۶ فروردین ۱۳۹۸، ۰:۵۸
کد خبر: 83254711
T T
۰ نفر
گمیشانی ها برای نجات خانه هایشان به آب زدند

گرگان - ایرنا - شهر سیل زده گمیشان روز دوشنبه همچنان در معرض تهدید جدی نفوذ آب قرار داشت، اما مردم بسیج شدند و از شهر بیرون آمدند تا آب را پیش از رسیدن به كوچه ها و خانه هایشان مهار بزنند.

به گزارش خبرنگار ایرنا، در این روز بخشی از جاده بندر تركمن به گمیشان حدفاصل خواجه نفس مردانی را دیدیم كه گونی های سفید رنگ ویژه برنج را بر دوش داشتند و در طول خاكریزی از گل در حركت بودند، اما هرچه چشم می انداختی، دورنمایی از منطقه ای كه آنان در مسیرش حركت می كردند، وجود نداشت؛ فقط آب بود و آب.
اشتباه نشود، آن كیسه ها حاوی برنج نبود؛ كیسه های سنگینی بود كه در آن گل و خاك و شن جهت ایجاد دیواره ای برای جلوگیری از نفوذ آب وجود داشت.
آن مردان جوان آرام و بی صدا قدم بر می داشتند و برغم خستگی مفرط حاصل از كار چند روزه صدایی از آنان بر نمی خواست؛ كسی از آنان بخاطر غذا و خستگی اعتراض نمی كرد؛ خاكریز شرقی – غربی پایین دست گمیشان برای این مردان حكم مرگ و زندگی دارد؛ هم زمین هایشان در خطر سیل قرار دارد و هم خانه هایشان!
دوشنبه از مسیر كردكوی در غرب گرگان مركز استان گلستان به سمت گمیشان حركت كردیم و بعد از دقایقی نه چندان طولانی، به شهر ساحلی بندر تركمن رسیدیم، در این شهر اوضاع عادی بود، اما از بندر تركمن كه خارج شدیم، آرام آرام، از آن آرامش فاصله گرفتیم.
از خواجه نفس در شمال بندرتركمن نشانه های حركت خشمگین آب در روزهای گذشته را می شد دید؛ كوچه هایی كه هنوز گل و لای حاصل از نفوذ آب به داخل این شهر را درخود حفظ كرده اند.
هوایی ابری و بیم بارانی دیگر اهالی منطقه را بیمناك كرده بود. از این منطقه رفت و آمدها بیشتر به چشم می آمد؛ مردانی كه بادگیرهای گل آلود و چكمه های گلی به تن داشتند و قایق هایی كه به سمت شمال جاده توسط كشنده ها حمل می شد تا به گروه های امداد ملحق شوند.
تا ظهر این روز دستكم 4 - 5 نقطه از جاده توسط نیروهای سپاه و مردمی بریده شد؛ باید راهی برای خروج آب پیدا می شد، چرا كه هر لحظه بر میزان و حجم آن اضافه می شد و این احتمال جدی بود كه هر لحظه سرزیر آب به سمت داخل گمیشان به حركت درآید. بنابراین این نیروها با تجهیزات سنگین مانند جرثقیل و بیل مكانیكی سرگرم ایجاد یك پل شناور بر نقطه بریده شده جاده بودند، تا از قطع كامل ارتباط زمینی جلوگیری كرده باشند، اما فشار و حجم آب امان همه را بریده بود.
با یك قایق به سمت گمیشان ادامه مسیر دادیم اما قایق ها هر كدام تا آن سوی یك بریدگی بیشتر نمی رفتند و آنجا باید قایق دیگری می گرفتیم.
ساعت 3 بعد از ظهر به بخشی از جاده در جنوب شهر گمیشان رسیدیم كه از آنجا مسیر روستای 'ناردالی' از جاده اصلی جدا می شد. البته جاده ای ندیدیم ، این روستا هم مانند ده ها روستا در محاصره سیل قرار دارد و بسیاری از خانواده ها از آنجا به نقاط امن منتقل شده اند.
