بزرگ مردي كه همه داشته هايش را براي مردم هزينه كرد

به گزارش خبرنگار ايرنا ، رادمرد وارسته، مرحوم سيد حسين فلاح نوشيرواني فرزند سيد احمد در سال 1281 هجري شمسي در روستاي'ˈ نوشيروانكلا'ˈ از توابع شهرستان بابل ديده به جهان گشود.
وي پس از فرا گرفتن مقدماتي قران به توصيه جد مادريش مرحوم سيد آقا نوشيرواني، براي ادامه تحصيلات به مدارسˈ' شرافت'ˈ و'ˈ احمدي'ˈ در ˈ بارفروش ˈ (بابل كنوني ) رفت و به مدت هشت سال در اين مدارس به تحصيل اشتغال داشت و همواره از شاگردان بسيار خوب و ممتاز بود.
زنده ياد نوشيرواني پس از پايان تحصيلات جهت يافتن كاري مناسب عازم مشهد مقدس شد و سپس به تهران عزيمت كرد و در آنجا پس از بروز شايستگي، لياقت و كارداني و بالا بودن سطح سواد و معلومات از يك طرف و نجابت و ديانت و امانت داري از طرف ديگر ، به مديريت داخلي يك شركت ارتقاء يافت.
اين خير بزرگ ، پس از مدتي به صورت مستقل به فعاليت اقتصادي و كار تجاري پرداخت و در بازار تجارت آهن ايران موفقيت هايي كسب كرد، تا آنجا كه پرداختن به امور تجاري و مظاهر مادي هرگز مانع آن نشد كه فكر مرحوم نوشيرواني از مردمي كه از ميان آنها برخاسته بود، منحرف شود و از مسائل و مشكلات آنان غافل شده و در فكر چاره جويي نباشد.
تربيت اصولي از يك طرف و ديدن مصائب و رنج هايي كه از ابتداي جواني با آنها مواجه بود و دوش به دوش مردم و در متن جامعه آنها را آزموده و تجربه كرده بود چنان روحي بلند و اراده اي نيرومند در او پديد آورد كه همه وجود خود و خانواده را در طول حيات وقف خدمت به مردم كرد.
آن مرحـوم بر اسـاس نوشته هايش بيشتر دارايي عظيـم خود را صـرف عمـران و آبـادي، بويژه در شهرستان بابل كرد و شمار آثار ماندگار نوشيرواني در اين شهرستان به پنجاه مورد برجستـه مي رسد كه از آن جمله مي توان به ساخت و احداث مدرسه ، هنرستان ، انيسيتو ، دانشـكده ، درمانـگاه ، زايشـگاه ، بانك خون ، پرورشـگاه ايتـام ، بيمارستـان ، مسجـد ، پل و غيره اشاره كرد.
23 اسفندماه مصادف است با چهل و هفتمين سالگر درگذشت مرحوم سيد حسين فلاح نوشيرواني كه همه ساله جمع زيادي از دوستدارانش برسر مزارش حضور مي يابند و ياد اين خير بزرگ مازندران كه همواره خيراتش آوازه خاص و عام است گرامي مي دارند.
به همين مناسبت امروز چهارشنبه به همراه جمعي از استادان دانشگاه صنعتي نوشيرواني بابل به سمت مزارش در روستاي نوشيروانكلا از توابع بخش مركزي بابل مي رويم و در راه پاي صحبت با يكي از اساتيد بازنشسته اين دانشگاه باز مي شود و او از نوشيرواني مي گويد.
اين استاد بازنشسته دانشگاه در مسير به چندين طرح اعم از دانشگاه صنعتي نوشيرواني، مركز خيريه نوشيرواني، پارك بزرگ متي كلا ، پل دوم محمد حسين خان قاجار، پل نوشيروانكلا و مسجد قريه نوشيروانكلا، حمام، درمانگاه و مدرسه محل اشاره مي كند كه همه از محل درآمدهاي وقف اين بزرگ مرد احداث شده تا مردم راحت تر به امورات زندگي خود بپردازند و اين تنها بخش بسيار كوچكي از خيراتش بود.
اين استاد دانشگاه بيان كرد كه مرحوم نوشيرواني قبل از فوتش وصيت نامه اي نوشت كه ثلث اموالش را براي بنياد نيكوكاري نوشيرواني، هزينه شود.
بعد از طي مسافت به محل نوشيروانكلا رسيديم ابتدا براي فاتحه خواني برسرمزارش حضور يافتيم ولي قبرش آن گونه كه امروز سنگ فرش هاي مجلل و با پول هاي هنگفت ساخته شده نبود شايد تصور نشود كه اين قبر متعلق به مرحوم نوشيرواني همان خير بزرگي است كه در ايران آثار ارزشمندي براي خود بيادگار گذاشته و شايد همين سادگي با انديشه نيك او را بزرگ كرد.
