با این شرایط به تظر می رسد مرتفع کردن این مشکلات از سوی فدراسیون دو و میدانی به راحتی امکانپذیر نیست و دو و میدانی کاران همچنان در حسرت داشتن مربی خوب، زمین تمرین و تجهیزات ورزشی قرار دارند. در کنار مشکلات زیرساختی مشکلات اقتصادی همواره مهم‌ترین دلیل برای عدم تأمین امکانات اولیه ورزشکاران بوده و مسیر موفقیت آنها را مسدود می‌کند.
اما تا چه زمانی باید علاقمندان به این عرصه در بن بست این مشکلات باقی بمانند؟ برای پاسخ به این پرسش لازم است نگاهی به مشکلات شماری از فعالان این رشته داشته باشیم جایی که ورزشکارانی چون «مهسا میرزا طبیبی» که بدون داشتن نیزه‌ای مناسب قدم در مسیر مسابقات قهرمانی آسیا گذاشت.
«پریسا بهزادی» نایب رییس زنان فدراسیون دوومیدانی پیش از این در در گفت و گو با ایرنا در خصوص تأمین نیزه وی، بیان کرده بود: در مسابقات قهرمانی آسیا، «مهسا میرزا طبیبی» به دلیل نداشتن نیزه مناسب نتوانست رکورد خوبی را ثبت کند. ملی پوشان باید مربیان خوبی داشته باشند تا رکورد خود را ارتقا دهند و به سطح مدال آوری آسیا برسند. در غیر این صورت کسب سکو در این رقابت‌ها به سادگی نیست.
مشکلات دو ومیدانی زنان تنها به نبود تجهیزات مرتبط نیست بلکه دو و میدانی کاران دیگری همچون «ژاله کاردان» ملی پوش پرتاب دیسک در آرزوی مربی باقی مانده است. او چندی پیش در این زمینه به خبرنگار ایرنا گفت: امیدوارم بتوانم همراه با «احسان حدادی» در کمپ پرتابی در جزیره کیش که با حضور «مک ویلکینز» مربی آمریکایی او برگزار می‌شود، حضور پیدا کنم. اگر این امر صورت پذیرد اتفاق تاریخی در پرتاب دیسک زنان پس از چند سال رخ می‌دهد.
وی با گلایه از مشکلات پیش روی این رشته در بخش زنان عنوان کرد: امکانات تمرینی نامناسب و نداشتن مربی، مهم‌ترین علت کسب نکردن مقام در مسابقات قهرمانی آسیا است. وقتی ورزشکاری بدون مربی باشد، کیفیت و عملکرد جسمانی آن فرد پایین می‌آید.
محرومیت جامعه ورزش زنان به ویژه دو و میدانی از داشتن امکانات اولیه، به میزان بالایی به دو و میدانی کاران آسیب می‌رساند؛ دونده ای که زمین تمرینی مناسب ندارد و در خیابان‌ها و پارک‌ها به تمرین می‌پردازد چگونه می‌تواند مدال افتخار را برگردن خود بیاویزد.
دونده سرعتی چون «الهام کاکلی» در این زمینه پیش از این در گفت و گو با ایرنا بیان کرده بود؛ از نظر کمبود تجهیزات و مربی خوب بسیار مشکل داریم. بیشتر ورزشکاران دنیا زیر نظر بهترین مربیان آموزش می‌بینند. اما من حتی نتوانستم تمرینات خود را در پیست انجام دهم و همواره در خیابان یا پارک تمرین می‌کنم. نه تنها من بلکه بیشتر دو و میدانی کاران چه در بخش زنان و چه در بخش مردان با این مشکل‌ها روبرو هستند. فدراسیون باید برای برطرف کردن این مسائل، برنامه حمایتی و راهبردی مدونی را تدوین کند.
با همه این تفاسیر زنان دو و میدانی کار همچنان برای دستیابی به موفقیت با پرش از موانع سخت تلاش می‌کنند تا به قله‌های افتخار دست یابند و گرچه مسئولان این فدراسیون همواره دم از تأمین تجهیزات و مربی می‌زنند اما از حرف تا عمل هنوز مسیر طولانی باقی مانده که باید طی شود.
«پریسا بهزادی» روز سه شنبه در در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: رایزنی‌ها برای تهیه نیزه مهسا میرزا طبیبی ادامه دارد و مربی وی نتوانسته مشکل او را حل کند اما به زودی یک نیزه خوب با همکاری فدراسیون و مربی میرزاطبیبی فراهم می‌شود.
وی ادامه داد: ملی پوشان ما با وجود امکانات کم اما به خوبی رکورد می‌زنند. همواره استان خراسان رضوی بهترین مدال‌ها و رکوردها را دارد و قطعاً اگر برخی از استان‌ها امکانتشان کم باشد از طریق رئیس هیأت و اداره کل باید با همکاری فدراسیون بتوانند مشکلات خود را حل کنند.
بهزادی درباره برنامه ژاله کاردان برای تمرین با احسان حدادی پرتابگر دیسک و مربی آمریکایی او در کیش گفت: حدادی در ایران نیست و اکنون در آمریکا تمرین می‌کند و برنامه‌ای وجود ندارد تا کاردان به کیش برود و در کنار حدادی تمرین کند.
وی بخش دیگری از سخناش را به استخدام مربی خارجی اختصاص داد و بیان کرد: فکر نمی‌کنم امکانپذیر باشد تا بتوانیم مربی خارجی بیاوریم. زیرا مجمعه انتخاباتی نزدیک است و به دلیل شرایط بد اقتصادی نیز فدراسیون در موقعیت خوبی قرار ندارد. گرچه اولویت نخست ما مربی داخلی است زیرا در سال گذشته در رده پایه نوجوانان و جوانان در مسابقات آسیایی موفق به کسب مدال شدیم که این نتایج خوب حاصل تلاش بی وقفه مربیان داخلی است. اما مربیان خارجی نیز در برخی از مواد چون استقامت می‌توانند به ما کمک کنند.
نظر شما