اگر دنیا ۸۰۰ سال پیش فردی خطرناک، ناپایدار و متوهم به نام چنگیز مغول را به خود دید که با خشونت‌های حریصانه‌اش، بدترین فاجعه تاریخ بشر را رقم زد و باعث کشتار میلیون‌ها نفر شد، امروز نیز فردی مشابه و یادآور روش‌های سیاسی او، رئیس‌جمهور آمریکا شده است، «دونالد ترامپ».
ترامپ که از زمان ریاست جمهوری سخنان خشونت آمیز و نژادپرستانه بسیاری بر زبان رانده، روز دوشنبه (۳۱ تیر) که در کاخ سفید میزبان عمران خان نخست وزیر پاکستان بود، گفت: کشورش می تواند ظرف یک هفته به جنگ و مناقشه داخلی در افغانستان پایان دهد اما به خاطر جان انسان‌ها وارد جنگ نمی‌شود. رئیس‌جمهوری آمریکا همچنین تاکید کرد که اگر بخواهد پیروز این نبرد شود، افغانستان طی ده روز از کره زمین محو خواهد شد.
ترامپ در مورد نحوه دستیابی به این پیروزی گفت: نمی‌خواهم ده میلیون نفر را بُکشم. نمی‌خواهم آن راه را بروم.
رئیس جمهوری آمریکا با اشاره به همکاری کشورش با اسلام آباد برای تلاش در جهت حل مناقشات جاری در کشور افغانستان تصریح کرد که این همکاری موثر و کارساز بوده و ادامه خواهد یافت.
این گفته های ترامپ به قول حامد کرزی، رئیس جمهور سابق افغانستان «نشان دهنده مکنونات قلبی رهبران آمریکاست»، چرا که اگر غیر از این بود، دو سال پیش برای حمله به نیروهای داعش در افغانستان از قوی ترین بمب غیرهسته ای خود که از آن به عنوان «مادر بمب‌ها» یاد می شود، استفاده نمی‌کرد اقدامی که با اعتراض های بسیاری در داخل افغانستان مواجه شد، اقدامی که عدم حسن نیت آمریکا در قبال ارزش های بشردوستانه را به صورت عریان‌تر به نمایش گذاشت.
سخنان ترامپ واکنش‌های بسیاری در پی داشته است؛ دولت افغانستان با انتشار بیانیه ای خواستار توضیحات و شفافیت بیشتر رئیس جمهوری آمریکا در باره «نابودی افغانستان» شده است. عمر زاخیلوال سفیر پیشین افغانستان در پاکستان در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: چنگیز و تجاوزگران پیش و بعد از او (ترامپ) با همین نیت آمدند و رفتند اما این کشور همچنان مانند ستاره‌ای در آسمان می‌درخشد. این حرف تو برای آنانی است که از آزمایش هرگونه سلاح جدید تو به شمول مادر بمب‌ها بر روستاهای خود استقبال کردند و هنوز هم می‌کنند.
حمید حامی سفیر پیشین افغانستان در سوئد نیز در فیسبوک نوشت: «همین مردم بودند که از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۱ در برابر تروریسم ایستادند. جهان، نه تنها نظاره‌گر ماند، بلکه شعارهای بشردوستانه را چنان بلند سر داده بودند که صدای ما را هم نمی شنیدند. خانم مادلین آلبرایت در همان هنگام اظهار علاقه‌مندی مشروط کرد تا نظام طالبان را به رسمیت بشناسد. مردم ما اما نشکستند و با پایمردی ایستادند. حقانیت مبارزه مردم به رهبری شهید احمد شاه مسعود قهرمان ملی، از همین جا روشنتر می شود. اگر بروید هم ما در میدان نبرد می‌مانیم، و اگر به آن قله نرسیدیم، دیگری راه را ادامه می دهد. به خیر برو که کسی دعوتی نکرد از تو.»
ترامپ همچنین پیش از این کره شمالی را نیز به نابودی کامل تهدید کرده بود.
او، اواخر اردیبهشت امسال ایران را نیز تهدید کرد و با جملاتی ناشی از توهم گفت که «اگر ایران می‌خواهد بجنگند این رسما پایانش خواهد بود؛ هرگز دوباره آمریکا را تهدید نکنید».
چنگیزخان با روحیه جنگجویی و روش های بشدت خشونت آمیز خود اهمیتی به قضاوت دیگران درباره خود نمی داد، هدف او فقط فتح جهان بود، او فقط می‌خواست چنان ترسی در دل دیگران بیاندازد که هیچ کس را یارای مقاومت در برابر او نباشد، همانطور که امروز نیز ترامپ نه تنها اهمیتی به قضاوت افکار عمومی و رسانه‌ها در مورد خود نمی دهد بلکه انتقادهای آنها را نیز مسخره می‌کند.
البته این اظهارات که نشان دهنده افکار نژادپرستانه و فاشیستی ترامپ است، فقط کشورهای شرقی را در برنمی‌گیرد؛ رئیس جمهور آمریکا دی ماه ۹۶ در یک جلسه رسمی گفت: آمریکا چرا باید از کشورهایی مانند هائیتی، السالوادور و کشورهای آفریقایی، مهاجر بپذیرد. برخی از این کشورها چاه توالت هستند.
او همچنین پیش از آن، مهاجران دریافت کننده گرین کارت سفر به آمریکا در قالب برنامه قرعه کشی «لاتاری» را «زباله» کشورهایشان توصیف کرده و گفته بود: آمریکا باید در پی اعطای اقامت به شهروندان کشورهایی مانند نروژ باشد. این دست اظهارات از رئیس جمهوری آمریکا شاید برای جهانیان تازگی داشته باشد با این حال به واسطه گستردگی و همه گیر بودن فضای رسانه ای امروز شخصیت ترامپ برای همگان شناخته شده است و امروز دیگر شخصیت ترامپ برای جهانیان ناشناخته نیست. باید منتظر ماند و دید افکار عمومی در جریان انتخابات ریاست جمهوری آتی آمریکا چه واکنش عملی این دست اظهارات و سیاستهای نژادپرستانه نشان می دهند. کسی چه می‌داند؛ شاید دور نباشد روزی که شاهد محاکمه ترامپ به خاطر سیاست‌هایش باشیم!
نظر شما