۹ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۶:۳۳
کد خبر: 83295570
T T
۰ نفر

آن روی سكه تروریسم؛ اعترافات یك قاتل اقتصادی

۹ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۶:۳۳
کد خبر: 83295570
آن روی سكه تروریسم؛ اعترافات یك قاتل اقتصادی

تهران-ایرنا- «اگر فقط یك امپراتوری شرور وجود داشته باشد، ماییم (آمریكا)»؛ این بخشی از توبه نامه جان پركینز است، مامور آژانس امنیت ملی آمریكا كه ماموریتش خم كردن قامت كشورهای در حال توسعه با ترفندهای اقتصادی بود.

تروریسم اقتصادی از 11 سپتامبر 1973 كه با كودتای خونبار نظامیان به فرماندهی پینوشه علیه سالوادور آلنده رئیس جمهوری پیشین شیلی با همكاری سازمان جاسوسی آمریكا انجام شد و به قتل او و سه هزار طرفدارش انجامید تا امروز اشكال مختلفی را تجربه كرده است. آلنده ترور شد زیرا مانع بزرگی بر سر راه طرح های اقتصادی آمریكا در شیلی بود.
از 11 سپتامبر خونبار شیلی در سال 1973 تا 11 سپتامبر 2001 آمریكا حدود سه دهه به تخریب و ترور اقتصادی كشورهای مختلف از سوی ایالات متحده گذشت و این روند با ابزارهای دیگری مانند تحریم كشورهای هدف و تهدید شركای این كشورها ادامه دارد.
به جان پركینز برگردیم؛ فردی كه در 11 سپتامبر 2001 به ویرانه های برج های دوقلوی نیویورك به عنوان نماد سرمایه داری غرب به رهبری آمریكا چشم می دوزد و در می یابد كه این توفان نتیجه بادهایی است كه جنایتكاران اقتصادی مانند خودش در كشورهای در حال توسعه كاشته بودند تا منافع ابرشركت ها را در بالاترین رده های حكومتی و اقتصادی آمریكا تامین كنند.
بعد از مدت ها تردید، جان پركینز فشار رنج آور عذاب وجدان خود را تاب نمی آورد و كتابی می نویسد؛ «اعترافات یك جنایتكار اقتصادی» (Confessions of an Economic Hit Man)

