به گزارش روز چهارشنبه ايرنا، «محمد شفيق صميم» در كتابي به نام «روزه از ديدگاه اسلام» مي نويسد: روزه يكي از اركان مهم دين اسلام و ماه شفاعت، رحمت و نزول قرآن كريم است.
وي تاكيد كرده است كه مسلمانان بايد از فضيلت اين ماه مبارك به خوبي بهره برداري كنند.
صميم نوشت: شما در اين ماه به مهماني خدا خوانده شده ايد، در اين ماه، خدا ميزبان است و شما مهمان، پس اهميت آن را كه درهاي رحمت الهي در آن باز است، بدانيد.
اين نويسنده افغان مي افزايد: اوج معنويت ماه مبارك رمضان شبهاي قدر است و ما بايد در بيست روز اول اين ماه به معنويتي رسيده باشيم كه در ايام و ليالي قدر بتوانيم به صورت يك مهمان بر سر سفره ميزبان وارد شويم .
از ماه مبارك رمضان در افغانستان به مانند ساير كشورهاي اسلامي، به گرمي استقبال مي شود، روزه داران در اين ماه بيشتر به خواندن قرآن، عبادت در مسجد و شب زنده داري بويژه شب هاي قدر مي پردازند.
تواشيح خواني، براي پيامبر گرامي اسلام (ص)، اهلبيت «ع» و مسابقات قرائت قرآن كريم در شماري از مساجد شهرها و روستاها از جمله فرهنگ رمضاني اين كشور است.
75 درصد مردم افغانستان حنفي مذهب و 25 درصد شيعه هستند كه عبادت و مراسم مذهبي، ديني و رمضاني آنها نيز تفاوت هايي دارد.
پيروان امام «ابوحنيفه» پس از افطاري، نماز تراويح و قرائـت قرآن كريم برپا مي كنند و در هر مسجد تا پايان اين ماه يك قرآن كامل ختم مي كنند.
شيعيان هم بعد از اداي نماز و افطار به تلاوت قرآن كريم و دعاهاي ماه مبارك رمضان مشغول مي شوند.
كودكان و نوجوانان هنگام اذان مغرب در كوچه ها و جاده هاي كابل خرما، حلوا با نان داغ و بولاني «نوعي نان ويژه افغانستان كه با سبزي و روغن» درست مي شود، ميان عابران توزيع مي كنند.
در برخي از مناطق نيز، سفره‌هاي بزرگي پهنمي شود تا روزه داران افطار كنند.
شب هاي قدر در شهرها و روستاهاي افغانستان ديدني مي شود . پيروان مذهب تشيع در اين شب ها آنچه در توان دارند، خيرات كرده، عبادت و شب زنده داري مي كنند.
اما پيروان مذهب تسنن نيز با تفاوت زماني، شب هاي 27 و 29 رمضان را به نام شب هاي قدر احيا و قرآن تلاوت مي نمايند.
علاوه بر آداب و رسوم مشترك در ميان مردم افغانستان، هر شهر و روستا آداب و رسوم رمضاني ويژه اي براي خود دارد.
كابلي ها، نزديك افطار براي خريد انواع ترشي «چتني»، بولاني و زولبيا مقابل مغازه ها صف مي كشند تا با خود به منزل ببرند.
«بولاني» نوعي نان افغانستاني است كه با تهيه چند نوع سبزي و روغن آماده مي شود. 95 درصد كابلي ها سر سفره افطاري خود بولاني دارند.
يكي از آداب ديگر مردم افغانستان در ماه مبارك رمضان، نواختن دهل هنگام سحري است. شماري از افراد براي بيدار كردن مردم براي سحري دهل مي نوازند. سنت نواختن دهل پشت در خانه مردم و گرفتن عيدي در روز عيد سعيد فطر هم يكي از سنت هاي رايج در افغانستان است.
يكي ديگر از سنتها كه ميان جوانان و نوجوانان رايج است اينكه پس از سپري شدن دهم ماه مبارك رمضان، بعد از افطار و اداي نماز ، جوانان در گروه هاي هشت نفري به در منازل رفته و اشعار دلنشين گروهي مي سرايند.آنها با كوبيدن در منازل، آهنگي را به آواز بلند مي خوانند كه «رمضاني» نام دارد و با پايان رسيدن اشعار و سروده ها، از صاحب منزل پول، شيرني و آجيل مي گيرند.
صابر يكي از شهروندان هرات كه 70 سال سن دارد مي گويد رمضاني خواني را از نخستين روزهاي كودكي اش بياد دارد كه با نوجوانان رمضاني خواني مي رفتند تا پول شيريني بدست آورند.
هراتي ها در آخرين شب هاي ماه رمضان با برپايي مهماني و مراسم ويژه اي، كه از طرف خانواده داماد تدارك ديده مي شود براي عروس عيدي مي گيرند و به شور و شادي مي پردازند.
اما مردم مزارشريف در شمال اين كشور با غذاهاي محلي اين مناطق بويژه «قابلي پلو» كه از برنج، گوشت گوسفند با هويج و كشمش تهيه مي شود، به استقبال رمضان و عيد فطر مي روند.
مردم اين استان بجاي شيريني و آجيل و ترشي، بيشتر به غذاهاي محلي مانند قابلي پلو، منتو و آشك علاقمند هستند.
فرهنگ هويت است، كارشناسان باور دارند، اگر افراد هر جامعه براي زنده نگهداشتن هويت خود تلاش نكنند، در حقيقت مرده پنداشته مي شوند.
با حضور 18 ساله آمريكا و غرب در افغانستان، بحث هاي جدي در باره تهاجم فرهنگي در اين كشور مطرح است .
آساق*291* 1518
كابل - ايرنا - مردم مسلمان افغانستان در ماه ضيافت الهي ضمن عبادات معنوي، با آداب و رسوم مختلفي چون تهيه شيريني‌هاي متنوع، ترشي (چتني) و نان هاي ويژه افغاني از ميهمانان در ماه رمضان پذيرايي مي كنند.
