به گزارش ايرنا، مردم هرمزگان متناسب با شرايط اقليمي و وسايل و ابزاري كه طبيعت در اختيارشان قرارداده است، صنايع دستي خاص خود را در طول زمان پديد آورده اند.
به واسطه دسترسي بيشتر به درخت خرما از برگ اين درخت براي توليد انواع محصول هاي حصيري استفاده شده كه مي توان به خانه هاي حصيري (كپر يا تَك و غيره) و حتي برخي لوازم آشپزخانه اشاره كرد.
كوزه سفالي كه در اصطلاح محلي به آن جهله گفته مي شود، يكي از صنايع دستي استان است كه براي خنك نگه داشتن آب شرب در منطقه رواج داشت و اكنون تنها در روستاي شهوار ميناب توليد مي شود.
قدمت جهله سازي در هرمزگان به سه هزار سال قبل مي رسد كه اكنون با ماشيني شدن زندگي، كاربرد آن كاهش يافته و يخچال ها و آبسردكن ها جاي آن را گرفته اند.
اين وضعيت فروش سفالينه ها را كاهش داده و بر معيشت سفالگران تاثير گذاشته است.
علي رحيمي شهواري يكي از هنرمنداني است كه هنر جهله سازي را از پدر خود فرا گرفته و 50 سال است در اين زمينه فعاليت مي كند.
وي مي گويد: اكنون جهله، قلك و برخي ديگر از اشيا و ظروف سفالي را در كارگاه خود توليد كرده و براي فروش به بازار شهر ميناب مي برم ولي ميزان فروش رضايت بخش نيست.
اين هنرمند سفالگري سنتي هرمزگان ادامه داد: نبود مشتري باعث شده كمتر كسي علاقه به فراگيري اين رشته را داشته باشد و اگر روال به همين صورت ادامه يابد سرنوشت مناسبي در انتظار جهله سازي نيست.
معاون صنايع دستي اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري هرمزگان در اين خصوص گفت: قبل از هر چيز بايد توجه داشت صنايع دستي استان كاربردي هستند كه با صنعتي شدن زندگي ها، وسايل جديد جاي آنها را گرفته اند.
سهراب بناوند بيان داشت: مردم با توجه به نياز خود اقدام به انتخاب اين صنايع دستي مي كنند و بر اين نكته واقفيم كه بايد كاربري هاي جديد براي صنايع دستي هرمزگان تعريف كرد.
وي ادامه داد: كاربري تزييني اين وسايل يكي از راهكارهايي است كه انديشيده شده و با برپايي ويترين و غرفه در اداره هايي مانند استانداري هرمزگان سعي در ترويج آن شده است.
معاون صنايع دستي هرمزگان ادامه داد: هر چند اين كارها كافي نيست ولي اميد مي رود با افزايش اين مكان ها و همچنين بهره گيري از آنها در پس زمينه تصاوير تبليغاتي بتوان گام هاي بيشتري برداشت.
وي خاطر نشان كرد: زماني كه محصول صنعتگر فروش داشته باشد جوانان براي فعاليت در آن رشته هم راغب مي شوند.
بناوند بيان داشت: همچنين اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري هرمزگان براي حفظ اين محصول ها نسبت به برنامه ريزي و همكاري با اداره كل فني و حرفه اي براي آموزش اين رشته ها به جوانان و علاقه مندان اقدام كرده است.
وي اشاره كرد: در اين همكاري ها، اداره كل فني و حرفه اي هرمزگان افراد را در رشته هاي مختلف صنايع دستي آموزش مي دهد كه آموزش رشته جهله سازي در آموزشگاه فني و حرفه اي خواهران شهرستان ميناب از فصل جاري آغاز شده است.
سرپرست اداره ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري ميناب هم گفت: آموزش افراد علاقه مند آغاز مسير محسوب مي شود و بايد روش هاي بازاريابي و فروش هم به اين افراد آموزش داده شود.
فاطمه باستاني بيان داشت: هرچند بيشتر صنايع دستي هرمزگان به صورت خانگي توليد و فروخته مي شود، ولي مي توان با اندكي آموزش، از شبكه هاي اجتماعي هم براي معرفي و فروش بيشتر اين محصولات در راستاي بهبود معيشت فعالان صنايع دستي بهره گرفت.
وي يادآور شد: جهله زماني از رايج ترين ظروف كاربردي مردم هرمزگان بود كه آب گرم فضاي بيروني را بين هفت تا هشت درجه خنك مي كرد.
سرپرست ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري ميناب ادامه داد: از جهله به واسطه فرم زيبايي كه دارد مي توان به عنوان وسيله اي تزييني استفاده كرد.
مدير مركز آموزش فني و حرفه اي خواهران ميناب هم در اين خصوص اظهار داشت: اولين دوره آموزشي سفالگري (جهله سازي) با حضور 20 مهارت آموز از 28 مهر آغاز شده و سه ماه ادامه خواهد داشت.
فاطمه اعتمادي بيان داشت: علاوه بر رشته سفالگري، رشته هاي گليم بافي و خوس دوزي هم در اين مركز به علاقه مندان آموزش داده مي شود.
3219/2094/1772
بندرعباس - ايرنا - صنايع دستي هر كشور نشان دهنده روش زندگي مردمان آن ديار در گذر زمان و ذوق و سليقه هنرمندان توليد كننده است و جهله هرمزگان نيز با همين ويژگي ها بخشي از هويت فرهنگي استان است كه درگير بيم و اميدها براي بازگشت به خانه هرمزگاني است.