***نوشيروانكلا موزه اي براي جذب گردشگر
بعد از اين وارد منزل مرحوم نوشيرواني شديم، شكوفه هاي آلوچه زيبايي خاصي به اين خانه باغ داده است و خانه اي بسيار قديمي كه مي شود به موزه اي براي شناخت كارهاي خيرخواهانه نوشيرواني تبديل شود.
علي جهانيان كارشناس ميراث فرهنگي و موزه بابل به خبرنگار ايرنا گفت: خانه مرحوم نوشيرواني بايد به موزه تبديل شود.
وي بيان داشت: با توجه به اينكه در حال حاضر زنده ياد نوشيرواني به عنوان يك خير بزرگ در جهان معروف است، ضرورت دارد كه منزل اين خير در نوشيروانكلا به موزه تبديل شود تا در معرض ديد همه قرار گيرد تا انگيزه اي شود براي جوانان تا در اين مسير قرار گيرند.
وي ادامه داد: با توجه به شخصيت برجسته و ممتاز نوشيرواني بخش خصوصي استقبال مي كند تا در اين زمينه سرمايه گذاري كند و تمامي اقدامات خيرخواهانه اين خير بزرگ مي تواند در موزه نوشيرواني كه در منزل وي است در معرض ديد علاقمندان و گردشگران قرار گيرد
وي بيان داشت: اين خانه مي تواند به مركز اسنادي از تصاوير و كارهاي خيرخواهانه اين مرد بزرگ باشد و كانوني براي تجمع خيرين و پرورش خيرين جوان باشد.
اما در آن سوي خيابان و در نزديكي مدرسه نوشيرواني، پيرمردي بر روي صندلي و با عصا جلوي خانه قديمي خود نشسته تا كمي آفتاب بربدنش بتابد شايد از دست روزگار كمي خسته بود وقتي جلو رفتم پرسيد از كجا آمدي گفتم خبرنگارم ، آنگاه سفره دل را بازكرد و گفت تا نوشيرواني بود فقير و بيچاره در نوشيروانكلا نداشتيم.
***رجبعلي؛ 45 سال همسايه سيد فلاح نوشيرواني
رجبعلي ميرزازاده كه متولد1303 و حدود94 سال سن دارد، بخشندگي و سخاوت نوشيرواني را در طول عمرش بي نظير خواند و گفته كه تا چند سال گذشته نيز در محل بخاطر خيراتي كه نوشيرواني كرد هرگز فقير نداشتيم ولي امروز 2 نفر به نام زينب و قربان در محل بسيار زندگي سختي دارند كه بايد مورد توجه قرار گيرند و مي دانم كه مرحوم نوشيرواني از اين بدبختي آنها در قبر آرامش نخواهد داشت.
او افزود:از همه اينها گذشته محلي ها مي گفتند كه يك ماه مانده بود به عيد سال نو مرحوم نوشيرواني به اتفاق همسرش خياط به خانه مي بردند و براي همه يتيمان لباس نو مي دوخت تا آنها هم خوشحال سال نو را جشن بگيرند.
و اما امروز به مناسبت چهل و هفتمين سالگرد اين خير بزرگ،بابلي ها و دانشگاهيان دانشگاه صنعتي نوشيرواني بر سر مزارش حضور يافتند و ياد و نام اين خير بزرگ را گرامي داشتند.
حجت الاسلام ناصري استاد حوزه و دانشگاه برسر مزارش گفت: اين خير بزرگ داراي روح چند بعدي بود و كارهاي خيرخواهانه او در ابعاد مختلف آموزشي درماني رفاهي و عمراني در سراسر كشور صورت گرفت.
وي ادامه داد: زنده ياد نوشيرواني در بهترين نقطه شهر بابل ۱۷ هكتار زمين را وقف كرد و خود در اين زمين دانشگاه صنعتي نوشيرواني بابل را احداث كرد كه در عرصه هاي بين المللي خوش مي‌درخشد و مايه افتخار علمي در شمال كشور است.
وي افزود: برگزاري اين بزرگداشت ها بسيار مهم است و بايد ادامه داشته باشد تا ضمن قدرشناسي از اين خير الگويي براي نسل جوان باشد.
محمد موسوي فعال فرهنگي بابل نيز در اين مراسم گفت: كارهاي خير خواهانه زنده ياد نوشيرواني براي درمان سه درد فقر ، جهل و بيكاري بوده و تمامي كارهاي خيرخواهانه او بر همين مدار حركت كرد.
وي افزود: نوشيرواني يك كارآفريني بود كه هم براي رفع فقر تلاش كرد و هم براي گسترش دانش حركت هاي بزرگي از خود نشان داد، هر چند مزار اين مرد بزرگ ساده است اما اين چهره در قلب ها جا دارد.
7343/1899