به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، وضعیت آشفته سیاسی و حزبی در اراضی اشغالی باعث شد تا در فاصله کمتر از ۶ ماه دو انتخابات سراسری پارلمان از سوی سران رژیم صهیونیستی برگزار شود. ناتوانی «بنیامین نتانیاهو» در تشکیل دولت ائتلافی در دوره نخست باعث شد تا وی مجبور شود به برگزاری دوباره انتخابات تن دهد اما به نظر می رسد اوضاع رژیم صهیونیستی به اندازه ای بی ثبات و شکننده شده که این بار هم انتخابات مانند دوره قبل به نتایجی غیرقابل اتکا منجر شد که ممکن است دولتی ناتوان را باعث شود.
بیشتر تحلیلگران از احتمال حذف بنیامین نتانیاهو در عرصه رهبری این رژیم سخن می گویند زیرا حزب لیکود حتی ضعیف تر از دوره قبل ظاهر شد و نسبت به حزب آبی و سفید «بنی گانتس» کرسی های کمتری را کسب کرده است. گفته می شود هیچ یک از احزاب و ائتلاف های اصلی نتوانسته اند اکثریت مورد نیاز در پارلمان(کنست) را که ۱۲۰ کرسی دارد، بدست آورند . هر گروه یا حزب برای تشکیل کابینه باید بیشتر از نیمی از این کرسی ها را از آن خود کند.
احتمال برگزاری انتخابات سوم در کمتر از یک سال
لیکودِ راستگرا و نتانیاهو ۳۱ کرسی و ائتلاف چپ میانه ی گانتس هم ۳۳ کرسی را کسب کرده اند. بسیاری از تحلیلگران می گویند شاید برای نخستین بار از دهه ۱۹۹۰ میلادی تاکنون، یک کابینه چپگرا قادر به تشکیل دولت شود و بر همین اساس ممکن است روند مذاکرات صلح درآینده از سر گرفته شود.
در انتخاباتی که چند ماه قبل (فروردین ۱۳۹۸) برگزار شده بود، حزب لیکود ۳۶ و حزب آبی و سفید ۳۵ کرسی را به دست آورده بودند و هیچ یک از آن ها قادر به تشکیل دولت نشدند. در انتخابات اخیر هم این دو حزب به ترتیب با ۳۱ و ۳۳ بیشترین کرسی ها را کسب کردند. به نظر می رسد تلاش برای تشکیل یک کابینه ائتلافی ممکن است باردیگر به شکست بیانجامد. تحلیلگران اعتقاد دارند در این شرایط احتمال موفقیت نتانیاهو اندک است و از طرف دیگر نمی توان در مورد تشکیل کابینه از سوی گانتس هم با قطعیت سخن گفت. بنابراین شاید بار دیگر ائتلافی برای تشکیل دولت ایجاد نشود و همچون دور قبل تنها راه برون رفت از بحران، برگزاری یک انتخابات زودرس دیگر باشد. در چنین شرایطی این احتمال وجود دارد تا پیش از پایان سال جاری میلادی سومین انتخابات مجلس هم در اراضی اشغالی برگزار شود.
شبکه خبری سی. ان. ان بر این اعتقاد است که گانتس و نتانیاهو نیازمند ایجاد ائتلاف هایی برای موفقیت هستند و این امر به احزاب کوچکتر در شکل دهی به دولت بعدی جایگاهی ویژه می بخشد. گفته می شود در چارچوب قوانین انتخاباتی اسرائیل، رئیس جمهوری دستور تشکیل دولت را به چهره ای می دهد که به گمان وی بیشترین شانس را دارد.
بسیاری از رسانه ها در غرب بر این باورند که جامعه اسرائیل دچار شکاف عمیقی شده است و با دور شدن از دیدگاه های راست افراطی به سمت رویکردهای چپ و لیبرال در حرکت است. شاید به همین دلیل باشد که نشریه «تایم» شکست نتانیاهو را دلیلی بر تقویت دموکراسی می داند زیرا لیکود بخشی از شکست فاجعه بار خود را با از دست دادن ۶ کرسی پارلمان نشان داد. این امر حکایت از توجه افکارعمومی به پرونده های فساد نخست وزیر دارد.
