سازمان جهانی هواشناسی (WMO) روز یکشنبه گزارشی را درباره وضعیت اقلیمی کره زمین از سال 2015 تا 2019 منتشر کرد تا دبیر کل سازمان ملل را در آستانه «نشست سران درباره اقدام اقلیمی» در جریان تغییرات آب و هوایی جهان قرار دهد.
سازمان هواشناسی جهانی در این گزارش به نشانه‌ها و تاثیرات شگرف تغییرات آب و هوایی مثل افزایش سطح دریاها، آب شدن یخ‌ها و طوفان‌های شدید اشاره کرد که در 5 سال مورد نظر شدت بیشتر داشته است.
براساس این گزارش، سال‌های 2015 تا 2019 ، گرم‌ترین 5 سال در تاریخ ثبت دمای هوای جهانی از سال 1850 به این سو بوده و تمرکز گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر کره زمین به بالاترین سطح خود در تاریخ رسیده است.
گزارش آب و هوایی این سازمان جهانی همچنین تاکید کرد که متوسط دمای جهانی هوا نسبت به دوران پیشاصنعتی 1.1 درجه و نسبت به گزارش مشابه این سازمان در سال‌های 2011 تا 2015 نیز 0.2 (دو دهم) درجه افزایش یافته است.
بحرانی بودن این افزایش دمای متوسط جهانی زمانی قابل درک است که بدانیم هدف اولیه توافق آب و هوایی پاریس که در سال 2015 میان نزدیک به 200 کشور جهان امضا شد، محدود نگه داشتن رشد دمای جهانی به کمتر از 2 درجه بیش از دمای پیشاصنعتی بوده است.
یعنی رشد 0.2 (دو دهم) درجه در کمتر از 5 سال پس از امضای این توافق، بسیار دورتر از هدف اولیه این پیمان است؛ این در حالی است که هدف طولانی‌مدت توافق پاریس، محدود کردن رشد دمای جهانی به 1.5 درجه بیش از دمای پیشاصنعتی بوده است.
گزارش سازمان هواشناسی جهانی ارزیابی یکپارچه‌ای از وضعیت سیستم کره زمین تحت نفوذ روزافزون تغییرات اقلیمی، واکنش بشر به این تغییرات و تاثیرات ناشی از این تغییرات در آینده ارائه می‌دهد.
این سازمان بین‌المللی درباره تداوم افزایش گازهای گلخانه‌ای تاکید کرد که در این 5 سال نسبت به زمان مشابه در گزارش پیشین، جهان شاهد 20 درصد افزایش دی‌اکسیدکربن بوده و با این روند تا پایان سال 2019 از 410 بخش در میلیون نیز فراتر خواهد رفت.
«پتری تالاس» دبیر کل سازمان جهانی هواشناسی با اشاره به شدت تغییرات اقلیمی گفت: برای توقف افزایش دما در 2 درجه بیش از دمای پیشاصنعتی، سطح اهداف تعیین شده (توسط دولت‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای) باید سه برابر و برای محدود کردن متوسط دمای جهانی به 1.5 درجه کمتر از پیشاصنعتی باید این اقدامات به 5 برابر افزایش یابد.
این گزارش، آب شدن یخ‌های قطبی در جنوبگان و گرینلند و گرمایش اقیانوس را باعث شدت گرفتن حوادث طبیعی نظیر طوفان‌های گرمسیری و سیل دانست که بیشترین خسارات اقتصادی را در میان فجایع طبیعی به بار می‌آورد.
بیش از 90 درصد فجایع طبیعی مربوط به آب و هوا است که شایع‌ترین آن‌ها، طوفان و سیل است. موج گرما و خشکسالی نیز افزون بر خسارات جانی، تشدید آتش‌سوزی جنگل‌ها و از بین رفتن محصولات کشاورزی را به دنبال داشته است.
امواج گرما در سال‌های 2015 تا 2019 جزو مرگ‌بارترین پدیده‌های هواشناسی بوده و همه مطالعات انجام گرفته درباره این پدیده از سال 2015 به این سو، ردپای تغییرات اقلیمی را در آن شناسایی کرده است.
طوفان هاروی در سال 2017 که چندین ایالت آمریکا را گرفتار کرد، به تنهایی 125 میلیارد دلار خسارت به بار آورد و چندین چرخند پی‌درپی گرمسیری در ماه‌های مارس و آوریل سال 2019 خسارات بی‌سابقه‌ای را در موزامبیک ایجاد کرد.
روز دوشنبه اول مهرماه در آستانه مجمع عمومی سازمان ملل، نشستی درباره تغییرات آب و هوایی با حضور سران کشورهای جهان برگزار خواهد شد.
نظر شما