عرشيان به زمين آمدند تا مولود كعبه را به آسمان برند، انساني كامل كه در راه معبودش رنج ها ديد و بي مهري ها چشيد و عاقبت سر در سجده حق نهاد و به آسمان جانان پركشيد.
علي (ع) را گويم ، همراه و برادر پيامبر (ص) ، كسي كه دربرابر دشمن شير حق بود و درمقابل مظلوم فروتن، گرسنگي كودك يتيم او را سخت مي آزرود و عدالتش بي بديل بود.
علي (ع) را گويم ، ابر مرد تاريخ، همسر زهراي مرضيه (س )، پدر امامت ، كسي كه فرزندانش اسوه و برترين اند،
اخلاق و ديانتش آسماني است و در معراج با پيامبر (ص) است.
او را مظهر عجايب نامند چرا كه در هيچ ظرف مكان و زمان نمي گنجد و رفتار و كردارش بي نظيراست و خدا
اين بنده اش را شناسد و بس.
امروز فرش و عرش در سوگ علي (ع) حزين است و داغ مولا بر دل مسكين و يتيم سنگيني مي كند، آسمان خون مي بارد و زمين را ياراي امانت حق نيست.
شمشير جهل برفرق علي (ع) فرود مي آيد و او' فزت ورب الكعبه' مي سرايد، جاهل مي خندد ليك حيدر كرار
در ديدارمعشوق شاداب تر.
خورشيد امير غروب مي كند و درسراي ستارگان درخشان حق مي نشيند ليك خلق او را ياراي درك نيست .
علي (ع) را گويم ، همان پدر شب هاي تاريك كه دست نوازشش بر سرايتام بود و كودكان از سرچشمه محبت او در آسايش و آرامش به بردند.
كارگر روزهاي سخت و غمخوار محروم و ندار، آسايشش در كار و جهاد براي خلق محروم و خوابش در عبادت خالق.
چتر عدالت را گشود و آن را دست به فرزندانش نهاد تا در عصري متفاوت از دوران علي (ع) ، جهان را زير سايه اش آرامش باشد.
مولاي متقيان علي (ع) در آستان جانان نشست و امروز جهان در انتظار فرزندش مهدي موعود (عج ) است تا با امانت پدر حق مظلومان را بستايد و دنيا را برسر سفره رنگين عدالت بنشاند.
همزمان با شب شهادت حضرت امير مومنان حضرت علي (ع ) استان البرز غرق در غم و اندوه شد و مردم روزه دار اين استان در سوگ اسوه عدالت ، پدر امامت و نخستين پيشواي شيعيان جهان به عزاداري و سوگواري پرداختند.
آئين هاي مذهبي ايام قدر با عزاداري در سوگ قرآن ناطق و نخستين خورشيد امامت حال و هواي ديگري به خود گرفت و مردم مومن و ولايتمدار البرز براي تعجيل از ظهور فرزندش امام مهدي (عج) دست به دعا و نيايش برداشتند.
7410/ 6155
كرج-ايرنا- شب بيست ويكم ماه مبارك رمضان با غروب خورشيد عالمتاب اسوه عدالت حضرت امير مومنان علي (ع) تقارن دارد، امامي كه قرآن ناطق و مظهر عجايب بود.
