نخستین دوره رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی جهان ماه مارس سال ۱۸۹۱ برگزار شد. در این دوره هفت ورزشکار از ۶ کشور جهان حضور داشتند که در نهایت نخستین مدال طلا به ورزشکاری انگلیسی به نام «ادوارد لاورنس لوی» تعلق گرفت. از آن زمان تا کنون بیش از ۸۵ دوره این رقابت ها برگزار شده است.
تیم ملی وزنه‌برداری ایران نخستین بار سال ۱۹۴۹ در رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری که در شهر «شوینینگن» هلند برگزار شد شرکت کرد. در ترکیب اعزامی ایران به آن دوره از رقابت‌ها «جعفر سلماسی»، «محمود نامجو»، «حسن فردوس»، «محمدحسن رهنوردی» و «سیدرسول رئیسی» حضور داشتند.
دستاورد این اعزام یک مدال طلای نامجو و ۲ برنز رهنوردی و رئیسی بود که ایران را در جایگاه سوم رده‌بندی مدالی قرار داد.
در هشتاد سال گذشته وزنه‌برداران ایرانی زیادی به رقابت‌های جهانی اعزام شدند که «محمد نصیری» وزنه‌بردار دسته ۵۶ کیلوگرم با پنج عنوان قهرمانی پر افتخارترین وزنه‌بردار ایرانی به شمار می‌رود.«حسین رضا زاده» با ۴ عنوان قهرمانی و «محمود نامجو» با سه عنوان در جایگاه‌های بعدی قرار دارند.
اهمیت مدال‌های نصیری زمانی است که تنها «واسیلی الکسیف» از شوروی سابق با ۸ قهرمانی، «یوریک واردانیان» از شوروی سابق و «نعیم سلیمان اوغلو» از ترکیه با ۷ قهرمانی، «جوزف گرافی» از اتریش، «تامی کونو» و «جام دیویس» هر ۲ از آمریکا، «یوشینوبو میاکه» از ژاپن و «دیوید ریگارت» از شوروی سابق با ۶ قهرمانی بالاتر از نصیری قرار دارند.
از ۱۹۴۹ شوینینگن تا ۲۰۱۱ پاریس، پولادمردان وزنه‌برداری ایران ۳۷ بار در رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری حضور داشتند که حاصل آن کسب ۳۵ مدال طلا، ۲۱ مدال نقره و ۳۶ مدال برنز در حرکات یک ضرب و دو ضرب و مجموع 2 حرکت بوده است. بررسی آماری این عملکرد نشان می‌دهد که وزنه‌برداری کشورمان در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۱ که در شهر پاریس برگزار شد با کسب پنج مدال طلا، 2 نقره و چهار برنز، بهترین عملکرد تاریخ حضور خود در این تورنمنت را به ثبت رساند. هدایت تیم ایران در آن دوره برعهده «کوروش باقری» بود.
«بهداد سلیمی» و «کیانوش رستمی» مدال‌های طلای اوزان فوق سنگین و ۸۵ کیلوگرم را از آن خود کردند و «سجاد انوشیروانی» بر سکوی نایب قهرمانی ایستاد. در این دوره «سعید محمدپور» به عنوان یکی از وزنه برداران جوان تاریخ وزنه برداری ایران هم مدال برنز کسب کرد تا شمار مدال‌های ایران برای نخستین بار در طول این رقابت ها از عدد ۱۰ عبور کند. در این دوره ایران با ۴۹۵ امتیاز برای نخستین بار بر سکوی سوم قرار گرفت.
در آخرین دوره رقابت‌های وزنه برداری قهرمانی جهان که سال ۲۰۱۸ در ترکمنستان برگزار شد «سهراب مرادی» موفق شد با مهار وزنه‌های ۱۸۶ کیلوگرم در حرکت یک‌ضرب و ۲۳۰ کیلوگرم در حرکت دوضرب، علاوه بر شکستن رکورد دنیا، سه مدال طلای یک‌ضرب، دوضرب و مجموع را به دست بیاورد و سهم بزرگی در امتیازات کسب شده ایران داشته باشد. در ادامه هم در دسته ۱۰۲ کیلوگرم ایران توسط «علی هاشمی» یک برنز، یک نقره و یک طلا و توسط «رضا بیرالوند» یک طلا و یک برنز گرفت.
البته بهترین نتیجه مسابقات قهرمانی جهان برای ایران مربوط به سال ۲۰۱۷ است که تیم ملی ایران البته از نظر رنگ مدال و تعداد مدال مجموع هم موفق شد به مقام قهرمانی برسد. ایران در این جدول با کسب ۲ طلای مجموع یک نقره و ۲ برنز بالاتر از کلمبیا در رتبه اول مسابقات قرار گرفت.
پیش از این در سال ۲۰۱۵ ایران با ۲ مدال نقره و یک برنز در جایگاه دهم جهان قرار گرفته بود. همچنین ایران در رقابت های جهانی ۲۰۱۴ که در آلماتی قزاقستان برگزار شد با ۲ مدال طلا، ۲ نقره و ۶ برنز در جایگاه پنجم قرار گرفت.
یکی از رکوردهای ایران در رقابت‌های وزنه‌برداری جهان بازگشت بی‌مدال تیم ایران از رقابت‌های تایلند بود. در سال ۲۰۰۷ که تیم ایران با ترکیب محمد علی فلاحتی نژاد، سهراب مرادی، شهروز قربانی، محمد سرلک، محسن بیرانوند، مرتضی شامحمدی، رشید شریفی و محمد صالحی به تایلند اعزام شدند نتوانستند عملکرد چشمگیری داشته باشند و دست خالی به ایران برگشتند.
همچنین در سال ۲۰۰۶ ایران به دلیل مثبت اعلام شدن نمونه دوپینگ ورزشکاران تنها با یک وزنه‌بردار در رقابت‌های جهانی دومینیکن شرکت کرد که حسین رضازاده در دسته فوق سنگین طلا گرفت.
در زمینه رکوردهای شخصی رقابت‌های قهرمانی جهان ایران نیز در سطح جهان حرفی برای گفتن دارند. محمد نصیری در این مسابقات به نخستین وزنه‌برداری تبدیل شد که سه برابر وزنه خود مهار کرد و در 2 دهه گذشته نیز ایران در اوزان سنگین وزن همیشه مدعی بوده است. حسین رضازاده در سال 2000 بر حکومت روس‌ها در سنگین خاتمه داد و پس از وی نیز بهداد سلیمی چند رکورد جهانی را جابجا کرد.
در دسته 96 کیلوگرم نیز سهراب مرادی عنوان‌دار جهان و المپیک به شمار می‌رود.
نظر شما