با تاج محمد از جوانان شهر گمیشان در همین منطقه آشنا شدیم. او با امروز 5 روز است كه در حال مبارزه با سیلاب است و همراه با پسران فامیل و خانواده سرگرم ایجاد یك سد خاكریزی است كه با گونی های شن و خاك بالا آمده است، اما آیا این خاكریزها موانع مطمئنی در برابر سیلاب هستند؟ تاج محمد می گوید: انشالله كه باشد.
او می گفت: همه اهالی بخصوص جوان های شهر طی این چند روزه در جاده هستند تا جلوی آب را بگیرند؛ اگر شده با چنگ و دندان!
خستگی در چهره های گرد و غبار گرفته و لباس های گلی اهالی گمیشان مشهود بود، اما روحیه ها بالا و روحیه همكاری و همیاری توام با همدلی هم بالاتر .
آب كه صبح هنگام كمی پایین تر بود، در حوالی بعد از ظهر كمی بالا آمد، اما غروب هنگام به لب جاده رسید و برخی قایق ران ها می گفتند، آب نسبت به یكشنبه شب نیم متر بالا آمده است.
یكی از آن مردان جوان كه در حال ایجاد خاكریز در محور شرقی – غربی در پایین دست شهر گمیشان بود، گفت ، الان 3 – 4 روز است كه همه شهر در این منطقه تجمع كرده اند تا مسیر آب سرریز شده از آق قلا و مناطق شرقی را كه به سمت داخل شهر گمیشان جریان می یابد، منحرف كنند؛ اگر نتوانیم، همه چیز خراب خواهد شد.
این جوان گمیشانی البته این را هم اضافه كرد كه هر لحظه بر حجم آب افزوده می شود و قطع جاده های ارتباطی شهر، كار را بر مردمانش سخت و دشوار كرده است.
قایقرانانی كه بسیار حرفه ای قایق ها را هدایت می كردند، می بایست بگونه ای حركت كنند كه از بخش عمیق عبور كنند تا به كف زمین های كشاورزی برخورد نكرده و زمین گیر نشوند.
آنان، حین حمل و نقل افراد و اقلام ضروری برای سیلزدگان، بطور مستمر نگاهی به جلو می انداختند تا با قایق های روبه رو شاخ به شاخ نشوند و نگاهی به آسمان كه معنا و مفهومی نداشت، جز دل نگرانی!
در جمع افرادی كه سرگرم احداث خاكریز بودند جوان 15 ساله ای را یافتیم كه همراهانش از او به عنوان قهرمان یاد می كردند، جوانی كه از لحظه آغازین جاری شدن سیل در منطقه، پای كار بوده و هم در آق قلا و هم در گمیشان و روستاهای زیر آب رفته منطقه امداد رسانی كرده است و پنجمین شب است كه نخوابیده!
مرد پنجاه ساله ای هم سوار بر یك نیسان وقتی فهمید خبرنگار هستیم، گفت : به وظیفه خود عمل می كنیم؛ امروز روز جهاد است و از نظر شرعی و قانونی بر همه ما واجب.
گزارش خبرنگاران ایرنا از شهر آق قلا در حدود 15كیلومتری شمال شهر گرگان مركز استان گلستان نیز حاكیست ، فعالیت های امدادی همچنان ادامه دارد و در ارتفاع آب نیز در سطح این شهر كه تا روز یكشنبه 2 و 2 و نیم متر گزارش شده بود، به میزان قابل ملاحظه ای كاهش یافته است.
عصر هنگام وقتی خبرها و گزارش های تصویری از سیل شیراز و برخی دیگر شهرهای كشور در میان جوانان گمیشان پیچید، درحالی كه خود سر تاپا گل و خاك بودند، باردیگر در هم ریختند و با مصیبت دیدگان ابراز همدردی كردند ، این بار برای آنها كه در نقاط دیگر كشور گرفتار سیل شده اند.
غروب دوشنبه دیگر به راه خود به سمت گمیشان ادامه ندادیم و مجبور به بازگشت شدیم؛ اما حالا ابرهای خشمگینی كه از غرب می آمدند، آرام آرام شروع به باریدن كردند تا كابوس مردم از بارش های جدید را رنگ واقعیت ببخشند؛ ساعت های آغازین شب مصادف شد با باران شدیدی كه شهر گرگان را نیز در برگرفت.
گزارش از محمد علی حیدری هایی
عكاس: اكبر توكلی
1770//2729