به گزارش خبرنگار موسیقی ایرنا، در روزهای منتهی به برگزاری جشن صد سالگی هنرستان موسیقی تهران، «علی تقی پور» نماینده هنرستان موسیقی تهران از «علی رهبری» آهنگساز بین المللی، رهبر اركستر، مدیر سابق هنرستان های عالی موسیقی تهران و مدیر سابق هنری اركستر سمفونیك تهران كه اكنون در اتریش زندگی می كند، درخواست كرده بود تا پیام تصویری خود را به مناسبت صدسالگی هنرستان موسیقی برای پخش در مراسم جشن ارسال كند.
اما علی رهبری این درخواست را رد كرده و علت آن را به صورت نامه كتبی به رئیس هنرستان موسیقی بیان كرده است.
این هنرمند بین المللی رونوشت نامه اعتراض آمیز خود را به صورت اختصاصی در اختیار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) هم قرار داده است.
در این نامه خطاب به «علی تقی پور» نماینده هنرستان موسیقی تهران آمده است:
«با سلام
خیلی دلم میخواست بنا به تقاضای جنابعالی به مناسبت 100 سالگی هنرستان موسیقی در ایران، به عنوان رییس سابق هنرستان عالی موسیقی ملی و كنسرواتوار تهران پیامی را به این مناسبت ارسال كنم، اما بهتر دیدم كه چنین پیامی را آن هم در جشن صد سالگی هنرستان موسیقی از سوی من دریافت نكنید. چون به هر شكل پیام من سرشار از انتقاد خواهد بود. انتقاد از بی توجهی وزارت فرهنگ و ارشاد به وضع هنرستانها انتقاد از دستمزد پایین استادان موسیقی، انتقاد از حیف و میل كردن بودجه دولت توسط چند موسیقیدان سودجو برای منافع خود و عده معدودی از دوستان و ...
پس بهتر دیدم در فضای شادمانه جشن صد سالگی این هنرستان، پیام و تصویری از من در اختیار نداشته باشید. چون كه ناچار خواهم بود فقط از وزارت فرهنگ و ارشاد و مشاورانی سودجو كه متاسفانه به تعداد زیاد در اطراف وزارت فرهنگ و ارشاد می بینم به شدت انتقاد كنم. برای خود هیچ دلیلی برای شادی نمی یابم وقتی می بینم كه به جای رسیدن به وضع هنرستانها و دستمزد معلمین موسیقی در 20 سال گذشته، بودجه دولت كه به همین منظور در نظر گرفته شده توسط عده ای خرج منافع خود و دوستانشان شده است. پس به ارسال پیامی كوتاه كه نسخه ای از آن را در اختیار خبرگزاری جمهوری اسلامی (به عنوان مهمترین و معتبرترین خبرگزاری ایران) قرار خواهم داد اكتفا كنم. چون عمیقا معتقدم گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من .... آنچه به جایی نرسد فریاد است.
و اما متن پیام من بمناسبت صدسالگی هنرستان موسیقی ایران ؛
من علی رهبری هستم، كسی كه بهترین خاطرات زندگیش را در دوران تحصیل در هنرستان عالی موسیقی ملی سپری كرده. كسی كه آن دوران طلایی را در كنار دوستانی چون كامبیز روشن روان، اردشیر روحانی، سوسن اصلانی، ملیحه سعیدی و داریوش دولتشاهی گذرانده است.
من علی رهبری هستم و بزرگترین افتخار خود را در این دیده ام كه در سن 25 سالگی، توسط دو تن از اساتید بزرگ موسیقی ایران یعنی حسین دهلوی و مصطفی پورتراب از اتریش به ایران دعوت شدم تا بعد از خودشان با موافقت وزیر وقت به ریاست هنرستان عالی موسیقی ملی وسپس كنسرواتوار تهران منصوب شوم.
در دوران ریاست من بود كه ارتباط بین هنرستان موسیقی ملی و موسیقی غربی (كه به واسطه داشتن دو رئیس ارتباط زیادی با هم نداشتند) تقویت شد و این مهم در زمان ریاست من اتفاق افتاد. من اولین رئیسی بودم كه برای اولین بار مسئولیت هر دو هنرستان را به عهده گرفت و موفق شد با تقویت ارتباط بین این دو نهاد، اركستر ژونس موزیكال و اركستر صد نفری سمفونیك كنسرواتوار تهران را تشكیل دهد. سازهای نو در همین زمان برای هنرستان خریداری شد. خوابگاه هنرجویان بی بضاعت هم در همین زمان احداث شد. در همین دوران دانشجویان امكان استفاده از غذای گرم را پیدا كردند.
