حاشیه ها، انتقادات و بعضاً درگیری‌ها در جامعه کشتی بعد از استعفای رسول خادم در اواسط آبان سال ۹۷ به دلیل به درازا کشیده شدن مجمع انتخاباتی فدراسیون، این رشته را ناخودآگاه در سراشیبی سقوطی قرار داده بود که برگزاری مجمع هر چند خیلی دیر اما به نوعی مانع این سقوط شد.
جامعه کشتی طی ۶ ماه گذشته شاهد بدرفتاریها، بی اخلاقی ها و توهین هایی بود و حتی بزرگان این رشته یعنی علیرضا دبیر، امیررضا خادم، عباس جدیدی، علیرضا حیدری و حمید بنی تمیم و سایر کاندیداها از آن به نوعی در امان نماندند. اما بعد از تایید صلاحیت نشدن دبیر، خادم و جدیدی، خانواده کشتی به دلیل آنکه شاهد از دست دادن قهرمانان خود بود، همبستگی خود را بازیافت و به قول ضرب‌المثلی که می‌گوید «اگر گوشت همدیگر را بخوریم استخوان یکدیگر را دور نمی‌ریزیم.» این دقیقاً همان چیزی بود که در لحظات پایانی سبب شد که جامعه کشتی به خود بیاید و متوجه پرتگاهی که در آن قرار گرفته اند باشند.
تراژدی انتخابات فدراسیون کشتی سرانجام ۲۶ تیر به پایان رسید و به کسی که سالها بعد از دوران پرافتخار قهرمانی از این رشته دور بود، رسید.
علیرضا دبیر بعد از کسب ۳۱ رای قاطع در دور دوم انتخابات فدراسیون کشتی با صحبت های خود به نوعی آرامش را به کشتی بازگرداند. او در صحبت های خود گفت که اینجا نیامدم که با کسی تسویه‌حساب کنم. با حذف افراد، به طور کامل مخالفم. چند نفر از کسانی که به عبدالمهدی نصیرزاده رای دادند از دوستان من بودند. با هر ۱۲ نفری که به نصیرزاده رای دادند کار خواهم کرد تا ثابت کنم که برای کشتی آمده‌ام.
هر چند او طی این سال ها اظهار نظر زیادی در رابطه با رسول خادم و نوع مدیریتش نداشت اما یکی از منتقدین اصلی خادم در این سالها بود با این حال بعد از انتخابش از رسول خادم، امیررضا خادم و عباس جدیدی نیز دفاع کرد و آنان را از قهرمانان پرافتخار کشتی کشور دانست.
به هر ترتیب انتخاب علیرضا دبیر قهرمان پرافتخار کشتی ایران که در سال ۲۰۰۰ و در المپیک سیدنی مدال ارزشمند طلا را برای کشتی ایران به ارمغان آورد، باید به فال نیک گرفت و منتظر نشست که او برای ۲ ماه مانده تا پیکارهای قهرمانی سال ۲۰۱۹ جهان در نورسلطان قزاقستان و بازی های المپیک ۲۰۲۰ توکیو چه طرح و نقشه ای دارد.
به طور حتم از او در این فاصله کم نمی توان انتظار معجزه داشت اما آنچه که برای ورزش و کشورمان اهمیت دارد موفقیت در پیکارهای قهرمانی جهان و بازی های المپیک است. جایی که چشم میلیون ها ایرانی در توکیو به دستان قدرتمند کشتی گیران دوخته شده است.
دبیر به عنوان کسی که خود سالها خاک تشک کشیده را خورده بهتر از هر کسی می داند که در این فاصله کم و با توجه به زمان محدود آماده سازی تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی، نمی توان شق القمر کرد و تنها همگرایی و همبستگی و اتحاد خانواده کشتی و بکار گرفتن همه ظرفیت ها و داشته های کشورمان در این رشته می تواند چراغ این رشته را در المپیک روشن نگاه دارد به همین دلیل او به محمد بنا و غلامرضا محمدی سرمربیان تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی اطمینان داد که برنامه ای برای تغییر آنها در شرایط حاضر ندارد.
با نگاهی به ۲ دوره گذشته پیکارهای قهرمانی جهان متوجه می شویم که کشورهای دنیا سرمایه گذاری زیادی برای این رشته انجام داده اند و کسب مدال نه تنها در بازی های المپیک بلکه در رقابت های قهرمانی جهان نیز کاری بسیار مشکل است. به هر حال دبیر به عنوان رییس فدراسیون در نخستین گام باید برنامه ای دقیق و کوتاه مدت برای المپیک ۲۰۲۰ توکیو داشته باشد تا با موفقیت این چالش بزرگ را پشت سر بگذارد.
از سوی دیگر بعد از انتخاب دبیر، بسیاری از کشتی گیران سرشناس و عنوان دار جهان این انتخاب را به قهرمان کشورمان تبریک گفتند که نشان می دهد که شخصیتی شناخته شده در دنیای کشتی است و از این موقعیت و جایگاه می تواند برای توسعه همکاری های بین المللی کشتی و ارتباط با اتحادیه جهانی و بازپس گیری کرسی از دست رفته، هیات رییسه در اتحادیه جهانی، تلاش داشته باشد.
بووایسار سایتی اف، حاجی مراد گاتسالوف، رومن ولاسوف، رومن آمویان، آدام برکت سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ترکیه، حیدر گایداروف سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایتالیا، ولادیمیر خینچگاشویلی، شریف شریف اف، طغرل عسگراف، جبرئیل حسن اف، سرافیم بارزاکوف، فدراسیون کشتی ارمنستان و بسیاری از کشتی گیران عنوان دار جهان طی چند روز گذشته با ارسال پیامی انتخاب دبیر را تبریک گفتند.
اما موضوع دیگری که از اهمیت زیادی برخوردار است، زمان برگزاری انتخابات فدراسیون آن هم در فاصله یک سال مانده به بازی های المپیک و کمتر از ۲ ماه در پیکارهای جهانی است که با توجه به شرایط مالی کشور و همچنین فدراسیون، شرایط سختی را پیش روی رییس فدراسیون قرار خواهد داد. بدتر از آن اینکه دوره چهار ساله علیرضا دبیر نیز دقیقاً در فاصله یک سال مانده به المپیک ۲۰۲۴ پاریس به اتمام خواهد رسید. چنانچه او در این سمت دوباره انتخاب شود، برنامه های خود را دنبال می کند اما اگر شخص دیگر دوباره روی کار بیاید، این رشته المپیکی با چالش مدیریت زمان مواجه خواهد بود.
به نظر می رسد که مسوولان ورزش کشور و کمیته ملی المپیک باید زمان برگزاری رشته هایی همچون کشتی و وزنه برداری را که شانس زیادی برای کسب مدال در المپیک دارند به روزها و ماههای بعد از المپیک موکول کنند تا شرایط برای برنامه ریزی، رییس فدراسیون از هر لحاظی فراهم شود.
نظر شما