تیم ملی والیبال ما در مسابقات جام‌جهانی که امروز ایستگاه آخر آن است به نتایجی دست یافت که برای اهالی والیبال و دوستاران این رشته، قابل قبول نبود و انتظاری بیش از این داشتند.
اگر باخت به برزیل و روسیه و فرانسه و... را بعلت پر آوازه بودن نام حریف، عادی تلقی کنیم اما باخت در مقابل تیم ژاپن که طی سالهای اخیر همیشه در مقابل ما بازنده بود برای جامعه ورزش والیبال غیرقابل قبول بود.
همچنین بازی در برابر تیم جوان ایتالیا که تقریبا تیم دوم خود را راهی این مسابقه کرده بود هم جای سوال داشت!.
اگر کارشناس هم نباشی و حتی اگر اهل ورزش و والیبال هم نباشی با کمی دقت می توان پی برد که تیم ایرانی حاضر در این رقابتها تیم همیشگی ما نیست؛ نه طراوتی ، نه شادابی و نه انگیزه‌ای!.
آیا تیم ما پا به سن گذاشته؟ بازیکنان از فشردگی مسابقات در یکسال اخیر خسته‌اند؟ دوری از خانواده و مسائل عاطفی اثر گذاشته؟ یا مصلحت های دیگری در میان است؟.
برخی ها معتقدند باخت های اخیر به نوعی تاکتیک تیمی بوده و تیم ایران نمی خواهد دست خود را رو کند تا برای رقابت های آتی و بخصوص انتخابی المپیک آماده باشد.
عده دیگری که تعداد آنها هم کم نیست متفق‌القول هستند که تیم ایران، پیر شده، باید برخی‌ها را بازنشست کرد و جوانان پر انگیزه را وارد میدان کرد و برخی‌ها هم کنار گذاشتن بازیکنانی چون معنوی نژاد و نبود موسوی را علت ضعف‌های اخیر در تیم ملی والیبال ایران می دانند.
علل و عوامل ضعف تیم ملی در بازی های جام جهانی در حیطه کار کاشناسان، مسوولان فدراسیون و اهالی فن و کادر فنی تیم است؛ آنچه ما می دانیم این است که انتظارات از تیم ملی بالاست و مردم ما برد و پیروزی می خواهند و به کمتر از آن راضی نیستند.
پیروزی های سال های اخیر تیم ملی والیبال و شکست دادن حریفان قدر در رقابت های بزرگ جهان موجب گرایش جوانان به ورزش و والیبال و پیگیری رقابت های یاران "معروف" از سوی مردم شده بود اما ضعف تیم ملی در چند ماه اخیر موجب شد تا حتی از تعداد تماشاگران تیم ملی در پای تلویزیون هم کاسته شود و حس ناامیدی و نارضایتی را در چهره دوستاران والیبال می توان به وضوح مشاهده کرد.
رقابت های انتخابی المپیک در راه است و با توجه به آنکه از جمع تیم های حاضر فقط یک تیم به المپیک راه می یابد باید همه تلاش خود را برای نیل به این هدف مهم به کار گیریم؛ مردم ما به کمتر از حضور در رقابت های المپیک و برتری بر همه حریفان اسیایی راضی نمی شوند و تیم ما هم ظرفیت های لازم برای تحقق این امر بزرگ را دارد.
قطعا تیم های ژاپن، استرالیا، کره و چین، برتر از حریفان جهانی نیستند که تیم ما در میادین بزرگ؛ پنجه در پنجه آنها افکنده و در خیلی از آنها بر این حریفان قدر، پیروز شده است.
۶۱۹۷
نظر شما