به گزارش منابع رسانه‌ای در جنوب شرق آسیا، اگرچه هانوی یکی از مهمترین متحدان واشنگتن در جنوب شرق آسیاست، اما دونالد ترامپ ماه گذشته در یک گفت وگوی مطبوعاتی از ویتنام به عنوان "بدترین کشور سو استفاده کننده از روابط تجاری با ایالات متحده" نام برد و گفت که هانوی در روابط تجاری دوجانبه اش، حتی بدتر از چین از ایالات متحده حتی سوءاستفاده می‌کند.
تارنمای تخصصی "ورلد پالیتیک ریویو" با انتشار گزارشی در این زمینه ضمن اینکه تاکید کرد ویتنام هدف دونالد ترامپ در جنگ تجاری پس از چین قرار گرفته، نوشت: ویتنام خود را بزرگترین برنده جنگ تجاری واشنگتن علیه پکن می‌داند، چرا که در پی شدت یافتن این جنگ، بسیاری از تولید کنندگان، کارخانجات تولیدی یا صاحبان صنایع وعرضه کنند گان کالاهای مختلف مانند پوشاک، پلاستیک، اسباب بازی و وسایل الکترونیک پایگاه اصلی خود در شرق دور را از چین به ویتنام منتقل کردند.
هند، پاکستان و اندونزی دارای جمعیتی بیش از ویتنام با افزون بر ۹۵ میلیون نفر هستند و هزینه‌های نیروی کار در کامبوج و میانمار و لائوس ارزان‌تر و حتی کارگران در مالزی و فیلیپین بیشتر از ویتنام آموزش یافته است، اما هانوی با اصلاحات وسیع و و بازکردن فضای اقتصادی خود از دهه ۱۹۸۰ تاکنون به خوبی توانست بهتر از این کشورها، سرمایه‌های خارجی، صاحبان سرمایه و تولید کنندگان آسیایی و غیرآسیایی را به خود جذب کند.
طبق گزارش‌های رسانه‌ای، در حالی که ویتنام به عنوان یک کشور در حال توسعه کالاهای بسیار زیادی را به ایالات متحده صادرمی کند، اما خودش هنوز به اندازه کافی ثروتمند نیست که بتواند محصولات‌های تک آمریکایی مانند آیفون و تسلا را در داخل استفاده کند بنابراین، هانوی با واردات کم از واشنگتن در سال‌های اخیر توانسته به یک مازاد تجاری بی نظیر در روابط تجاری دوجانبه اش دست پیدا کند.
گزارش وزارت خزانه داری آمریکا نیز حاکی است: حجم صادرات هانوی به واشنگتن در سال گذشته میلادی بیش از ۴۹ میلیارد دلار برآورد شده، درحالیکه واردات ویتنام از آمریکا در مدت مشابه ۹.۷ میلیارد دلار برآورد شده که حاکی از رقم خوردن مازاد تجاری ۳۹.۵ میلیارد دلاری به نفع هانوی است.
براساس این گزارش، این کسری تجاری، در ردیف پنجمین کسری بزرگ در روابط تجاری واشنگتن با شرکایش در جهان قرار دارد. چین، آلمان، مکزیک و ژاپن چهار کشور پیش از ویتنام هستند که واشنگتن به ترتیب بیشترین کسری تجاری با آنها را در روابط دوجانبه دارد. داده‌های آماری حاکی است کسری تجاری واشنگتن با هانوی به تنهایی در چهارماهه نخست سال جاری میلادی ۴۴ درصد رشد نسبت به مدت مشابه قبل داشته است.
در سال ۲۰۱۵، زمانی که دولت اوباما هزینه‌های ضد دامپینگ را برای سازندگان چینی فولاد افزایش داد، ویتنام اجازه داد تا تولیدکنندگان چینی محصولات خود را در ویتنام در آخرین مرحله تولید و تغییر قرار دهند و سپس این کالاها را از طریق هانوی به ایالات متحده صادرکرد. اما در ماه مه سال ۲۰۱۸، دولت ترامپ فشارها برای بسته شدن درهای این کشور را به روی ادامه این روند را آغاز کرد.
تحلیلگران آسه آن پست نیز در گزارشی دراین زمینه نوشتند: به نظر می‌رسد بسیاری در دولت کمونیست ویتنام امیدوارند که دونالد ترامپ و تیمش احتمالاً در سال ۲۰۲۱ از کاخ سفید بیرون رانده شوند و از این رو هانوی تغییرات سریع و اساسی در روابط تجاری اش با واشنگتن اعمال نکرده و همین امر سبب شده تا با سری مجازات‌های جدی مالی واشنگتن روبه رو شود.
