لازمه رونق گردشگری عشایری به منظور بهبود معیشت غیورمردان بی ادعای عرصه اقتصاد، معرفی ظرفیت عشایر کشور به جهانیان و یکی از راهکارهایی که میتوان نام عشایر ایران زمین را در تاریخ جاودانه و به دنیا معرفی کرد ثبت رکورد عشایر کشور در کتاب گینس است.
گینس کتابی است که رکوردهای عجیب و برترینهای دنیا در آن ثبت میشود و تلاش برای ثبت طولانیترین کوچراه ایل عشایر سنگسری استان سمنان در این کتاب مایه فخر کشور است.
ایل عشایر سنگسری از شاخصترین کوچنشینان دامنههای البرز هستند که برای جابهجایی از ییلاق به قشلاق مسافت بیش از یک هزار و ۵۰۰ کیلومتر را طی میکنند و طی چنین مسافت طولانی جای شگفتی و حیرت دارد.
گردشگری عشایری تجربهای جدید است که میتواند جامعه بشری را در شرایطی که روزگار خود را با ماشینآلات میگذراند و روح مردم در استیلای این آهن پارههاست، به خود جذب کند، چرا که جامعه امروز در هیاهوی کار، گاهی ذهنش خسته شده و در میان انبوهی از ماشین آلات به دنبال فرار از تکنولوژی برای دقایقی آرامش میگردد.
مهیا ساختن شرایط برای گذران زمان هر چند کوتاه در طبیعت و همنشینی با عشایری که در فراغ تکنولوژی و فناوری برای کسب روزی تلاش میکنند، تجربهای زیباست که میتواند گردشگران زیادی را از داخل و خارج از کشور جذب کرده و منبع جدید درآمدی برای عشایر ایجاد کند.
بیش از ۲۳۰ هزار خانوار با جمعیت تقریبی یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر، جمعیت عشایری کشور را تشکیل میدهند و از سوی دیگر بیش از ۳۵ میلیون هکتار از اراضی کشور در اختیار این قشر از جامعه قرار دارد.
عشایر بیش از ۲۵ درصد از گوشت، فرآوردههای لبنی و صنایع دستی کشور را تولید میکنند، ظرفیتی که با وجود منحصر به فرد بودن، از آن برای توسعه اقتصادی و اجرای طرحهای گردشگری کشور چندان استفاده نمیشود.
عشایر استان سمنان متشکل از سه هزار و ۱۸۱ خانوار و بیش از ۱۴ هزار و ۴۰۰ نفر جمعیت، شامل یک ایل و ۷۴ طایفه، ۱.۰۷ درصد از جمعیت عشایری کشور را شامل می شود و تنها ایل استان سمنان که ایل سنگسری نام دارد بیش از ۳۲ محصول لبنی را تولید می کند.
برای تمرکز بر توسعه گردشگری بر محور عشایری علاوه بر معرفی باید مجموعهای از سرگرمیها و زیرساخت تامین شود چرا که صرف ورود گردشگر درآمدزا نیست و باید شرایطی فراهم شود تا مسافر ترغیب به صرف زمان و اقامت شود و یکی از راهکارهای ایجاد خاطرهای خوش و ترغیب گردشگر به اقامت در کنار عشایر، داشتن خلاقیت است به طور مثال شرایطی فراهم شود تا گردشگر در کنار عشایر درست کردن نان از مراحل اولیه تهیه خمیر را تجربه کند.
شروع یک روز با طراوت با خوردن سرشیر، کره و روغن زرد و تکیه بر گلیم های بافته شده از پشم گوسفندی و لذت راه رفتن در چمنزارهای مراتع سرسبز و لذت زندگی در سیاه چادرهای عشایری رویایی دست یافتنی برای همه مردم کشور و خارج کشور است که باید مسئولان و عشایر با همفکری و هم افزایی برای تحقق این مهم تلاش کنند.
امروزه کشورهای موفق در توسعه گردشگری از ترفند خلاقیت برای جذب گردشگر استفاده می کنند و اکنون بیش از ۳۰ منطقه برای اجرای طرح گردشگری عشایری در استان سمنان شناسایی شده که نبود زیرساخت ها مانند جاده های دسترسی و معرفی کامل ظرفیت ها، اجرای این طرح ها را تاکنون مغفول گذاشته است.
۷۳۴۲/۷۴۰۸