به گزارش خبرنگار ایرنا بهمن مرادنیا روز یكشنبه در نشست ستاد نجات بخشی تالاب زریبار اظهار داشت: توانایی ها، امكانات و اعتبارات استانی برای طرح های نجات زریبار كافی نیست و به همین دلیل باید اعتبارات خاصی برای زریبار در نظر گرفته شود.
وی اضافه كرد: برای كنترل ورود فاضلاب سه روستای اطراف زریبار 20 میلیارد ریال نیاز است كه از اعتبارات استانی و شهرستانی تامین می شود.
مرادنیا افزود: دریاچه زریبار برای مردم كردستان از لحاظ گردشگری، مناظر طبیعی و زیست محیطی حائز اهمیت است و از طرفی تالاب آن برای كشور هم اهمیت خاصی دارد و باید برای حفاظت از آن تلاش كرد.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری كردستان هم دراین نشست گفت: مصوبات خوبی در ستاد نجات بخشی داشته ایم كه بخشی از آن را نتوانستیم اجرایی كنیم كه قسمتی به دلیل مشكلات اعتباری و قسمتی هم برای محدودیت های قانونی مربوط بوده است.
امیر قادری اضافه كرد: با وجود ستاد نجات بخشی میزان مداخله و مسئولیت دستگاه های مختلف مشخص نیست و گاهی تداخل كاری ایجاد می شود.
وی با اشاره به مخاطرات زیست محیطی كردستان اظهار داشت: تخریب اراضی ملی و آتش سوزی ها برخی از مشكلات استان است كه نیاز به كمك دستگاه های مرتبط كشور به ادارات در استان است.
وی با بیان اینكه ریزگردها در كردستان كمتر دیده می شود، افزود: در سال گذشته در تهران شاهد 16 روزآلوده بودیم اما در سنندج 38 روز آلوده داشتیم .
قادری با اشاره به اینكه سالانه 416 هزار تُن پسماند در كردستان تولید می شود و 380 هزار تُن آن زباله های شهری است، اظهار داشت: دفع غیر اصولی این پسماندها مشكلاتی را برای ساكنان نقاط مختلف این استان ایجاد كرده است.
رئیس سازمان جهادكشاورزی كردستان هم در این نشست گفت: آب یك هزار و 600 هكتار از پایاب زریبار را از محل سد گاران تامین شده كه این مساله موجب بهبود منابع آبی اطراف تالاب زریبار می شود.
خالد جعفری اظهار داشت: تاكنون 115 هكتار از 198 هكتار اراضی آبی اطراف زریبار به سیستم های نوین آبی از جمله قطره ای تبدیل شده است.
وی اضافه كرد: 54 مورد قلع و قمع، 87 مورد صدور آرای قانونی و 38 مورد تشكیل پرونده در مورد اراضی اطراف تالاب برای حفاظت از آن از سوی سازمان جهاد كشاورزی صورت گرفته است.
مدیر شركت آب و فاضلاب روستایی كردستان هم دراین نشست گفت: 10 روستا در اطراف زریبار با هزار و 500 خانوار وجود دارد كه هفت روستا در ضلع غربی و سه روستا در ضلع شرقی است.
صالح مفاخری افزود: هدایت و كنترل هفت روستای اطراف زریبار به انجام رسید و اكنون فاضلاب این روستاها به جای زریبار وارد سیستم فاضلاب و تصفیه خانه مریوان می شود.
وی اضافه كرد: كنترل فاضلاب سه روستای باقی مانده ضلع شرقی زریبار با 300 خانوار 65 درصد پیشرفت فیزیكی دارد.
وی یادآور شد: عدم بهره برداری این طرح به دلیل كمبود اعتبار بوده است و تكمیل آن نیاز به 22 میلیارد ریال اعتبار دارد.
مدیر عامل آب و فاضلاب شهری كردستان هم در این نشست گفت: 90 درصد شهر مریوان تحت پوشش خدمات آبفا قرار دارد و كل فاضلاب این مجموعه تصفیه می شود.
محمد حسین محمدی اظهار داشت: یك كانال فاضلاب سطحی مریوان در مواقع بارندگی سر ریز می كند و وارد زریبار می شود كه برای ساماندهی آن در سال 96 اعتبار 10 میلیارد ریال هزینه شد و تكمیل كار آن نیاز به 10 میلیارد ریال دیگر دارد.
به گزارش ایرنا، تالاب زریوار به دلیل مشكلاتی از جمله ورود فاضلاب به آن در معرض خطراتی قرار دارد. فعالیت های مخرب انسانی، بدون رعایت ملاحظات زیست محیطی، باعث ورود حجم زیادی از رسوبات به دریاچه شده و حیات اكولوژیك این منبع آبی منحصر بفرد و طبیعی را با خطر مواجه ساخته است.
طول دریاچه زریبار (زریوار) حدود پنج كیلومتر و عرض آن حدود 1.6 كیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداكثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یك دره طولی وسیع قرار دارد و از 2 طرف غرب و شرق با كوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشكیل می دهد كه گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاكنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یك گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانكتون و 17 گونه زئوپلانكتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار كردستان شهریور امسال گفته بود: مقرر شد فرمانداری مریوان از محل اعتبارات شهرستانی 20 میلیارد ریال برای اجرای پروژه جلوگیری از ورود فاضلاب شهر به دریاچه زریوار اختصاص دهد تا این پروژه امسال و پیش از اتمام فصل مساعد كاری تكمیل شود.
6108/ 9102
سنندج - ایرنا - استاندار كردستان گفت: تنها با بهره گیری از اعتبارات استانی نمی توان طرح های نجات بخشی تالاب زریبار را به سرانجام رساند.
