۱۲ دی ۱۳۹۷، ۱۴:۰۹
کد خبر: 83156434
T T
۰ نفر
دليل سكوت چپ سياسي آمريكا در برابر جنبش جليقه زردها

تهران - ايرنا - يك پايگاه خبري -تحليلي آمريكايي گزارش داد كه عدم پوشش رسانه هاي سرمايه داري وهمچنين فقدان آگاهي چپ سياسي در آمريكا موجب شده كه جنبش جليقه زردهاي فرانسه با سكوت خبري و بي توجهي در اين كشور رو به رو شود.

به گزارش روز چهارشنبه ايرنا از تارنماي اونز(unz)، در اين مقاله نوشته 'ماكس پاري' روزنامه نگار مستقل و تحليلگر ژئوپلتيك آمده است: در كمتر از دو ماه جنبش جليقه زردها در فرانسه موجب شكل دادن دوباره به صحنه سياسي در اروپا شده است.براي هفتمين هفته پياپي تظاهرات در سراسر فرانسه ادامه يافت و موجي از تجمعات مشابه را در كشورهاي بلژيك و هلند نيز موجب شد. همانطور كه ديكتاتوري السيسي فروش جليقه ها را براي جلوگيري از تظاهرات مشابه در مصر ممنوع كرد ، رسانه هاي وابسته به شركتها تلاش كرده اند تا اين تظاهرات خودجوش و بدون رهبر را بدنام كنند تا از گسترش آن جلوگيري كنند. رسانه هاي جريان اصلي اين تظاهرات را به راست و چپ افراطي نسبت داده و حتي به هراس از مداخله روسيه دامن مي زنند.
زماني كه مكرون در انتخابات 2017 لوپن را شكست داد مشخص شد كه از بحران جلوگيري نشده بلكه به تعويق افتاده است . مكرون از زمان به قدرت رسيدن به اتحاديه هاي كارگري اعلام جنگ كرده و سياست معافيت هاي مالياتي براي ثروتمندان مانند خودش را دنبال كرده است.
هر چند سكوت درباره اعتراضات فرانسه در آمريكا تا حدي ناشي از عدم پوشش رسانه ها است اما علت واقعي آن فقدان آگاهي طبقاتي در چپ سياسي آمريكا است.چپ آمريكا به استثناي جنبش'اشغال وال استريت' چنان درگير رقابت بي پايان در جنگ هاي فرهنگي دو حزبي بوده كه ناتوان از فهم ناآرامي هايي است كه با سياست هويتي تقسيم نمي شود.
اپوزيسيون سياسي كه درباره موضوعات اجتماعي دچار شكاف نشود غيرقابل تصور است. نمي خواهم بگويم كه توده ها در فرانسه از تضادهاي طبقه كارگر مصون هستند اما درگير شدن در سبك زندگي در آمريكا واقعا به نقطه ضعف آن تبديل شده است.
بايد منتظر ماند و ديد آيا جنبش جليقه زردها به يك جنبش جهاني تبديل مي شود يا به آمريكا مي رسد يا نه؟اما فعلا فقدان مشهود همبستگي به معني شراكت با دستور كار مكرون است. در فضاي سياسي امروز به راحتي مي توان فراموش كرد كه چپ آمريكا در دوره هايي واقعا درگير بحران سرمايه داري جهاني بود.هم اكنون فضاي سياسي كه زماني چپ ضد جهاني سازي در آن جاي گرفته بود به جايگاه لفاظي هاي ضد جهاني گرايي مرتبط با پوپوليسم دست راستي تبديل شده است.
سرمايه داري از زمان ظهور همواره جهاني بوده است. بحران اقتصادي كنوني تازه ترين دوره ركود آن است كه كارگران را فقير كرده و مشكلات آنها موجب رد اتحاديه اروپا شده است. پيش از جليقه زردهاي فرانسه نيز همه پرسي برگزيت انگليس در سال 2016 اين شكافهاي عميق طبقاتي در اتحاديه اروپا را عريان ساخته بود. ترديدگرايي نسبت به اتحاديه اروپا نيز يك پديده انگليسي نيست بلكه بي اعتمادي در كشورهاي ضربه خورده از نوليبراليسم مانند يونان اوج گرفته است.
هرچند ملي گرايي ممكن است نقشي در برگزيت داشته باشد اما يك هيجان نامعقول ساخته و پرداخته نظام سرمايه داري وجود دارد كه دلايل متعدد و پيچيده برگزيت را به نژادپرستي و ملي گرايي تقليل داد. آنها اكنون تلاش مي كنند با بزرگنمايي حضور راست افراطي در ميان جليقه زردها همين الگو را در فرانسه تكرار كنند.
اروپام**1078**1590