ویژگی های موجود در راهپیمایی با شکوه و میلیونی اربعین که همه ساله در مناطق جنوبی و مرکزی عراق و در نهایت در شهر مقدس کربلا برگزار می شود به حدی گسترده، فراوان، منحصر به فرد و واحد با زوایای مختلف و متنوع است که بیش از یک هزار و ۸۰۰ خبرنگار از ۷۰۰ رسانه فعال در جهان نمی توانند همه ابعاد این برنامه حسینی را پوشش خبری و تصویری دهند و نقاط بسیاری از آن به خاطر برخی ملاحظات برگزار کنندگان و یا نادیده شدن مغفول می ماند و یا چندان رسانه ای نمی شود.
در این میان رسانه ها و خبرنگاران حاضر در این برنامه نیز با توجه به رسالت و وظیفه ذاتی و خبری خود بیشتر به برخی زوایای آن مانند شمار وضعیت برگزاری مراسم، برنامه های هیات ها و موکب ها، مسیرهای راهپیمایی و گستردگی و فراوانی جمعیت حاضر در آن در حد توان و ساعات برنامه های خود می پردازند و شماری نیز خوراک خود را برای تهیه برنامه های مستند جمع می کنند تا در طول سال آن را پخش کنند.
یکی از ابعاد ناپیدا و شاید بتوان گفت غیرظاهری اربعین به عنوان یک شعار اسلامی امروز در جهان بعد معنوی و زوایای نامحسوس آن است که بیشتر تاثیر خود را در قلوب و افکار و اذهان حاضران در آن و یا دست اندرکاران و مسوولان برگزاری چنین مراسمی بر جای می گذارد.
در این ارتباط در کمتر خبری می توان صبوری و احترام حاضران در مراسم به یکدیگر، بذل مال و جان در راه کمک به همنوعان و یاری شرکت کنندگان در راهپیمایی، یک رنگی حاضران بدون توجه به فقر و غنای آنان، نداشتن دغدغه معاش برای افراد حاضر در آن و فراهم بودن همه امکانات لازم و ایجاد انس و الفت در بین آنان بدون توجه به دین، مذهب، نژاد، قومیت، تابعیت و ملیت افراد و اثرات روحی حضور در آن را به عنوان ابعاد معنوی اجتماع اربعین پیدا کرد.
دریافت چنین ابعادی از این برنامه نیازمند آن است که یا با برنامه قبلی در آن حضور یافت و با برنامه قبلی یکایک آنها را از نزدیک مشاهده و به متن و یا تصویر کشید و یا این که پای صحبت های افراد نکته سنجی نشست که در سال های متمادی و در ۱۶ سال گذشته که از برگزاری این مراسم به شکل کنونی آن می گذرد در آن حاضر شده و توشه هایی از این دست جمع کرده اند.
اولین و مهم ترین نتیجه ای که از چنین مراسم عظیم و میلیونی حاصل می شود، افزایش بیش از پیش انس و الفت ، برادری و یک رنگی در بین مردمی است که بدون توجه به دین، مذهب، نژاد، قومیت، ملیت، تابعیت، رنگ و سن و سال و جنسیت در آن حاضر شده اند.
افرادی که در این مراسم حضور می یابند همه به دنبال یک هدف واحد و آن عرض ارادات به سرور آزادگان جهان حضرت سید الشهدا (ع) است که از همه هستی خود گذشت تا بتواند در برابر ظلم و ستم های موجود ایستادگی کند و در نهایت نیز در این راه به شهادت رسید و اکنون بعد از یک هزار و سیصد و ۸۰ سال مردم از سراسر جهان در یک روز مشخص گردهم می آیند تا باردیگر جاودانگی این راه و روش را در عصر کنونی به جهانیان ثابت کنند.
در این برنامه شاید کسی از کسی در ارتباط با ملیت و این که از کدام کشور آمده ای سوال کند ولی بی شک هیچ کس از افراد حاضر در ارتباط با اعتقادات، باورها و دین و مذهب آنان سوال نمی کند چون همه می دانند که فلسفه حضور همه در این برنامه و شعار اسلامی یک چیز است و آن ابراز ارادات و پایداری و استقامت در راه آزادگی بزرگ پرچمدار عالم است و نیک می توان گفت که خود نفس حضور در این راهپیمایی چنین شعاری را فریاد می زند و پیر و جوان، خرد و کلان همه به آن واقف هستند و نیازی به پرسش نیست.
