«مهدیه محمودی‌نیا» یک فصل به عنوان دروازه‌بان تیم فوتبال زیر ۱۹ سال برای کتایون خسرویار سرمربی این تیم بازی کرد. وی پیش از آنکه به تیم فوتبال بپیوندد به مدت ۸ سال در عرصه فوتسال فعالیت می‌کرد. او اکنون با نامی‌نو اصفهان قرار داد بسته و در لیگ برتر فوتسال شرکت خواهد کرد. لیگ این فصل نیز ۲۵ مرداده ما آغاز می‌شود.
وی در گفت و گو با ایرنا از دلایل بازگشت دوباره به فوتسال می‌گوید و ضعف‌های فوتبال ایران را در قیاس با فوتسال برشمرده است.
در متن زیر گفت و گوی مشروح خبرنگار ایرنا را با این دروازه‌بان می‌خوانیم:
به چه دلیلی تصمیم گرفتی تا از فوتبال دوباره وارد فوتسال شوی؟
در حال حاضر سر تمرینات نامی نو اصفهان هستم و با این باشگاه قرارداد بستم. تیمی که سال قبل قهرمان لیگ برتر فوتسال شد. من در حقیقت بازیکن فوتبالی نبودم و از ابتدا فوتسال کار کردم و به این رشته بیشتر علاقمندم. امسال هشتمین سالی است که فوتسال کار می‌کنم.
پیش از این تنها در لیگ فوتسال حضور داشتی؟
خیر، در برهه‌ای در تیم ملی فوتسال زیر ۱۹ سال حضور داشتم و به مدت یکسال و اندی در اردوی این تیم شرکت می‌کردم. بالاخره تیم ملی شان و عزتی دارد و باعث افتخار هر بازیکنی است که به اردوهای ملی پوشان دعوت شود.
داستان ترک تیم ملی فوتسال و آمدن به فوتبال چه بود؟
پس از مدتی این اتفاق افتاد که امتیاز ما را به پسران دادند و آنها به مسابقات المپیک جوانان در آرژانتین رفتند و ما با این تصمیم از حضور در این رقابت‌ها بازماندیم. در نتیجه تیم زیر ۱۹ سال فوتسال زنان منحل شد و دیگر هیچ اردویی نداشتیم. همچنین تیم ملی فوتسال رده سنین پایه را ندارد و برای اینکه جایگاه ملی را داشته باشم، سمت فوتبال آمدم. تا چند روز دیگر به صورت رسمی دیگر نمی‌توانم در تیم‌های زیر ۱۹ سال شرکت کنم.
الان راضی هستی از اینکه در فوتسال فعالیت می‌کنی؟
بله. شرایط فوتسال در ایران خوب است ودر کنار فرزانه توسلی کار می‌کنم که اسطوره فوتسال ایران محسوب می‌شود و هر روز می‌توانم نکته‌های زیادی را از وی یاد بگیرم.
فکر می‌کنی تا چه میزان در فوتبال به موفقیت رسیدی؟
از دید خودم در فوتبال یک موفقیت خیلی بزرگ را کسب کردم. زیرا من یک دروازه‌بان فوتسالی بودم و حضورم در اولین اردوی فوتبال در شهریور ماه پارسال بود. بعد از ۲ ماه توانستم گلر یک شوم و این موفقیت برای من بسیار بزرگ و مهم بود. حتی در چند مسابقه به عنوان گلر یک شرکت کردم و در چند تورنمنت عملکرد خوبی داشتم و خداراشکر مربیان از من راضی بودند.
تفاوت امکانات در فوتسال و فوتبال چیست؟
در ایران و در هر استان و حتی روستاها سالن برای فوتسال وجود دارد و بازیکنان به راحتی می‌توانند در این عرصه فعالیت کنند. همین امر باعث می‌شود کسی که علاقه به این رشته دارد دسترسی راحتی به امکانات اولیه و مربی را داشته باشد. اما به عنوان یک ملی پوش در شهر یاسوج هرگز چمنی نبود تا بتوانم در آن تمرین کنم. به عنوان یک گلر فوتبال و شبنم بهشتی که بهترین بازیکن لیگ برتر شده و زهرا علیزاده و همه بازیکنانی که دوره‌ای ملی پوش بودند، از چنین استانی هستیم که هنوز زمین چمن را برای بازی زنان فوتبالیست مهیا نکرده‌اند. گرچه خیلی از شهرها و استانهای دیگ شرایط شهر ما را دارند.
یعنی دلیل اصلی ضعف در فوتبال را در نبود زمین چمن برای فوتبالیست‌ها می‌دانی؟
بله. شاید این امر یکی از دلایلی باشد که فوتبال ما به اندازه فوتسال ما موفق نیست. خیلی کم پیش می‌آید که به زنان فوتبالیست چمن بدهند مگر اینکه آن فرد شرایط بالاتر و حرفه‌ای‌تری داشته باشند. ما انقدری که به راحتی به سالن دسترسی داریم به چمن دسترسی نداریم. هرچند که توجه‌ها و رسیدگی‌ها بیشتر سمت فوتسال است.
تنها همین یک دلیل می‌تواند باشد؟
خیر. یکی از دلایل دیگر این امر می‌تواند باشد که مدرسه فوتبال ما خیلی کمتر از مدرسه فوتسال است.
این امکان وجود دارد که دوباره به فوتبال بازگردی؟
اگر شرایط فوتبال برای ماندن من بهتر باشد تا فوتسال، باز به سمت فوتبال می‌روم البته اگر یک رشته را ادامه دهیم پیشرفت ما در آن بیشتر است. خیلی از جنبه‌ها را چون شرایط مالی و خانواده باید در نظر گرفت. امسال شرایط فوتسال تا فوتبال برای من بهتر است. بستگی به شرایطم دارد اگر خوب باشد، حاضرم دوباره فوتبال بازی کنم. در این مسیر مربیانم «محمد حبیبی» مربی دروازه بان های تیم ملوان و «مهناز آشتیانی مقدم» که از من حمایت داشتند که در کنار آنها نکته های فنی و اخلاقی بسیاری فرا گرفتم.
نظر شما