طبق این گزارش، اگرچه ویتنام وعده داده که برای کاهش کسری تجاری آمریکا در روابط دوجانبه با هانوی اقدامات اقتصادی درخوری انجام خواهند داد اما عملاً تاکنون اقدامات ویژه ای دراین زمینه صورت نگرفته است.
خرانه داری آمریکا در با اعمال تعرفه افزون بر ۴۰۰ درصدی بر محصولات فولاد وارداتی از ویتنام، همچنین برخی ازبازرگانان و شرکت‌های تجاری این کشور را متهم کرده که از معاملات تجاری سودمند برای فرار از این تعرفه‌ها سو استفاده می‌کنند.
این خزانه داری گزارش داده که کالاهای فولادی تولید شده در کره جنوبی و تایوان پس از حمل از طریق دریا به ویتنام و اعمال فرایندهای محدود بر آنها به آمریکا صادر می‌شود.
طبق این گزارش مازاد تجاری ویتنام از سال ۲۰۱۴ تاکنون در روابط تجاری دوجانبه اش با واشنگتن سالانه ۲۰ میلیون دلار بوده که این رقم در سال ۲۰۱۸، به ۳۹.۵ میلیارد دلار رسیده است.
ویتنام که یکی از مهمترین مزیت‌هایش استفاده از نیروی کار ارزان بوده اعلام کرد که به رغم افزایش بهای دستمزد نیروی کار در این کشور در یک دهه اخیر از ۱۰ میلیون بات به ۴.۱۸ میلیون بات، اما هنوز دستمزد نیروی کار در این کشور نسبت به دستمزدها در چین پایین‌تر است و این مزیت سبب شده که بسیار از تولید کنندگان چینی و خارجی در سال‌های گذشته در انتقال کارخانه‌های خود به این کشور رغبت بسیاری داشته باشند، اما جنگ تجاری واشنگتن علیه ویتنام می‌تواند به این روند لطمه جدی وارد کند.
آمریکا و چین به عنوان بزرگترین قدرت‌های اقتصادی در یک سال گذشته با وارد شدن به یک رویارویی تجاری تمام عیار با سلاح اعمال تعرفه یا مالیات بر واردات کالاهای تولیدی یکدیگر، جنگ تجاری را به راه انداخته اند که براساس گزارش سازمان‌های بین المللی این نزاع حتی بر رشد اقتصاد جهانی تأثیر منفی داشته است.
آمریکا در این مدت بر روی محصولات صادراتی چینی تعرفه سنگینی بست. پکن نیز دست به اقدام مشابهی زد و واشنگتن را به شعله‌ور کردن بزرگترین جنگ اقتصادی در تاریخ متهم کرد.
بر اساس آمارهای رسمی آمریکا، تجارت دوجانبه دو کشوردر سال ۲۰۱۸ بیش از ۴۱۹ میلیارد دلار به نفع چین ثبت شده است. آمریکا در این مدت صرفاً ۱۲۰ میلیارد دلار صادرات به چین داشت در حالی که چین بیش از ۵۳۹ میلیارد دلار صادرات به آمریکا را ثبت کرده بود.
اگرچه در نشست گروه ۲۰ دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا و شی‌جین پینگ، رئیس جمهور چین به توافقی برای از سر گیری مذاکرات تجاری دست یافتند و ترامپ گفت که تعرفه‌های جدیدی که تهدید کرده بود بر محصولات چین اعمال می‌کند، در حال حاضر اعمال نخواهند شد. اما این روند تاکنون چشم انداز مثبتی نداشته است.
طبق نظر کارشناسان اقتصادی دو کشور حتی اگر تا پایان سال ۲۰۱۹ میلادی به توافق برسند باز هم رقابت شدید میان آنها در آینده ادامه خواهد یافت.
ناظران تحولات اقتصاد بین الملل نیز براین باورند که دولت ترامپ درصدد است تا با اعمال جنگ‌های تجاری گسترده علیه چین، ویتنام و دیگر رقبای تجاری آمریکا، روند جریان ثروت را از اکناف جهان به سوی آمریکا بیش از گذشته افزایش دهد. اقدامی که احتمالاً در پایان دوره چهارساله ریاست جمهوری ترامپ به عنوان مهمترین ابزار و امتیاز در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲۰۲۰ مورد استفاده تبلیغاتی قرار خواهد گرفت.
گزارش: مریم شفیعی
نظر شما