درست در چنین فضایی که سرشار از معنویت و عبودیت است، هیچ کس به فکر اختلافات موجود نظیر دارایی و نداری، سلیقه های متفاوت، دوست داشتن و یا نداشتن چیزی نیست و همه مانند یک سیل خروشان متوجه یک افق والا هستند و آن رسیدن به مقصد نهایی آزادگی از قید و بندهای موجود در این جهان و تاسی از پیر مراد خود یعنی امام حسین (ع) برای زندگی عزتمندانه و سرافرازانه هستند.
بی دلیل نیست که در چنین فضایی نیز کسی به فکر معاش و رزق و روزی خود نیست و میهمانداران آن از یک سال قبل دغدغه پذیرایی از میهمانان خود و فراهم کردن زمینه های مختلف رفاه و آسایش میهمان را دارند و انواع غذاها، نوشیدنی ها، خدمات مورد نیاز پزشکی، امدادی و درمانی را به صورت رایگان در اختیار آنان قرار می دهند و حتی از بابت برخی کاستی ها بدون در نظر گرفتن انبوه جمعیت حاضر در آن نیز عذرخواهی می کنند.
هستند در عراق کودکانی که بر خلاف همنوعان خود در سراسر جهان یک سال پس انداز خود را در قلک های سفالی جمع کرده و همه آنها را حتی با راه انداختن بساط ساده ترین پذیرایی یعنی چای و نظایر آن در چنین روزی نذر راهپیمایان می کنند و بدون شک از فردای اربعین نیز این صحنه در تک تک خانه های عراق تکرار خواهد شد تا سال آینده و اربعینی دیگر خدمت رسانی و خدمت دهی به زایران بهتر از سال جاری باشد و این صحنه ها و ایثارگری ها در عراق مکرر در مکرر در ابعاد و سطوح مختلف جریان دارد و شاید هیچ قلمی و صاحب قلمی نتواند عظمت آن را بنویسد.
حضور افراد اعم از زن و مرد به صورت جمعی و یا فردی و بدون هیچ نگرانی و ذغدغه ای به صورت سال های پیاپی نیز گویای یک چیز است و آن این که جمعیت حاضر در این مراسم در یک الگو و نمونه کوچک مدینه فاضله خود را یافته اند که در طول سالیان متمادی به دنبال آن بوده اند و بی دلیل نیست که هر سال به انبوه جمعیت حاضر در اربعین افزوده می شود و بر اساس برخی پیش بینی ها در سال جاری عدد حاضران از ۲۰ میلیون نفر نیز فراتر خواهد رفت.
اگر در حج شرط لازم استطاعت و تمکن مالی زایر است در مراسم اربعین چنین شرطی وجود ندارد و فقیر و غنی، دارا و ندار، پیر و جوان، خرد و کلان دوشادوش همدیگر در یک مسیر والا و سعادتمند به صورت پیاده و بدون فخر ورزیدن به نوع لباس و ظاهر خود حرکت می کنند و در صورت نیاز هر کدام نیز کاری بر زمین نمی ماند چون کسی اجازه نمی دهد تا کاری بر زمین بماند و همه در این راه بسرعت از یکدیگر گوی سبقت را می گیرند تا سریع تر رستگار شوند.
اکنون ۱۶ سال بعد از برگزاری مراسم اربعین پس از سقوط صدام و تکرار سالانه چنین صحنه هایی در راهپیمایی اربعین شماری از اندیشمندان و محققان رشته های مختلف دست به کار شده اند تا راز و رمز چنین حرکت عظیم بشری را بیش از پیش شناسایی و معرفی کنند و شکی نیست که در صورت گسترش این امور می توان گفت که این برنامه و شعار عظیم اسلامی در سال های آتی به مراتب گسترده تر خواهد شد و لرزه بر اندام مخالفان آن خواهد انداخت.
اکنون بی دلیل نیست که بر اساس مطالعات و بررسی های انجام شده از حال و هوای راهپیمایی های سال های قبل برخی از پژوهشگران معتقدند که راهپیمایی عظیم و میلیونی اربعین می تواند به عنوان تمرین و رزمایشی کوچک جهت آمادگی مردم برای عصر ظهور باشد و از آن برای صلح جهانی که مورد انتظار بسیاری از زمینیان است، استفاده کرد چرا که بسیاری از ویژگی های موجود در آن مشابه ویژگی هایی است که برای عصر ظهور در متون مختلف اسلامی ذکر شده است و گذشت زمان می تواند این فرضیه را ثابت کند.
نظر شما