به گزارش ایرنا وجود نهرها و چشمه سارها در شكل گیری تاریخ و تمدن هفت هزار ساله این منطقه تاثیرگذار بوده اما آب زلالی كه گوارای وجود ساكنان شایسته این منطقه باشد، حكایت شیرین دیگری است.
روستاهای این استان مرزی با حدود یك میلیون نفر جمعیت طی دهه های اخیر دچار تحولی شگرف در زمینه برخورداری از آب شرب شده و به عقیده كارشناسان این نعمت ارزشمند در ماندگاری اهالی در روستاها تاثیرگذار بوده است.
یك عضو شورای اسلامی روستای «قزل عاشیق» ارومیه ضمن اشاره به افزایش جمعیت این روستا از 600 نفر در اوایل انقلاب اسلامی به پنج هزار و 500 نفر در زمان حاضر، گفت: آب این روستا طی دهه های گذشته از طریق چاه عمیق تامین می شد اما با افزایش جمعیت روستا و كاهش سطح سفره های زیر زمینی، این چاه جوابگوی نیاز مردم روستا نبود و نسبت به حفر چاه های دیگر اقدام شد.
هاشم حیدری بیان كرد: تامین آب روستا، پمپاژ آب، نشتی ها، بازسازی شبكه و سایر موارد مطرح تا سال 1372 توسط اهالی روستا انجام می شد اما بعد از سال 1372 این اقدام به آب و فاضلاب روستایی ارومیه تحویل داده شد تا نسبت به توسعه شبكه و تامین شبكه های آب شرب اقدامات اساسی صورت گیرد.
وی اضافه كرد: آب و فاضلاب روستایی در این روستا خدمات درخوری عرضه كرده و از نظر بهداشت، كلر زنی و نوسازی شبكه گام های مطلوبی برداشته است.
وی با بیان اینكه ماهانه و به صورت مستمر اقدامات نمونه برداری میكروبی و بهداشتی از آب های روستا اخذ می شود، افزود: نمونه برداری از نقاط مختلف روستا جزء اقدامات اساسی در راستای تامین آب بهداشتی برای روستاییان است.
«ننه مینا» بانوی 82 ساله ساكن در این روستاست كه با زبانی شیرین از تلخی نبود شبكه آبرسانی در دوران طاغوتی سخن گفت و اظهار داشت: روزهای سختی را در آن دوران سپری كردیم؛ زمانی كه عروس بودم آب را از قنات خارج از روستا و با مشقت زیاد تهیه می كردم.
وی افزود: بعدها در دوران اصلاحات ارضی، چاه عمیقی در 2 تا سه كیلومتری روستا حفر كردند و روزانه 20 تا 40 لیتر آب در هر نوبت برای مصارف آشامیدنی به خانه می آوردند.
وی لبخندی شیرین برلب نشاند و اضافه كرد: آب شرب از بالادست و نزدیكترین محل به سرچشمه برداشته می شد ولی لباس ها و كهنه بچه ها در پایین دست روستا شسته می شد تا آب آلوده نشود؛ آری به قول سهراب «آب را گل نكنیم، در فرو دست انگار كفتری می خورد آب ...».
«ننه مینا» اظهار داشت: هشت بچه را با سختی های بسیار بزرگ كردم چون شستن لباس های آنان و پخت و پز نیاز به آب داشت؛ هر وقت یك سطل آب در خانه به چشمم می خورد، چنان خوشحال می شدم كه انگار دنیا را به من داده بودند.
وی ادامه داد: بعدها در خانه ها چاه حفر و با تلمبه آب را پمپاژ می كردیم؛ كم كم شریان برقرسانی به روستاها رسید و موتورهای خانگی كارمان را راحت تر كرد و با گذر زمان آب شرب را به خانه های ما لوله كشی كردند.
«نبات خانم» هم گفت: 35 سال قبل در این روستا از آب چاه های خانگی كه آب آن از سختی بالا برخوردار بود، استفاده می كردیم و به تدریج آب فاضلاب روستایی چند شیر آب لوله كشی شده در 700 متری خانه ما نصب كرد كه برای استفاده از آن باید ساعت ها در نوبت می ایستادیم.
وی اضافه كرد: قدر آب و خدمات ارائه شده به مناطق روستایی را باید بدانیم زیرا این نعمت الهی به آسانی استحصال نمی شود و پیشینه دشوار تهیه آب برای مصارف روزانه بر لزوم دقت در مصرف آن می افزاید.
مدیرعامل آب و فاضلاب روستایی آذربایجان غربی نیز با اشاره به اقدامات اخیر این شركت، گفت: 428 روستای استان با یكهزار و 400 میلیارد ریال هزینه طی سال گذشته به شبكه آبرسانی روستایی متصل شد و 63 هزار خانوار تحت پوشش خدمات آبرسانی قرار گرفت.
علیرضا رضوی اضافه كرد: افتتاح 40 طرح آبرسانی با 140 میلیارد ریال و با تحت پوشش قرار دادن 12 هزار خانوار از طرح‌های افتتاحی دهه فجر سال 1396 بود و 6 طرح آب و فاضلاب روستایی با چهار هزار و 800 میلیارد ریال اعتبار همزمان با دهه فجر سال گذشته كلنگ‌زنی شد.
مدیرعامل آب و فاضلاب روستایی آذربایجان غربی ادامه داد: 38 طرح آبرسانی روستایی نیز در هفته دولت پارسال با 181 میلیارد ریال هزینه از محل اعتبارات ملی و استانی در این استان به بهره برداری رسید.
رضوی افزود: با افتتاح این طرح ها 18 هزار و 225 نفر در قالب چهار هزار و 723 خانوار از خدمات آب شرب سالم روستایی بهره مند شدند.
به گزارش ایرنا آذربایجان غربی 2 هزار و 839 روستا دارد كه از این تعداد، 2 هزار و 200 روستا دارای بالای 20 خانوار جمعیت است و افزون بر یك میلیون و 150 هزار نفر در آنها زندگی می كنند.
اكنون در سایه تلاش مسوولان ذیربط حدود 2 هزار روستای پرجمعیت در آذربایجان غربی تحت پوشش خدمات آب و فاضلاب روستایی قرار دارد.
3072/7125
ارومیه - ایرنا - آب شرب، هدیه ای ناب برای روستاییان به ویژه در مناطق مرزی و كم برخوردار آذربایجان غربی به شمار می رود و اكنون این مایه حیات با آسایش و شیرینی زندگی این مردم پیوند خورده است.
