این آیین حماسی با حضور میلیونی عزاداران با شعار واحد «لبیک یاحسین (ع)» از فاصله چند کیلومتری به سمت حرمین حسینی (ع) و عباسی (ع) برگزار شد.
هرساله میلیون ها عزادار از داخل و خارج عراق در این مراسم باشکوه که به نشانه تجدید بیعت با اباعبدالله الحسین (ع) بر گزار می شود، شرکت می کنند.
ازدحام جمعیت در مراسم امسال متاسفانه باعث حادثه ای بی سابقه ای شد و طی آن 31 تن کشته و 100 دیگر زخمی شدند.
این مراسم امسال نیز مانند هر سال بعد از نماز ظهر و عصر با آتش زدن نمادین خیمه های اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در محل خیمه گاه به سمت حرمین حسینی (ع) و عباسی (ع) آغاز شد.
در این مراسم که طول جمعیت حاضران از 2 کیلومتر تجاوز می کند، عزاداران با پاهای برهه در حالی که بر سر و سینه می زنند، با حالت دوان دوان و هروله با شعار لبیک یا حسین (ع) به حرکت در می آیند و وارد حرم حسینی شده و سپس از آنجا به سمت حرم ابوالفضل عباس (ع) به همان حالت پریشان حالی می دوند.
عزاداران به هنگام ورود به حرمین حسینی و عباسی، ضمن سلام و تحیت کوتاه با اباعبدالله الحسین (ع) و ابوالفضل عباس (ع) بر ماندن در مسیر و خط مشی ائمه اهل بیت عصمت و طهارت (ع) تاکید کرده و با همان شیوه دوان دوان از حرم ها خارج می شوند تا به بقیه عزاداران فرصت این زیارت کوتاه در روز دهم محرم داده شود.
در باره این آیین ویژه مردم عراق روایت های مختلفی وجود دارد و برخی آن را مرتبط با حادثه عاشورای 61 هجری می دانند که بخشی از انصار اباعبدالله الحسین (ع) از قبیله بنی اسد نتوانستند به موقع خود را به معرکه عاشورا برسانند.
سایت رسمی عتبه حسینی درباره تاریخچه این مراسم عاشورایی نوشته است که عزاداران در پاسخ به ندای «هل من ناصر» امام حسین (ع) در ظهر عاشورای محرم سال 61 هجری قمری، شعار «لبیک یا حسین (ع)» سر می دهند.
براساس این گزارش، این مراسم ویژه مانند بسیاری از شعائر حسینی در طول حیات خود در معرض ممنوعیت ها و محدودیت های رژیم های حاکم بر عراق قرار گرفته اما با وجود تلاش رژیم های ظالم حاکم بر عراق، این مراسم همچنان زنده باقی مانده است.
«رشید زمیزم» از تاریخ نویسان استان کربلا درباره شعائر حسینی در این خصوص گفته است که تاریخ تاسیس این مراسم به شکل فعلی آن به سال 1855 میلادی و در روایتی به 1872میلادی (قریب 150 سال قبل) بر می گردد.
به گفته وی، موسس این مراسم «میرزا صالح القزوینی» یکی از اعیان استان کربلا از اهالی شهر طویریج از توابع شهرستان «الهندیه» (25 کیلومتری شرق شهر کربلا) بوده است.
میرزا صالح القزوینی هرساله در خانه اش آیین های دهه اول محرم را برگزار می کرد و دریکی از سال ها در دهم محرم با اسب خود در حالی که عزاداران او را با پای پیاده همراهی می کردند به همان حالت عزاداری به سمت کربلا به راه افتادند.
وقتی مردم کربلا اهالی عزادار طویریج را به آن شیوه حماسی دیدند با آنها همراه شدند و از آن سال تا به امروز این مراسم ادامه دارد.
زمیزم می افزاید که میرزا صالح القزوینی به همراه خیل عزاداران به منطقه «باب الطویریج» یکی از دروازه های ورودی شهر کربلا رسید و بعد از اقامه نماز ظهر بار دیگر مراسم رکظه طویریج را به سمت حرمین حسینی و عباس در پیش گرفت.
طبق گزارش سایت رسمی عتبه حسینی، رژیم صدام از جمله رژیم های ظالمی بود که با برگزاری این مراسم به شدت مخالف بود و در روز دهم محرم، عناصر امنیتی و اطلاعاتی خود را در مناطق مختلف کربلا و نزدیک حرم مستقر می کرد تا کسانی که احتمالا این مراسم را برگزار می کردند، رصد کرده و سپس بازداشت و زندان کند.
باوجود اینکه بسیاری از جوانان و مردم عراق به خاطر آیین های عاشورای حسینی در زندان های رژیم صدام افتاده و به خاطر این گونه مراسم ها، جان خود را از دست دادند اما این مراسم به محض سقوط رژیم بعث، با شکوه تر از گذشته از سرگرفته شد.
بسیاری از مداحان عراقی و عرب درباره مراسم رکظه طویریج مداحی های زیبایی ارائه کرده اند که بی شک یکی از این مداحی های معروف متعلق به «ملا باسم الکربلایی» مداح معروف عراقی است که در فقره ای از اشعارش، روایتی از علامه «بحرالعلوم» نقل می کند که امام زمان (عج) در این مراسم همپای عزاداران می دود و شعار لبیک یا حسین (ع) سر می دهد.
هرساله میلیون ها انسان از عراق و خارج آن که بخش قابل توجهی از زائران ایرانی هستد در این مراسم با شکوه شرکت می کنند و با اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و اباعبدالحسین (ع) طی این مراسم تجدید بیعت می کنند.
نظر شما