**سازوكار جنایت اقتصادی
جان پركینز اقتصاددانی آمریكایی است كه زمانی زیر نظر آژانس امنیت ملی آمریكا ماموریت یافت تا كشورهای در حال توسعه را با وام های سنگین به زانو درآورد و زمینه را برای چپاول ثروت ها و منابع طبیعی این كشورها از سوی غول های سرمایه داری غرب به بهانه ناتوانی از بازپرداخت بدهی ها فراهم كند.
نویسنده كتاب كارشناس ارشد تیم اقتصادی شركت «مین» آمریكا بود و وظیفه رسمی اش «قاتل اقتصادی» (Economic Hit Man ). او قاتلان اقتصادی را این گونه معرفی می كند: «مردانی حرفه ای كه دستمزد بالایی برای فریب دولت های جهان با استفاده از تریلیون ها دلار می گیرند، پول ها را از بانك جهانی، اداره توسعه بین‌المللی آمریكا (USAID ) و سازمان های خارجی دیگر حواله و به خزانه شركت های بزرگ و جیب اقلیتی از خانواده های ثروتمندی می ریزند كه منابع طبیعی كشورهای هدف را در اختیار دارند. روش های این قاتلان اقتصادی شامل ارائه گزارش های گمراه كننده مالی، تقلب در انتخابات، رشوه، باج گیری، اغوای جنسی و قتل یا حذف فیزیكی است. آنها بازی های قدیمی امپراتوری های گذشته را انجام می دهند اما بازی هایی كه در عصر جهانی سازی ابعاد جدید هولناكی دارد.»
پركینز نقش خود و سایر قاتلان اقتصادی در شركت های مشاوره آمریكایی را تهیه بررسی هایی می داند كه در نتیجه آن سازمان های بین المللی با اعطای وام به كشورهای در حال توسعه و فقیر با هدف ساخت زیربناهای اساسی و نیروگاه های برقی، جاده ها، بندرها، فرودگاه ها و شهرهای صنعتی موافقت می كنند مشروط بر اینكه امتیاز عملیات اجرایی ساخت این زیربناها را دفاتر مهندسی و شركت های آمریكایی دارا باشند. چه اتفاقی می افتد؟ با این روش، سرمایه ها هرگز از آمریكا خارج نمی شود و به سهولت از حساب های بانكی واشنگتن به حساب های شركت ها در نیویورك، هیوستن یا سانفرانسیسكو منتقل می شود اما این پایان كار نیست.
با وجود اینكه پول، فورا به جیب شركت های بزرگ آمریكا باز می گردد، بازگرداندن اصل وام و سود آن تبدیل به بار سنگینی بر دوش كشورهای بدهكار می شود. بعد از چند سال دولت قرض گیرنده مفلس و برداشت اصلی آمریكا آغاز می شود. شروط آمریكا در این مرحله شامل رای كشور بدهكار در سازمان ملل به سود آمریكا یا در اختیار گرفتن منابع مشخصی در آن كشور یا قبول حضور نیروهای نظامی آمریكا و تشكیل پایگاه در كشور هدف می شود. ادامه ماجرا نیز نیاز به توضیح ندارد.
كتاب اعترافات یك جنایتكار اقتصادی در سال 2004 منتشر و سپس به 30 زبان ترجمه شد. ترجمه این كتاب به زبان فارسی با همین عنوان است و در برخی زبان ها با نام «اعترافات یك قاتل اقتصادی» منتشر شده است. نسخه عربی آن با عنوان «الإغتیال الإقتصادي للأمم» (قتل اقتصادی ملت ها) انتشار یافته است.

**تحریم به مثابه تروریسم
به نظر می رسد ابزار تحریم علیه كشورهای مخالف سیاست آمریكا با دستاویزهای مختلف اشكال دیگری از تروریسم اقتصادی را به وجود آورده است. اشاره محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه كشورمان را می توان ناظر به همین واقعیت دانست كه گفت: این فقط جنگ اقتصادی نیست، بلكه تروریسم اقتصادی است.
دایره شمول تروریسم و اقدام تروریستی نمی تواند تنها محدود به اقدام مسلحانه فرد یا گروهی برای كشتن بی گناهان یا ترور كور باشد. گاهی سلاح اقتصادی بسیار مرگبارتر از گلوله های سربی یا انفجارهای خیابانی است.
نمونه اخیر تروریسم اقتصادی آمریكا با استفاده از سلاح تحریم را می توان در قطع امداد رسانی بین المللی به سیل زدگان ایران مشاهده كرد.
محمد جواد ظریف در پیامی توئیتری نوشت: سیاست فشار حداكثری ترامپ كه نقض صریح قطعنامه 2231 شورای امنیت و دستور دیوان بین المللی دادگستری است در كمك رسانی هلال احمر ایران به تمامی مناطق آسیب دیده از سیل بی سابقه، اخلال ایجاد كرده است.
ظریف افزود: از جمله اقلام ممنوعه هلی كوپترهای امداد است. این فقط جنگ اقتصادی نیست؛ این تروریسم اقتصادی است.
ظریف در توییتی تازه افزود: جان بولتون و تیم ب (بولتون، بنیامین نتانیاهو، بن زاید و بن سلمان) می‌گویند كه مردم ایران شایسته‌ وضعیتی بهتر هستند؛ ولی در عین حال اعتراف كرده اند كه به دنبال توهم خود برای تغییر نظام، مردم ایران را آماج تروریسم اقتصادی و حتی جنگ قرار داده ند. آیا دونالد ترامپ اجازه خواهد داد آنها رویای خود برای یك جنگ بی‌پایان دیگر را محقق كنند؟
شبد**9241**1010
۰ نفر