«عاشیقی» مرام و مسلک دارد، ادبیات، شعر، کلام و ساز منحصر بفرد و عاشیق وارسته و دلداده معبود است و بی گمان نغمه عاشیقی به دل و جان می‌نشیند.
عاشیقی پابه پای تاریخ همدان آمده تا به امروز که عاشیقهای این دیار موی سفید کرده و کمتر کسی میل به ادامه راه و رسم عاشیقی دارد، ثبت و ضبظ آئین عاشیقی داستان مفصلی است که فقط از عهده دلسوزان این هنر برمی آید و بس.
قادر شهسواری جوانی باانگیزه که خود دستی هم بر آتش موسیقی دارد، از چند سال پیش تحقیق و پژوهش درباره این هنر اصیل ایرانی در دیار هگمتانه را آغاز می‌کند و منزل به منزل در پی عاشیق ها، خاک این دیار را گز کرده تا ساز و آوازشان را بشناسد و بشناساند.
حاصل کوشش شهسواری کتابی است به نام «بر دستان الوند» که چندی پیش در آئینی پر تمطراق رونمایی شد.
در مقدمه این کتاب آمده است:
«عاشیقی یکی از ناب‌ترین شاخه‌های هنر موسیقی در ایران است؛ سنتی شفاهی که میراثی گران بها از تاریخ و فرهنگ و زبان و ادبیات ترکی شمرده می‌شود. گونه‌های مختلفی از این موسیقی با لهجه هی متفاوت زبانی و رپرتوار ساز و آواز در ایران شنیده می‌شود. این کتاب سعی دارد تا به تاریخچه‌ای از موسیقی ترکی و عاشیقی همدان با در نظر گرفتن وجوه تشابه و اختلاف با دیگر مناطق بپردازد و گامی باشد در حفظ و حراست از این ارثیه ناب ایرانی»
از این رو اگر شما هم مشتاق طنین دل انگیز این هنر ناب ایرانی هستید «بر دستان الوند» را بخوانید. در انتهای این کتاب سی قطعه موسیقی از هنرنمایی عاشیقهای همدان به همت نویسنده خوش ذوق کتاب گنجانده شده و ارزش این اثر را چند برابر کرده است.
دَدَه حیدر، استاد حق رضا فطری، ماشاالله رسام، امیر فراهانی، فرج الله خوش قیافه، خدایار علی یار و چند تن دیگر از عاشیقهای همدان هستند که با وجود پیری و خستگی هنوز هم آوازه عاشقی شأن در کوچه پس کوچه‌های الوند شنیده می‌شود.
«بردستان الوند» توسط انتشارات سوره مهر وابسته به حوزه هنری در شمارگان یک هزار و ۱۰۰ نسخه منتشر شده است.
۷۵۲۷/۲۰۹۰
نظر شما