استقلال و پرسپولیس از سال‌ها پیش در حال خصوصی شدن هستند. وزارت ورزش و جوانان هر ازگاهی درباره دلیل خصوصی شدن این دو باشگاه صحبت می‌کند اما در نهایت، شرایط هیچ تغییری نمی‌کند.سرخابی‌ها به دلایل مشابهی در آستانه از دست دادن جایگاهی هستند که البته با یکدیگر متفاوت است.پرسپولیس به عنوان قهرمان لیگ برتر و جام حذفی ایران، هنوز نمی داند که برانکو را برای فصل آینده روی نیمکت خودش دارد یا نه؟ ظاهراً سرخ‌ها بخش بزرگی از درآمد عظیمی که در یک سال اخیر از لیگ قهرمانان آسیا داشته‌اند را در قابل پاداش بین بازیکنان تقسیم کرده اند و درآمدهای داخلی هم برای جبران بدهی‌های پرسپولیس کافی به نظر نمی‌رسد. شکایت بازیکنان قدیمی هم باعث شده ذره‌بین فیفا بر روی پرسپولیس حساس تر شود و اگر آن‌ها این ارقام هنگفت را پرداخت نکنند، جریمه‌های بزرگ انتظارشان را می کشد.
استقلال هم شرایط مطلوبی ندارد. قراردادهای ترکمن‌چای‌گونه با خارجی‌های ناکارآمد باعث شده استقلال برای جبران نقاط ضعف خود درگیری‌های زیادی داشته باشد. اگر آبی‌ها برای دستمزد وینفرد شفر هم به توافق دست پیدا نکنند، یا باید بیش از یک میلیون دلار به او پرداخت کنند و یا با جریمه‌های سنگین فیفا دست و پنجه نرم کنند. استقلال هم مثل رقیب دیرینه‌اش حقوق‌های پرداخت نشده بسیار زیادی دارد و اعتراض‌ها باعث شده فدراسیون جهانی فوتبال برای تنبیه استقلال هم دست به کار شود. استقلالی‌ها یک معضل بزرگ دیگر هم دارند که به اتفاقات درون تیمی برمی‌گردد و قطعاً هزینه‌های جدیدی برای آن‌ها به همراه خواهد داشت.
در چنین شرایطی، وزارت ورزش و جوانان تاکید دارد استقلال و پرسپولیس در حال درآمدزایی هستند. دولت در لایحه بودجه برای دو شرکت دولتی استقلال و پرسپولیس ۵۷۰ میلیارد تومان درآمد و ۵۶۹.۹ میلیارد تومان هزینه در نظر گرفته است. ارقامی که ثابت می‌کنند وزارت ورزش و بالاتر از آن دولت، هیچ انتظاری از درآمدزایی قابل قبول برای این دو باشگاه ندارند. در واقع در برنامه‌های دولت، جایگاهی برای سوددهی این دو تیم وجود ندارد. باشگاه‌هایی که ظاهراً شرایط مطلوبی دارند و می‌توانند با یک ساختار درست میلیاردها تومن درآمدزایی داشته باشند، اصلاً برای صاحبان آن‌ها ارزشی برای پولسازی ندارد.
شاید دلیل اصلی همه انتقادات وارده به شرایط فعلی استقلال و پرسپولیس، مالکان آن‌ها باشند. در شرایط فعلی دولت هیچ اعتقادی به درآمدزایی از سرخابی‌ها ندارد. چرا که روش دولت برای درآمدزایی این دو باشگاه، متفاوت با آن چیزی است که انتظار می‌رود. دولت تلاش می‌کند با تزریق سرمایه‌های داخلی به این دو باشگاه آن‌ها را همانند یک نهاد دولتی اداره کند که برای باشگاه‌های فوتبال، آن هم در قرن بیست و یکم، روشی نادر است. در چنین رویکردی پرسپولیس و استقلال دو باشگاه متضرر محسوب می‌شوند!
احتمالاً به همین دلیل شفاف‌سازی صریحی از اوضاع مالی استقلال و پرسپولیس مطرح نمی‌شود. سرخابی‌ها بدهی‌های بسیار زیادی دارند و بررسی آن‌ها، احتمالاً به ضرر وزارت ورزش خواهد بود. با این حال تلاش برای بسته نگه داشتن این زخم عمیق، در دراز مدت غیرممکن خواهد بود چرا که تلاش‌های فیفا برای واکاوی وضعیت فوتبال ایران، نتایج تلخی به همراه خواهد داشت. دقیقاً مثل روزهای پیش رو؛ اگر قرار باشد سخت‌گیری فیفا برای بررسی وضعیت پخش زنده تلویزیونی و بدهی‌های نقل و انتقالاتی به وصل بودن باشگاه ها به بودجه‌های دولتی هم برسد، احتمالاً فوتبال ایران وارد بحران جدیدی خواهد شد.
بحرانی که بعید نیست جدی‌تر از همیشه زنگ خطر تعلیق فوتبال ایران را به گوش مدیران استقلال و پرسپولیس برساند.
منبع: تارنمای خبرآنلاین، ۲۲ خرداد ۱۳۹۸
ایرنا مقاله **۱۸۸۵
نظر شما