پس از اکران فیلم، وحید حسنی ، نویسنده و مدرس داستان‌نویسی با اشاره به ویژگی‌های «پاراسایت»، آن را اثری گیرا، برنده جایزه کن و قابل تأمل دانست و از ابعاد مختلف به تحلیل و بررسی آن پرداخت.
وی ابتدا به قابلیت‌های فیلم به لحاظ نمادپردازی اشاره کرد و گفت: این فیلم نمادهای سیاسی و اشارات مستقیم سیاسی بسیاری دارد،. می‌توان گفت که خدمتکار اول خانواده نقش « کیم جون اون»، رهبر کره شمالی را بازی می‌کند که از یک جامعه محبوس سرپرستی می‌کند. خانواده فقیر که بستر ایجاد داستان و زادگاه شخص اول فیلم است کره جنوبی را بازی می‌کند و خانواده ثروتمند جامعه جهانی را تشکیل می‌دهد که جریان آمریکایی در آن پررنگ است و به طرز ویژه‌ای غرب‌گرایی را مورد نقد قرار می‌دهد.
به گزارش شامگاه سه‌شنبه روابط عمومی حوزه هنری یزد ، حسنی ادامه داد: در بستر این خانه که جامعه جهانی است، ۲ کره گاهی در خفا و گاه پیش‌روی جامعه جهانی درگیری‌هایی با یکدیگر دارند و پایان یافتن دعوای سنتی ۲کره با ورود جامعه جهانی، تلفیق فرهنگ آمریکایی و توافق‌های موقت و ورود سلاح گرم و سرد به دعواهای سنتی یک جریان عظیم است.
این نویسنده با بیان اینکه مساله فقر نیز در این داستان پررنگ است، افزود: خانواده‌ای که سطح زندگیشان از سطح کوچه‌ها نیز پایین‌تر است درگیر مسائلی می‌شوند که تضاد و تعارضات فرهنگی در سطح بحران را به وجود می‌آورد.
وی اظهار کرد: کارگردان بیشتر از مخاطب متأثر از فضای فقر و غناست و شاید خوب نتوانسته این فضا را ترسیم کند و خودش بیشتر از مخاطب تحت تأثیر است، به طور مثال تصاویری از باران و آبگرفتگی و ریختن آب بالای شهر توی خانه‌های پایین شهر کارکرد حس گرایانه‌ای دارد و انتظار می‌رود در فیلم کارکرد بیشتری داشته باشد.
این مدرس نویسندگی در بخش دیگر سخنانش به بررسی ابعاد شرقی فیلم پرداخت و بیان کرد: برخی نمادها، اجسام و اعتقادات هستند که ریشه در افکار شرقی خانواده‌ها دارد، مانند سنگ شانس که سنگ خانواده است یا بحث حرف پیش زدن و بلافاصله خراب شدن آرزوها و آمال، با بحث بدهی به نزول‌خورها که در فیلم از شرخرها بسیار قبیح‌تر است.
این پدیده‌ها فیلم را بومی و متعلق به یک جغرافیای خاص کرده و ارزش‌های اجتماعی و جامعه شناختی فیلم را بالا برده است.
حسینی در ادامه با اشاره به داستان فیلم، آن را یک داستان کمدی، پرتنش، پرتعلیق و بسیار جذاب خواند که مخاطب را پای فیلم نگه می‌دارد.
وی اضافه کرد: «پاراسایت» تمام المان‌های جذابیت را به نوعی در خودش دارد و همین برای فیلم کافی بوده، هرچند به داستان فیلم نقدهایی وارد است ، اما تصادف‌های داستانی در فیلم وجود دارد که یکی از این تصادف‌ها غیر مجاز است.
تصادفی که موجب سخت تر شدن کار شخصیت یا قهرمان بشود مجاز است، سرخوردن سنگ از دست قهرمان، سرخوردن خانواده خدمتکار و آمدن سنگ شانس تصادف‌های مجاز داستان است ولی نامه پدر به پسر که موجب گره‌گشایی فیلم شد تصادف غیر مجاز است.
با این استدلال که خیلی بعید است پدر بتواند در زمانی، تصادفی نامه‌ای به دست خانواده‌اش برساند.
این نویسنده همچنین به تبیین ویژگی‌های فیلم به لحاظ کمدی و جریان طنز پرداخت و با بیان این که این درام، کمدی است و با فضای کمدی شروع می‌شود، افزود: فیلم کمدی نیازی به استدلال‌های قوی ندارد و رفتارها به سهولت پذیرفتنی است ولی این فیلم سعی کرده رفتارها را به خوبی مدلل و محرز نشان دهد و دلیل خنده‌های شخصیت اصلی بعد از جراحی در بیمارستان ، تعدیل فضای کمدی فیلم است.
حسنی در پایان به نشانه‌گذاری‌های فیلم اشاره کرد و گفت: کارگردان در زمینه نشانه‌گذاری موفق عمل کرده. لغت موریس، بدبو بودن خانواده پایین شهری، خدمتکارانی که با خانه جابه جا می‌شوند و خدمتکاری که ۲ پرس غذا می‌خورد و ... از جمله این نشانه‌هاست که به قدم‌های بعدی و تأثیر فیلم کمک می‌کند.
داستان «پاراسایت» (انگل) محصول سال ۲۰۱۹ درباره خانواده بی‌پولی است که به خانواده ثروتمندی تعدی می‌کنند اما در مخمصه می‌افتند.
این فیلم برنده نخل طلای بخش اصلی جشنواره کن ۲۰۱۹ شده است.
نشست‌های آموزشی ـ تحلیلی باشگاه فیلم حوزه هنری یزد، سه‌شنبه هر هفته با حضور هنرمندان، سینماگران و علاقه‌مندان در این نهاد برگزار می‌شود.
۷۵۳۶/ ۲۰۴۷
نظر شما