گریخته و در سراسر منطقه پراكنده شده‌ بودند، غذا و وسایل گرمایی نداشتند. به همین دلیل مقرر شد به آنان آب، غذا و پتو برسد تا از گرسنگی و سرما از بین نروند.
با توجه به ادامه بمب‌باران شهرها، روستاها و محل تجمع مردم به وسیله‌ هواپیماهای عراق فرمانده كل سپاه در گفت‌وگو با برخی فرماندهان، ضمن بررسی اوضاع به این نتیجه رسید كه برای حفظ جان مردم باید همه‌ ‌آنان را چند ماه به داخل ایران منتقل كرد و در مكان‌هایی مناسب اسكان داد و بعد از بهبود اوضاع به محل سكونت‌شان بازگرداند. در چنین وضعیتی، خبر رسید مدارس و برخی اماكن عمومی ‌شهر هرسین در استان كرمانشاه (باختران) آماده اسكان حدود 20 هزار نفر از اهالی حلبچه است و سپاه پاسداران نیز به سرعت غذای این تعداد را برای حداقل 3 روز فراهم كرد. تعیین تكلیف احشام و دام‌های مردم كه در سطح منطقه پراكنده بودند از جمله مسائلی بود كه قرار شد درباره‌ آن از دفتر امام سؤال شود.

** ویژگی‌های مهم عملیات والفجر10
با محاصره كامل دشت زور و تصرف نقاط مهم این منطقه از جمله شهرهای حلبچه، دجیله، خرمال و همچنین تسخیر چند پادگان نظامی، اهداف اصلی عملیات والفجر10 به جز ارتفاعات شاخ شمیران و شاخ سورمر در جنوب دریاچه‌ دربندیخان تأمین شد و تجهیزات نظامی فراوانی از دشمن منهدم یا به غنیمت درآمد.
ویژگی های بارز در این عملیات سبب دسترسی سریع به اهداف و موفقیت كامل آن شد.
فریب و غافلگیری دشمن؛ از آن‌جا كه دشمن می‌پنداشت سمت اصلی عملیات ایران سد دربندیخان در محور جنوبی منطقه حلبچه است، در برابر اقدام قرارگاه قدس در ارتفاعات سورن حركت مناسبی انجام نداد و هنگامی به خود آمد كه دیگر دیر شده بود چرا كه رزمندگان جاده‌ی اصلی آنان را در پل گردكو تصرف و تأمین كرده و ارتباط شمال جنوب قطع شده بود و از طرفی همه‌ نیروهای عراقی در دشت زور در محاصره قرار گرفته بودند.
مانور احاطه‌ ای؛ مانور عملیات به تعبیر كلاسیك از نوع مانور احاطه‌ ای بود و با اجرای این مانور دشمن به طور كامل محاصره شد. چنین مانوری كه در حقیقت وضعیت زمین آن را تعیین می‌كرد، از جمله نادرترین مانورها در طول عملیات‌های گذشته بود.
سرعت؛ خلاف تصور فرماندهان، عملیات والفجر10 با سرعت بسیار خوبی انجام شد و این امر موجب گردید تا نیرو و تجهیزات نظامی فراوانی از دشمن در محاصره قرار گیرد و قبل از تحرك جدی نظامیان عراقی، با ایجاد خط پدافندی، كل دستاوردهای عملیات تثبیت شود.
وضعیت طبیعی منطقه؛ با وجود وسیع بودن جبهه به هنگام عملیات، عرض خط دفاعی صرفاً در تنگه‌ خرمال به 10كیلومتر محدود می‌شد و بقیه جبهه‌های فتح شده در كنار دریاچه‌ دربندیخان قرار داشت كه نگهداری و دفاع از آن‌ها با نیروی اندكی انجام می‌گرفت.

** تلفات كم عملیات و موفقیت درعرصه های مختلف
تلفات كم؛ با وجود وسعت بیش از 1000 كیلومتر مربع منطقه‌ عملیاتی دشت‌زور( منطقه هدف حمله رزمندگان) آمار تلفات نیروهای خودی كم بود.
تارومار ضد انقلاب؛ نیروهای خودی در این عملیات اسناد و مدارك فراوانی مربوط به فعالیت‌های ضد انقلاب در استخبارات شهرستان حلبچه به دست آورند و ضربه‌ ای قوی به گروه‌های ضد انقلاب شامل دمكرات، كومله و رزگاری وارد كردند.
برد سیاسی؛ با توجه به اهمیت سیاسی منطقه‌ عملیات و شهرهای حلبچه، دجیله، خرمال، بیاره، طویله و آزادسازی شهر مرزی نوسود (در مرز ایران) عملیات والفجر10 آثار سیاسی مهمی داشت.
همچنین این عملیات كه در اوج جنگ شهرها انجام شد از نظر محافل جهانی یك پیروزی سیاسی نظامی تلقی گردید.
فراوانی تعداد اسرا و حجم غنایم به دست آمده ؛ در عملیات والفجر10 تعداد اسیران عراقی و حجم غنایم به دست آمده بسیار زیاد بود. همچنین در این عملیات یك لشكر و 28 تیپ ارتش عراق از 50 تا 100درصد خسارت دیدند.
گفتنی است در این عملیات چهار هزار و 848 نظامی عراقی شامل 189 افسر از جمله فرمانده لشكر43 عراق با درجه‌ سرلشكری، 2 سرتیپ، 26 افسر ارشد، 160 افسر جزء و چهار هزار و 659 درجه‌دار و سرباز و چند مقام سیاسی استان سلیمانیه از جمله فرماندار حلبچه و بخشدار سیدصادق و حدود 400 نفر از افراد گروه‌های مسلح ضد انقلاب به اسارت درآمدند.
گزارش : رضا رضایی مجد
اجتمام / 1095 ** 1569