شکاف سیاسی و ابهام در آینده
در هر صورت کارشناسان نتایج این انتخابات را دردسری بزرگ برای نتانیاهو ارزیابی کردند. شبکه خبری «فاکس نیوز» آورده است انتخابات اخیر چندان به نفع بی بی (نتانیاهو) نبود و ممکن است به زودی دوره طولانی حاکمیت وی پایان یابد. حال ممکن است وی مجبور شود به دادگاه در مورد سه پرونده فساد پاسخگو شود. بر اساس قوانین اسرائیل، نخست وزیر تا زمانی که درقدرت قرار دارد از مصونیت برخوردار است و به نظر می رسد آینده نامعلومی در انتظار نتانیاهو باشد.
تارنمای شبکه خبری «الجزیره» هم از وقوع یک اتفاق تاریخی پس از اعلام نتیجه این انتخابات خبر داد و نوشت اعراب اسرائیل توانسته اند بزرگترین بلوک غیرحاکم در پارلمان را به عنوان اپوزیسیون تشکیل دهند. گروه های عربی توانستند ۱۳ کرسی را در کنست کسب کنند و اکنون با رد درخواست همکاری نتانیاهو از سوی گانتس، جایگاه این گروه برجسته شده است.
معمولا نمایندگان گروه های عرب در مجلس بر پایان اشغالگری کرانه باختری و غزه، تشکیل کشور فلسطینی به پایتختی بیت المقدس شرقی و تخلیه شهرک ها در کرانه باختری تاکید دارند.
در هر صورت وضعیت سیاسی در اراضی اشغالی پیچیده و نامشخص است زیرا دومین انتخابات در پنج ماه اخیر همچنان نتوانسته است بن بست سیاسی را رفع کند. به اعتقاد بسیاری از ناظران پیش بینی آینده بسیار مخاطره آمیز خواهد بود زیرا وجود تعداد زیاد حزب و ائتلاف های به شدت سیال و متغیر در کنار اهمیت کلی انتخابات و اصولی که بر تل آویو حکمفرما هستند، آینده را مبهم ساخته است. اگرچه در این مسیر «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ پیشین رژیم صهیونیستی به عنوان مهره ای تعیین کننده در تشکیل دولت محسوب می شود اما وی هدف اصلی خود را دور کردن احزاب تندرو از فرایند تشکیل دولت عنوان می کند. به همین دلیل وی به همکاری با دو حزب لیکود و آبی و سفید چندان تمایلی نشان نمی دهد. لیبرمن اما همزمان به شدت نگرشی ضدفلسطینی دارد.
به نوشته تارنمای موسسه پژوهشی «گلوبال ریسرچ» یکی از تراژدی ها در عرصه سیاسی اسرائیل آن است که این ساختار حقوق برابری را برای شهروندان فلسطینی به رسمیت نمی شناسد و تنها بر موجودیت کشوری صهیونیستی تاکید دارد. این موضوع به طور کلی با ادعاها تل آویو در تناقض است.
طبق این تحلیل هر فردی در انتخابات پیروز شود یا بتواند کابینه را تشکیل دهد، در نهایت فلسطینیان بازنده هستند. هیچ یک از گروه ها و احزاب در اسرائیل تغییر چندانی را در منازعه با فلسطینی ها ایجاد نخواهد کرد زیرا این نگرش بخشی از برنامه بلندمدت صهیونیست ها است. چهار دهه است که تل آویو حتی با تشکیل دو دولت هم مخالفت می کنند.
به اعتقاد تحلیلگران، اسرائیلی ها از وضع موجود خوشحال هستد چون همه منافع آن ها را تامین می کند و آن ها هیچ هزینه ای را برای اشغالگری پرداخت نمی کنند. طبق گزارش گلوبال ریسرچ، تنها هدف این انتخابات بازچینش صندلی های پارلمان و کابینه ای است که همچون کشتی تایتانیک دیر یا زود غرق می شود.
نظر شما