حكام عرب به جاي تكيه بر آمريكا به مردم خود نزديك شوند

به گزارش ايرنا، اين نويسنده مصري در اين مقاله ابتدا اين سوال را مطرح كرد كه عرب ها چه زماني مي آموزند چگونه با آمريكا به روش درست برخورد كنند و از وهم و خيال خارج شوند؟
حسين افزود، اين روزها نوع رفتار مراكز تصميم گيري در آمريكا در خصوص مسائل منطقه بويژه كشته شدن جمال خاشقچي در كنسولگري عربستان در استانبول، باعث سردرگمي عرب ها به ويژه مسئولان كشورهاي حاشيه خليج فارس شده است.«عماد الدين اديب» تحليلگر مصري چندي پيش در مقاله اي آمريكايي ها را غير قابل اعتماد دانست و البته اين نتيجه گيري درستي است.
حسين در ادامه نوشت، ساز و كار تصميم گيري در آمريكا از چند دهه پيش تاكنون ثابت است و متاسفانه عرب ها نيز در مقابل از چند دهه پيش تغييري در طرز تفكر خود انجام نداده اند؛ تصميم سازي در آمريكا در يك ساختمان چند طبقه انجام مي شود و هر طبقه نقش خاص خود را دارد و همه اين ها يكديگر را تكميل مي كنند، كاخ سفيد، وزارت خارجه، دستگاه امنيتي، كنگره ، مراكز پژوهشي و همچنين مراكز نظامي و همچنين رسانه ها و جامعه مدني نقشي تعريف شده در تصميم گيري ها دارند و تصميم گيري نهايي حاصل جمع كار همه اين ها است و البته ممكن است در اين ميان يك طرف گاهي نقشي پررنگ تر داشته باشد اما در نهايت توازن ميان اين ها برقرار است و ساز و كار موجود، مانع تك روي يك طرف خاص مي شود و اگر مانند اين روزها كه ترامپ در برخي موارد قدرت نمايي مي كند، طرفي بخواهد كاري برخلاف قاعده انجام دهد، بقيه طرف ها براي ايجاد توازن وارد ميدان مي شوند و به همين دليل است كه كارشناسان مي گويند تصميم گيري در آمريكا و عقب نشيني از يك تصميم بسيار كند و شبيه به حركت فيل در بازي شطرنج است.
اين نويسنده مصري در ادامه در خصوص سياست كشورهاي عربي نوشت، در اين كشورها مساله دقيقا برعكس است، تصميم گيري توسط چند فرد معين يا يك فرد صورت مي گيرد ، آن فرد هم در شرايط مزاجي مختلف، تصميم هاي متفاوت مي گيرد اما تصميم گيري در آمريكا بر اساس اصل منافع اين كشور يا دست كم منافع آن مقام تصميم گيرنده است در نتيجه آن ها در سياستهايشان،چيزي به نام دوستي و آشنايي و محبت نمي شناسند در حالي كه اين مساله در كشورهاي عربي برعكس است.
'در كشورهاي عربي يك مقام عرب كنار يك مقام آمريكايي در جلسات مذاكره يا حتي گفت و گوي صميمي مي نشيند و از او سخنان ديپلماتيك، پروتكلي و پرطمطراق مي شنود و اينگونه برداشت مي كند كه آن مقام آمريكايي يا اروپايي شيفته و عاشق حكمت و بزرگي و محو عظمت او شده است، خطرناكتر اينكه در محاسباتش، طرف مقابل را دوست و متحد نزديك خود در فلان دولت به شمار مي آورد .گاهي مقام هاي غربي( به عمد) به گونه اي رفتار مي كنند كه باعث مي شوند حكام عرب به اشتباه بيفتند، نمونه بارز آن نوع رفتار سفير آمريكا در عراق با صدام در سال 1990 بود كه صدام در برخورد با او اينگونه برداشت كرد آمريكا مخالف حمله به كويت نيست و اين خود سرآغاز فاجعه اي براي عراق و كل منطقه شد.'
سردبير الشروق افزود، در اين ميان بايد مقام هاي آمريكايي را سرزنش كنيم كه بر اساس منافع خود تصميم گيري مي كنند يا مقام هاي خود را؟ متاسفانه بيشتر عرب ها نمي خواهند از اشتباهي كه هزاران بار در برخورد با غربي ها تكرار كرده اند ، دست بردارند، تداوم اين امر باعث مي شود مشكل افزايش يابد و مردم در كشورهاي عربي بهاي آن را بپردازند زيرا آمريكا تنها به فكر منافع خود است و با هر طرفي كه منافعش را تامين كند، وارد معامله مي شود و از همكاري با كساني كه منتخب مردمشان نيستند نيز ابايي ندارد.
حسين در پايان نوشت، تنها راه براي خارج شدن از چنين وضعيتي اين است كه حكام عرب در درجه نخست بر مردم خود تكيه كنند و بر شمار مشاوران خود بيفزايند و سعي كنند در داخل، بيشترين حامي را داشته باشند .اگر چنين امري روي دهد، ديگر به واشنگتن ، لندن ، مسكو و ديپر پايتخت ها براي كمك چشم نمي دوزند .آن زمان كمتر تصميم هاي اشتباه و فاجعه بار گرفته مي شود اما تا زماني كه چنين تغييراتي در طرز تفكر حكام عرب صورت نگيرد، اين دور و تسلسل باطل ادامه دارد.
خاورم **2041**