در تقویم ایران باستان هر ماه 30 روز بود، زرتشتیان همچنان آیین های خود را بر اساس آن برگزار می كنند، هر یك از روزهای ماه با عنوان مشخصی نامگذاری شده كه نام 12 روز از ماه با نام ماه های سال مشابه است.
آیین های ماهانه در تقویم كهن زرتشتی زمانی برگزار می شود كه نام روز و ماه با یكدیگر مطابق باشد؛ برای مثال روز دوم هر ماه به عنوان اردیبهشت نامگذاری شده است و آیین اردیبهشتگان در روز اردیبهشت (دوم) از ماه اردیبهشت برگزار می شود.
در باور نیاكان زرتشتی، چهار عنصر اصلی شامل آب، هوا، خاك و آتش تشكیل دهنده گیتی است كه سبب تداوم حیات موجودات و ارجمند هستند و باید آنها را پاك نگه داشت و در پاسداشت آنها كوشید.
آنان برای یادآوری این نكته جشن هایی را در طی سال برای گرامیداشت هر كدام از این چهار عنصر برگزار می كردند كه همچنان ادامه داد.
برای مثال جشن خردادگان و آبانگان در پاسداشت آب، اردیبهشتگان و آذرگان در پاسداشت آتش و اسفندگان در پاسداشت زمین است.
ریشه اوستایی اردیبهشت، «اشه و هیشته» به معنی بهترین راستی است.
«وهیشته» در دستور زبان اوستایی صفت تفضیلی و به معنی بهترین و «اشه» نیز به معنی پاكی، راستی و هنجار هستی است.
در باور زرتشتی، نماد مینوی (معنوی) پاكی و راستی، «اشه و هیشته» و نماد گیتوی (مادی) آن آتش است، چرا كه آتش پاك ترین و پاك كننده ترین عنصر گیتی محسوب می شود.
زرتشتیان در آیین اردیبهشتگان به آتشكده می روند و به اوستاخوانی می پردازند و برای سربلندی نظام جمهوری اسلامی دعا می كنند.
150 هزار اقلیت زرتشتی در جهان زندگی می كنند كه 30 هزار نفر آنان در ایران و حدود 6 هزار نفر هم در شهرهای یزد، تفت و اردكان در استان یزد سكونت دارند.
آتشكده و دخمه، دو اثر مهم زرتشتیان استان یزد است كه در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.
7532 / 2047/
یزد - ایرنا - اردیبهشتگان، دومین جشن ماهانه در گاه شماری یا تقویم كهن زرتشتی است كه دوم اردیبهشت ماه هر سال در پاسداشت بهترین پاكی و راستی برگزار می شود.
