به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، تحریم «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تازه ترین تصمیم دولت «دونالد ترامپ» در تقابل با تهران به شمار می آید.
پیش از این یعنی اوایل تیرماه و همزمان با اعلام تحریم های آمریکایی علیه رهبر انقلاب و برخی فرماندهان ارشد سپاه پاسداران، نام ظریف به عنوان یکی از گزینه های قرار گرفتن در لیست تحریم های واشنگتن مطرح شد اما این تصمیم رسما بامداد امروز پنجشنبه دهم تیرماه از سوی وزارت خزانه داری آمریکا علنی شد.
ظریف خود در واکنش به تحریمش، از اینکه جنگ طلب های آمریکایی وی را تهدیدی بزرگ پیش روی اهدافشان دانسته اند، ابراز خرسندی کرده و دلیل تحریم را این واقعیت دانسته که سخنگوی اول ایران در سراسر جهان به شمار می آید.
این در حالی است که مقامات کاخ سفید پیش از این با بیان اینکه وزیر امور خارجه در تصمیم گیری های سیاست خارجی فاقد تاثیرگذاری است، پیشنهادات و ابتکارات وی را بی پشتوانه قلمداد کرده بودند.
اندک زمانی پس از این رخداد بود که تحلیلگران و رسانه های خارجی به تحریم ظریف واکنش نشان دادند. برخی رسانه ها از بسته شدن همه دریچه های ممکن رو به مصالحه و کاهش شانس دولت آمریکا برای دستیابی به مذاکره سخن به میان آوردند. این در حالی است که «صدای آمریکا» به نقل از یک مقام این کشور مدعی شده این تصمیم درهای مذاکره احتمالی با تهران را نمی بندد.
جدا از پیامدهای تحریم ظریف برای تقلایی که واشنگتن برای آوردن نمایندگان تهران پای میز مذاکره به کار بسته، ماهیت این تصمیم با انتقادات جدی روبرو شده است. از جمله برخی تحلیلگران و خبرنگاران آمریکایی طی ساعات گذشته اعلام وزارت خزانه داری آمریکا را ناشی از ضعف کارشناسی در فرایند تصمیم سازی کاخ سفید دانسته اند.
«ریچارد نفیو» مقام سابق دستگاه دیپلماسی آمریکا و طراح تحریم های پیشین در دولت دموکرات ها اقدام دولت ترامپ را یکی مضحک ترین کارهای این دولت خوانده که عملا تاثیری بر وزیر امور خارجه ایران ندارد و تنها خشم و نارضایتی سایر رهبران جهان را به دنبال خواهد داشت.
این اقدام وزارت خزانه داری آمریکا در حالی صورت می گیرد که به نوشته روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست»، «استیو منوچین» در راس این وزارتخانه توانسته بود، ترامپ را برای تمدید معافیت های هسته ای ایران و به رغم اصرار «مایک پمپئو» و «جان بولتون» متقاعد سازد.
چند روز پیش نشریه «پولیتیکو» در تشریح چرایی تمدید معافیت های هسته ای ایران به هزینه های بالای این اقدام اشاره کرده بود که علاوه بر ایجاد تقابل دوباره تحریمی با چین، روسیه و کشورهای اروپایی به واسطه متزلزل ساختن کامل تعهدات برجامی تهران و حتی تشدید احتمال درگیری در منطقه، هزینه های بسیاری را بر واشنگتن تحمیل خواهد کرد.
با توجه به سیر رفتاری دولت ترامپ در قبال ایران می توان دریافت که کاخ سفید قصد دارد تا بخش مهمی از اهدافش را از طریق جنگ اقتصادی یا همان فشار حداکثری و نه تحریک تهران محقق سازد.
از دید معدود خبرگان دولت ترامپ، آمریکا تا اینجای کار هم برای ایجاد فشار حداکثری هزینه های بسیاری را متحمل شده است. شرایطی هم به گونه ای است که جمهوری اسلامی ایران قاطعیت خود را در صحنه هایی چون دفاع از حریم و حقوق خود در خلیج فارس و تنگه هرمز به اثبات رسانده و در سرنگونی پهپاد آمریکایی و توقیف نفتکش انگلیسی نشان داده است. بنابر این عاقلانه ترین راه برای حفظ فشارهای حداکثری از این منظر، دست زدن به ترفندهای تبلیغاتی نظیر لفاظی های تازه پمپئو و تداوم حملات کم هزینه است.
تحریم ظریف آنچنان که اشاره شد تبعات خاصی را برای وزیر امور خارجه به دنبال نخواهد آورد اما احتمالا از سوی دولت ترامپ این پیام را صادر ساخته که تداوم رویگردانی جمهوری اسلامی از مذاکره بدون پیامد نخواهد بود و آمریکایی ها هنوز هم برای اعمال فشار تیرهایی در ترکش دارند. با این حال، حساب و کتاب های دولت ترامپ آنجا غلط از آب در می آید که فرستادن پیام هایی بشدت متناقض تنها بر بی اعتمادی ایرانیان و انباشته شدن اختلافات میان دو طرف خواهد افزود و چیزی جز تصویر یک خوددرگیری دیپلماتیک در درون کاخ سفید به بیرون منعکس نخواهد ساخت.
نظر شما