حالا سرنوشت 751 کرسی پارلمان اروپا برای پنج سال آینده مشخص شده است. هر کدام از ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا در این پارلمان تعدادی کرسی دارند مثلا قبرس شش کرسی و کشور پرجمعیتی مثل آلمان ۹۶ کرسی دارد اما، در پارلمان اروپا نمایندگان بر اساس «کشور» گروه بندی نمی شوند بلکه برحسب «تمایلات سیاسی» در قالب گروه های فراملیتی و احزاب سازمان می یابند. در این انتخابات، طیف راست میانه حزب مردم اروپا (EPP) توانست ۱80 کرسی به دست بیاورد که ۴1 کرسی از پارلمان قبل کمتر است. طیف سوسیال دموکرات (S&D) نیز با از دست دادن 46 کرسی، 145 نماینده در پارلمان خواهد داشت. در رتبه سوم، لیبرال‌های پارلمان (ALDE) قرار گرفته که به لطف امانوئل ماکرون در میان بزرگ ترین برندگان یک شنبه شب بودند.
ائتلاف «رنسانس» ماکرون همراه با دیگر نمایندگان لیبرال نیروهای شان را روی هم گذاشته اند تا اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌های اروپا را تقویت کنند. گروه ALDE در ۲۰۱۴ تنها ۶۷ نماینده در پارلمان اروپا داشت اما اکنون در مجموع 109 کرسی را از آن خود کرده است. این در حالی است که نتایج ملی (داخلی فرانسه) برای ماکرون رضایت بخش نبود. با نتایج به دست آمده، احزاب حامی اتحادیه اروپا توانستند همچنان اکثر کرسی‌ها را داشته باشند. با وجود این، یکی از شگفتی سازان این انتخابات، سبزها بودند که توانستند با کسب 20 کرسی بیشتر نسبت به انتخابات پیشین، 69 کرسی را در اختیار بگیرند. آن ها که موفقیت بزرگی در آلمان و ایرلند به دست آوردند، هیچ‌گاه در تاریخ انتخابات اروپا از این میزان حمایت برخوردار نبوده اند. گروه راست افراطی اروپای ملل و آزادی (ENF) نیز، حدود 58 کرسی را به دست آورده است، در حالی که تنها ۳۰ نماینده در پارلمان پیشین داشتند. جهش راست افراطی به لطف موفقیت خیره‌کننده حزب «لیگ» متئو سالوینی در ایتالیا بوده است.
البته پیش‌بینی‌ها قبل از انتخابات نشان می‌داد که گروه راست افراطی اروپای ملل و آزادی ۷۰ کرسی به دست بیاورد. گمانه‌زنی می‌شود که حزب راست افراطی مجارستان به رهبری ویکتور اوربان که به پیروزی آسانی در این کشور دست پیدا کرد، حزب راست میانه را رها کند و به راست افراطی بپیوندد؛ اما گروه دیگری هم هست که احزاب راست افراطی در آن عضویت دارند: حزب (ECR) که شامل نمایندگان حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان نیز هست 54 کرسی به دست آورده است. اگر به مجموع رای‌های دو حزب منتقد اروپا نگاه کنیم، آن ها توانسته اند ۳۳ کرسی بیشتر از انتخابات گذشته به دست بیاورند.
** نگاهی داخلی به پیروزی احزاب
افزایش خیره کننده رای دهندگان جوان در آلمان، باعث شد حزب سبز رشدی دو برابری را تجربه کند و با کسب بیش از ۲۰ درصد آرا شب خوشی را پشت سر گذارد. آن هم در شرایطی که احزاب میانه چپ و راست آلمان هر دو با کاهش آرا مواجه شدند. دیوید مک‌آلیستر، سیاستمدار دموکرات مسیحی (حزب مرکل) با توجه به موفقیت سبزها می‌گوید: محافظه‌کاران و سوسیال‌دموکرات‌ها باید بیشتر برای تغییرات اقلیمی کاری می‌کردند. در فرانسه حزب مارین لوپن، رهبر راست‌گرای این کشور در صدر فهرست احزاب فرانسوی حاضر در پارلمان اروپا قرار گرفت. لوپن گفت که نتایج این انتخابات «شکاف جدید ملی‌گرایان و طرفداران جهانی‌سازی در فرانسه و ورای آن را نشان می‌دهد.» حزب جبهه ملی او تقریباً ۲۴ درصد آرا را به دست آورد و بالاتر از گروه «رنسانس» امانوئل ماکرون (با 22.5 درصد) قرار گرفت. در بریتانیا همان گونه که با استعفای «ترزا می» پیش بینی می شد، این نایجل فاراژ رهبر و موسس حزب تازه تاسیس «برگزیت» بود که توانست «محافظه کاران» شکست خورده و «کارگران» منفعل و بدون تصمیم را مغلوب کند. حزبی که شش هفته از آغاز فعالیت اش می گذشت. سبزها نیز توانستند نتیجه قابل قبولی دراین کشور به دست آورند. نتایج داخلی برای این کشور نشان دهنده کورتر شدن گره برگزیت است که مردم روی خوش به دو حزب اصلی نشان ندادند.
در سرزمین چکمه، ماتئو سالوینی، رهبر حزب لیگ و معاون نخست وزیر ایتالیا پیروز اصلی انتخابات این کشور بود. سالوینی عکسی از خودش را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که در آن کاغذی به دست گرفته و روی آن نوشته شده: «حزب اول در ایتالیا؛ متشکرم.» حزب ویکتور اوربان نیز به کمک عقاید راست افراطی و مهاجر ستیز خود توانست نتیجه خوبی را در خانه (مجارستان) کسب کند. راست میانه در اتریش عملکرد خوبی داشت و سوسیالیست‌ها در اسپانیا، پرتغال و به شیوه‌ای غیرمترقبه در هلند در صدر بودند. حالا باید منتظر تشکیل ائتلاف ها و شروع جلسات پارلمان اتحادیه اروپا در بروکسل و استراسبورگ بود. تصمیماتی که نمایندگان این پارلمان می‌گیرند بر خدمات درمانی، محیط‌زیست، اشتغال، مسائل خانوادگی و پولی که مردم بابت برخی خدمات می‌پردازند تاثیر می‌گذارد. از وظایف این پارلمان، تصویب قوانین ارجاعی از سوی کمیسیون اروپاست. فرای قانون‌گذاری، این پارلمان دو مسئولیت دیگر هم دارد: بودجه اتحادیه باید از تصویب نمایندگان بگذرد و تنها در صورتی جنبه قانونی پیدا می‌کند که به امضای رئیس پارلمان رسیده باشد. پارلمان در عین حال وظیفه نظارت بر بقیه نهادهای اتحادیه را هم بر عهده دارد و برای نمونه باید به رئیس و بقیه اعضای کمیسیون اروپا رای اعتماد بدهد.
منبع: روزنامه خراسان؛ 1398،03،07
گروه اطلاع رسانی **9117**9131
نظر شما