علي قره چه لو روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: نمونه برداري از لاشه، توسط اداره كل دامپزشكي انجام و براي اطمينان بيشتر به تهران ارسال و مشخص شد كه بزغاله بر اثر اين بيماري تلف نشده است.
وي اظهار داشت: لاشه اين بزغاله ماده حدود يك ماه قبل در دربند هزار رود مشاهده شد و پس از آن محيط بانان و كارشناسان اين اداره كل به منظور پيداكردن لاشه هاي احتمالي، منطقه را به دقت پايش كردند اما هيچ كل و بز تلف شده اي يافت نشد.
علي قره چه لو، زيستگاه اصلي كل و بز استان زنجان را منطقه شكار ممنوع خرمنه سر طارم و قسمت هايي از منطقه حفاظت شده و پناهگاه حيات وحش انگوران در شهرستان ماهنشان و منطقه شكار ممنوع خراسانلو اعلام كرد و افزود: پايش ها در اين زيستگاه ها به ويژه در دربندهاي 'هزار رود، باكلول، ده بهار و گيلوان' واقع در منطقه شكار ممنوع خرمنه سر طارم، بطور مدام صورت مي گيرد.
وي تصريح كرد: هفته گذشته نيز يك اكيپ 30 نفره از محيط بانان و كارشناسان اداره كل محيط زيست استان زنجان اين دربندها را مورد پايش قرار دادند كه خوشبختانه هيچ لاشه اي مشاهده نشد.
قره چه لو از دامداران خواست با مشاهده علايم بيماري و بروز تلفات در ميان دام هاي خود و همچنين حيات وحش، بلافاصله موضوع را با حفاظت محيط زيست و دامپزشكي در ميان بگذارند تا مورد بررسي و رسيدگي قرار گيرد.
وي اظهار داشت: پس از مهار بيماري طاعون نشخواركنندگان كوچك در سال 94 و همچنين با انجام اقدامات پيشگيرانه، تاكنون موردي از اين بيماري در ميان حيات وحش در معرض تهديد اين استان مشاهده نشده است و در حال حاضر نيز جاي هيچ نگراني وجود ندارد.
قره چه لو با اشاره به اينكه آهو و قوچ و ميش نيز در معرض ابتلا به بيماري طاعون نشخواركنندگان كوچك هستند، جلوگيري از ورود دامهاي اهلي به مناطق حفاظت شده و تحت مديريت و واكسينه كردن دام هاي نزديك به زيستگاه حيات وحش، مي تواند روش مناسب و بهتري براي پيشگيري از بروز اين بيماري و مهار و كنترل آن در ميان اين گونه هاي جانوري باشد.
به گزارش ايرنا، طاعون نشخواركنندگان كوچك (PPR) كه به طاعون بز نيز مشهور است در واقع يك بيماري ويروسي مسري، مهلك و خطرناك است كه بيشتر گوسفندان و بزهاي اهلي و كل و بزهاي وحشي را مبتلا مي كند.
شروع ناگهاني افسردگي، تب بالا، ضعف و بيحالي، ترشحات ناحيه چشم و بيني، التهاب و زخم هاي دهاني، اختلال تنفسي، سرفه، ذات الريه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه هاي بارز اين بيماري است كه در صورت ابتلا مرگ حيوان را موجب مي شود.
بگفته كارشناسان، اين بيماري به طور معمول از طريق دام هاي اهلي به نشخواركنندگان كوچك وحشي به ويژه كل و بز منتقل مي شود كه كنترل آن در دام اهلي با روش واكسيناسيون، قرنطينه و معدوم سازي دامهاي آلوده انجام مي گيرد اما با توجه به اينكه امكان زنده گيري و واكسيناسيون جانوران وحشي وجود ندارد و يا بسيار سخت و مشكل است بنابراين درمان بيماري در حيات وحش در عمل ممكن نيست.
شيوع طاعون نشخواركنندگان كوچك در سال 94 در منطقه شكار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم از توابع استان زنجان و تلف شدن 126 راس از كل و بزهاي موجود در 'دربند ده بهار' باعث شد تا اين اداره كل نسبت به مقابله و مهار اين بيماري، اقدمات پيشگيرانه را در دستور كار قرار دهد.
اين اداره كل با ضد عفوني كردن و گندزدايي آبشخورها و دفن اصولي و بهداشتي لاشه هاي يافت شده، اين بيماري را با همكاري اداره كل دامپزشكي كنترل و مهار كردند.
آخرين سرشماري انجام شده در سال 96 نشان داد طبيعت زيباي زنجان از وجود 2هزار و 462 راس كل و بز، قوچ و ميش و آهو، برخوردار است كه در حفظ و حراست از آنها تلاش وافر مي شود.
كل و بزها كه بسيار تيز و چالاك هستند در 2 منطقه شكار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زيست مي كنند.
در اين 2 منطقه در مجموع 616 راس كل و بز وجود دارد كه از اين تعداد، 556 راس در منطقه شكار ممنوع خرمنه سر و 60 راس نيز در منطقه حفاظت شده انگوران، زيست دارند.
در منطقه حفاظت شده انگوران نيز 719 راس قوچ و ميش ارمني وجود دارد و مامن خوب و مناسبي براي اين گونه جانوري محسوب مي شود.
در اين سرشماري صورت گرفته، تعداد يك هزار و 105 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شكار ممنوع فيله خاصه در شهرستان هاي زنجان و طارم و 22 راس نيز در منطقه خراسانلو شهرستان ابهر مشاهده شد.
6084/6085
زنجان - ايرنا - رئيس اداره نظارت بر امور حيات وحش حفاظت محيط زيست استان زنجان گفت: علت تلف شدن بزغاله يافت شده در دربند هزار رود از توابع شهرستان طارم، ابتلا به بيماري طاعون نشخواركنندگان نبود.