در طی سه سالی كه من مسئول هنرستانها بودم در كنار دهها تن از اساتید موسیقی سنتی و غربی چون فرامرز پایور، محمد حیدری، ارفع اطرایی (در رشته نوازندگی سنتور)، علی اكبر خان شهنازی، هوشنگ ظریف (در رشته نوازندگی تار)، محمود كریمی (استاد آوازسنتی)، محمد اسماعیلی (تنبك)، حسن ناهید (نی، رحمت اله بدیعی، علی تجویدی (ویولن ایرانی)، والودیا آواك تارخانیان (ویولن و آلتو غربی)، ملیك اصلانیان (پیانو)، جواد معروفی (پیانوی ایرانی) و بزرگانی چون مرتضی حنانه، هوشنگ استوار، ثمین باغچه بان، حسین ناصحی (رشته آهنگسازی)، حسین دهلوی، (آهنگسازی و تلفیق شعرو موسیقی)، مصطفی پورتراب (هارمونی و سلفژ)، توماس كریستین داوید (آهنگسازی، هارمونی، فلوت و كنتراپوان)، فرهاد فخرالدینی (تدریس تئوری موسیقی)، اولین باغچه بان(رهبری كر و تدریس آواز)، منصوره قصری (تدریس آواز غربی)، علی اصغر بهاری (كمانچه)، افلیا پرتو (تئوری موسیقی) و دهها استاد دیگر ایرانی و خارجی كار كردیم و ثمره آن را می توانید در بالندگی نسلی كه زیر نظر این اساتید آموزش دیدند را مشاهده كنید كه از جمله این هنرمندان می توان به نامهایی چون «علی رحیمیان»، «رضا عالمی»، «اكبر محمدی»، « نادر مشایخی»، «كریم قربانی» و «فروغ كریمی» كه اكنون كرسی استادی دانشگاه وین را در اختیار دارد اشاره كرد.
با این حال و در چنان شرایط به ظاهر مطلوبی، من در سپهر موسیقی ایران با توجه به آرمان های خود به عنوان یك ایرانی برای آینده موسیقی ایران كاخی از آرزوها بنا كرده بودم كه متاسفانه به علت ناكافی بودن رسیدگی به هنرستانها رسیدن به این آرمان شهر غیر ممكن بود و نهایتا بعد از 3 سال، یعنی 3 سال قبل از پیروزی انقلاب از تمام مقامات و مزایایی كه داشتم صرف نظر كردم و برای دومین بار استعفا دادم و وطن خود را ترك كردم، در زمان جلای وطن آرزو كردم كه شاید در نبود من بیشتر به هنرستانها برسند. اما صد افسوس امروز وضعیت را بسیار نابسامان تر می بینم. امروز وقتی با خبر می شوم بسیاری از اساتید بزرگ موسیقی ایران با حقوق بازنشستگی خود هنوز در اداره زندگی معمولی خود هم با دشواری هایی دست به گریبان هستند، مایوس، غمگین و خجالت زده می شوم.
از طرفی مگر نه اینكه باید نتیجه داشتن یكصد سال هنرستان عالی موسیقی در حداقل ممكن داشتن اركسترهای حرفه ای باشد؟ مگر نه اینكه نوازندگان این اركسترها باید از دستمزد كافی برخوردار باشند و شانس این را داشته باشند با رهبران حرفه ای دنیا كار كنند؟ آیا شرایط اركسترها در كشور همسایه تركیه را دیده اید؟ این كشور 22 اركستر سمفونیك دولتی كاملا حرفه ای دارد. متاسفم كه بگویم به علت عدم آشنایی مسئولین و رفاقت بازی های اطرافشان در كشور عزیز ما ایران، ما حتی یك اركستر حرفه ای در سطح 50 سال پیش خود ایران هم نداریم. به راستی چرا؟
با زحمات فراوان بی‌دریغ استادان با وجدان و دلسوز آن هم با دستمزدی ناچیز تعداد نوازندگان ایرانی بخصوص موسیقی سنتی از قبل از انقلاب نیز بسیار بالاتر رفته است ولی اغلب بیكارند. آیا از خود پرسیده اید چرا؟
پس قدمت 100 ساله به درد چه میخورد وقتی در دنیا كشورهایی كه قدمتشان به چند دهه هم نمی‌رسد نتیجه كارشان از ایران به مراتب بهتر است؟
با این اوصاف هیچ دلیلی برای جشن گرفتن پیدا نمی كنم».
علی تقی‌پور پژوهشگر موسیقی در تماس با خبرگزاری ایرنا با تایید ارسال این نامه الكترونیك اعلام كرد كه ارتباطی با هنرستان موسیقی ندارد و این خواسته را به نمایندگی از این هنرستان مطرح نكرده است.
فراهنگ**9494** 1055
تهران- ایرنا- موسیقی دان بین المللی و رهبر پیشین اركستر سمفونیك تهران، درخواست نماینده هنرستان موسیقی مبنی بر ارسال پیام تصویری جهت پخش در مراسم جشن صد سالگی هنرستان موسیقی را در اعتراض به اوضاع نابسامان این مركز آموزشی هنری با انتشار نامه ای رد كرد.