یکی از پدیدههای ورود به جامعه مدرن، هستهای شدن خانواده هاست که در آن دیگر پدربزرگها و مادربزرگها جایی ندارند و اعضای خانواده با تمسک به اصل تقسیم کار به عنوان شاخصه بنیادین دنیای مدرن، وظیفه نگهداری آنان را به خانه سالمندان میسپارند تا فرصت تنفسی به خود بدهند، غافل از اینکه تن دادن به چنین وضعیتی برای فرد سالمند دردناکترین تجربه زندگی است.
جمعیت ایران در حال رفتن به سمت پیری و سالمندی است به طوری که بنا بر آخرین سرشماری انجام شده در سال ۱۳۹۵ از کل جمعیت کشور هفت میلیون و ۴۰۰ هزار نفر یعنی ۹.۲۸ درصد سالمند هستند و پیشبینی میشود که درصد سالمندان ایران تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۳۰ درصد برسد که این میزان به این معناست که جمعیت سالمند در ایران از میانگین جهان و آسیا بیشتر خواهد شد و از هر سه نفر، یک نفر سالمند خواهد بود.
این وضعیت به همراه رنگ باختن برخی رسوم و سنتها از جمله احترام گذاشتن به بزرگتر و سالمندان امروز به صورت طرد این قشر از سوی خانوادههایشان و سپردنشان در خانههای سالمندان نمود پیدا کرده است.
طی این سالها، در نکوهش و جلوگیری از رسوخ این بخش از فرهنگ و شکل زندگی غربی سعی شده با انجام کارهای فرهنگی از جمله تولید سریالها، فیلمها و نمایشنامهها کارهایی در جامعه انجام شود تا جامعه ایرانی را به اصل خود که همان احترام به سالمندان و بزرگترهاست، برگرداند.
کتاب "نازنین ۲ " که امسال به چاپ رسیده است را میتوان بهره گرفتن از شیوه جدید برای جلوگیری از این شکل زندگی مدرن نام برد که نگارنده کتاب در قالب اشعار نو سعی کرده تا بخشی از دغدغههای سالمندانی را که کنج عزلت در خانههای سالمندان قرار گرفتهاند، ترسیم کند.
ناصر عصار از قشر جامعه فرهنگیان استان مازندران است که بعد از پشت سر گذاشتن ۳۰ سال فعالیت در عرصه تعلیم و تربیت کودکان و فرزندان میهنش این بار پا در عرصه دیگر از تعلیم و تربیت گذاشته و قلم نویسندگی کتاب و شعرگویی را در دست گرفت.
او با سرودن بیش از ۶۰ شعر آن هم اشعاری به سبک فارسی نو و با استفاده از الفاظ ساده و خودمانی سعی کرده تا مطالب خود را در خصوص تنهایی و بی کسی سالمندانی که در خانههای سالمندان نگهداری میشوند، به خواننده عرضه کند.
عصار که ابتدای تمامی اشعارش را با خطاب قرار دادن "نازنین " آغاز میکند، به نظر میرسد قصد دارد از این طریق با خطاب قرار دادن خوانندگانش به صورت صمیمانه آنها را پای حرفهایش بکشاند و به گونهای یک حس نزدیکی را ایجاد کند تا از این طریق اثرگذاری کلامش در آنها بیشتر شود.
او در اشعارش همواره از واژه "عشق " استفاده میکند و هر بار که از این کلمه بهره میگیرد، کار به جایی میکشد که انگار تمام عشقهایش بی سرانجام بوده است، مانند آنجایی که میگوید:
در این
روز گار بی بهار
در این زمین ِ مین و خار
در این گلدانهای شکسته
در این آسمانِ غبار آلودِ بی باران و پرنده
در این خاکِ داغِ تفتیده
دل را کجا بکاریم
که بار و برش
عشق باشد؟
و در جای دیگری می گویدد:
نازنین من
چه شده
چرا سلسله عشق رو به انقراض است؟
او که اشعارش از نظر استحکام به اشعار شاعران پارسی گوی نوسرا نمیرسد، ولی تلاش دارد تا در قالبی شعر بسراید که آنها تجربه اش کردند. اشعارش در شکل و شمایل تلاشی برای تقلید از برخی اشعار شاعرانی مانند شاملو، اخوان و دیگران است ولی تفاوتش در به کارگری کلمات ساده و قابل فهم برای همگان است و به همین دلیل هم کمتر استعاره، ایماء و اشاره در آن وجود دارد و حرف دلش را چنان ساده و پراندوه بیان میکند که گاهی خواننده احساس میکند نویسنده یا سراینده جلویش نشسته است و با چشمانی اشکبار از دوران تنهاییش و بی وفایی زندگی میگوید.
شاید همین ویژگی اشعار ناصر عصار سبب شد تا کتاب نخست او با عنوان " نازنین ۱ " وقتی در سال ۱۳۹۳ چاپ شد بسیار مورد توجه قرار گرفت و در ردیف کتابهای پرفروش قرار گرفت و او را ترغیب کرد تا نازنین ۲ را هم وارد بازار کند.
عصار در نازنین ۲ در تصویر سازی از گذشت عمر و به قول خودش در به پایان رسیدن دفتر سرگذشت سالمندان به گونهای حرف میزند تا خواننده جوان هوشیار باشد که این دفتر عمر خود اوست که همزمان به پایان میرسد و باید در استفاده از این عمر کوشا باشد تا به افسوس و دریغ در دوران کهنسالی مبتلا نشود.
شاید بتوان گفت او تمام حرف و سخنش درباره جور جامعه و زمانه با سالمندان را با خوانندگان در شعری که پشت جلد کتاب نازنین ۲ درج شده، درمیان گذاشته است، آنجا که میگوید:
تبرها درختِ کهنسال را سر بریدند
او در پسین لحظه هایِ حیاتش بدانست
کان دسته هایِ تبر
شاخه هایِ خود اوست
که با شیره جان
بزرگیشان داد به وقتِ توان و جوانی
چاپ نخست کتاب "نازنین ۲ " به قلم ناصر عصار امسال از سوی انتشارات هاوژین در یکهزار نسخه به چاپ رسید.
این کتاب ۹۶ صفحهای به قیمت ۱۲ هزار تومان در بازار کتاب عرضه شد و در دسترسی علاقه مندان قرار گرفته است.
۲۰۹۶/۱۶۵۴
نظر شما