۱۰ بهمن ۱۳۹۷، ۱۲:۲۰
کد خبر: 83189677
T T
۰ نفر

مطبوعات به كما رفته و سطح هوشیاری پایینی دارد

۱۰ بهمن ۱۳۹۷، ۱۲:۲۰
کد خبر: 83189677
مطبوعات به كما رفته و سطح هوشیاری پایینی دارد

هفته نامه صدای چهارمحال و بختیاری در شماره 65 این نشریه در یادداشت خود تحت عنوان مطبوعات به كما رفته و سطح هوشیاری پایینی دارند به بررسی این موضوع پرداخته است.

در این مطلب آمده است: مطبوعات و رسانه ها به عنوان مهمترین ابزار اطلاع رسانی در دنیای امروز نقش بسیار مهمی را در جامعه ایفا می كنند كه نیاز است كمبودها و نارسایی های آنان مورد توجه قرار گیرد و نسبت به رفع آنها اقدامات لازم انجام شود تا آنان بتوانند به درستی به وظیفه خطیر اطلاع رسانی خود عمل كنند .
در حال حاضر حال و روز مطبوعات، حال و روز خوبی نیست علت آن هم این است كه با پیشرفت و استفاده از تكنولوژی و فعال شدن شبكه های مجازی و شبكه های اطلاع رسانی، دسترسی مردم جهان و كشورمان به اطلاعات آنقدر سریع شده كه كمتر به مطبوعات مراجعه می كنند. هرچند كه در كشورهای توسعه یافته هنوز هم مراجعه به روزنامه ها و مطبوعات به عنوان یك نیاز به رغم پیشرفت تكنولوژی با فرهنگ سازی صورت گرفته اما بر اساس آمارهای بدست آمده در ایران با كاهش چاپ و انتشار و توزیع روزنامه ها روبرو هستیم و این هشداری است كه اگرخوب هدایت و اصلاح نشود این مسیر به جایی می رسد كه دغدغه فعالان اصحاب رسانه روز به روز بیشتر می شود.
حال و روز مطبوعات این روزها همچون بیماری است كه به كما رفته و سطح هوشیاری پائینی دارد و اعضای خانواده اش بالای سر او ایستاده اند و هر كدام خاطره ای از گذشته و روزهایی كه تیراژشان به چند هزار می رسید را تعریف و بعد شیون می كنند و در این بین وقتی پزشك معالج بالای سر بیمار حاضر می شود از بیماری های متعددی حرف می زند كه مطبوعات ایران با آنان دست و پنجه نرم می كنند.
صدور مجوز های فله ای و واگذاری امتیاز و سرپرستی مطبوعات و رسانه ها به افراد غیرمتخصص و غیرتوانمند در ادوار گذشته، گرانی كاغذ، افزایش هزینه های انتشار، ریزش مخاطب، از دست رفتن اعتماد عمومی به رسانه ها، خود سانسوری و محدودیت در انتشار مطالب، فعال شدن شبكه های مجازی، وضعیت نامناسب آموزش روزنامه نگاران، نبود تخصص در حوزه رسانه و مطبوعات، نگاه جزیره ای به رسانه ها و مطبوعات، نبود یك سازمان قوی و نظام مند رسانه ای و مطبوعاتی و رسانه ای، انحصاری شدن آگهی های دولتی و قوه قضائیه و ... اینها دردهایی هستند كه مطبوعات این روزها به آن مبتلا شده است و شرایطی سخت را بر تحریریه ها و فعالان این حوزه حاكم كرده است كه ادامه انتشار را برای بسیاری از روزنامه ها و هفته نامه ها و نشریات با دشواری همراه ساخته است.
نشریات محلی یكی از گروه های مهم مطبوعاتی كشور محسوب می شوند چرا كه به انعكاس نیازها و مشكلات زندگی افراد یك منطقه یا محله می پردازند. اما متاسفانه در ایران مطبوعات محلی چندان مورد توجه نبوده و به دلیل مشكلات و چالش های متعدد، اكثر آنها كاركرد چندانی ندارند از این رو همواره نشریات محلی در تولید و انتشار مقالات و مطالب در وضعیت بسیار پایینی قرار دارند و به جز تبلیغات و بعضا آگهی چیز دیگری در آنها نمی توان یافت. مشكلات اقتصادی، تبعیض، نبود شفافیت در دادن یارانه كاغذ و قطع آگهی های دولتی خصوصا به هفته نامه ها، كمبود امكانات، كمیت نشریات حرفه ای، نبود رقابت، آموزش و سازماندهی از جمله چالش های پیش روی این قبیل نشریات است.
مهمترین چالش پیش روی مطبوعات محلی، نبود توازن میان درآمد و هزینه است، زیرا افزایش هزینه های پرسنلی شامل حقوق، مزایا و بیمه، در كنار هزینه های لیتیوگرافی، چاپ، كاغذ و توزیع در مقایسه با مجاری درآمدزا كه عمدتا از طریق انتشار آگهی های دولتی تامین می شود روز به روز رابطه ای نا متوازن یافته و كف هزینه در برابر تابع درآمد به شدت سنگینی می كند.
حقوق پایین و دستمزدهای ناچیز، نبود تناسب رشته های تحصیلی با فعالیت های مطبوعاتی و چالش های قومی و طایفه ای از دیگر مشكلات است كه گریبان گیر مطبوعات محلی است. كسانیكه در اینگونه جراید كار می كنند از خبرنگار تا كادر فنی، سطح حقوق پایینی دارند به لحاظ تامین معیشت در مضیقه اند مگر اینكه خبرنگاران به صورت در صدی آگهی بگیرند (بازاریاب خبرنگار ) باشند كه خود همین مسئله به حرفه روزنامه نگاری آسیب می زند.
در یك نگاه كلی می توان نتیجه گرفت كه مطبوعات محلی بدون در نظر گرفتن منطقه جغرافیایی انتشار، همگی از سلسله رنج ها و كمبودهای مشابه برخوردارند.
باید برای بهبود اوضاع رسانه ها حداقل در یك بخش اقتصادی فكری اساسی كرد تا بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. علاوه بر اوضاع اقتصادی نامناسب، بی اعتمادی مردم به رسانه ها نیز موجب افت شدید در تیراژ آنها شده است، در زمانیكه فضای مجازی بدون داشتن هیچگونه خط قرمز اطلاع رسانی می كند و در حالی كه رسانه های مكتوب مجبور به در نظر گرفتن ملاحظات خطوط متعددی هستند، نباید توقع داشت كه مردم بازهم به آنها روی بیاورند افكار عمومی به اخبار با چاشنی و جزئیات فراوان فضای مجازی عادت كرده اند و مذاقشان دیگر اخبار رسمی و تشریفاتی رسانه های مكتوب را نمی پسندد و گواه این ماجرا هم اعضای میلیونی یك كانال تلگرامی در مقابل تیراژ چند هزارتایی یك مطبوعه است.
در نهایت باید مطبوعات مكمل های متعدد فرهنگی و اقتصادی را در فضای مجازی ایجاد كنند تا مخاطبان خود را متناسب در هركدام از آنها داشته باشند و تقویت شوند.
7363/6021