زنان سرپرست خانوار از جمله گروه‌های آسیب پذیر اجتماعی با مشکلات و موانع زیادی در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی خویش مواجه هستند که بی توجهی به آنان می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری را بر جامعه وارد کنند.
از آنجا که تعداد زنان سرپرست خانوار به علت افزایش نرخ طلاق، جرایم اجتماعی، تعداد زندانیان، اعتیاد یا مهاجرت روند صعودی دارد لازم است تدابیری اتخاذ شود که مشکلات آن‌ها موجب ایجاد اخلال در نظم و ثبات اجتماعی و تکمیل زنجیره آسیب‌های اجتماعی نشود.
موضوع این قشر یکی از مسائل مهم کشور در حوزه زنان به شمار می‌رود؛ براساس سرشماری سال ۹۵، آمار زنان سرپرست خانوار در کشور به سه میلیون نفر رسید که این آمار بیش از ۱۲ درصد از جمعیت کل خانوارهای کشور را در بر می گیرد و میانگین سنی این قشر به ۴۰ سال رسید.
بی‌تردید، تعداد زیادی از زنان سرپرست خانوار افرادی دیگر، از جمله فرزندان‌شان را تحت تکفل دارند و این گونه سرنوشت این افراد به سرنوشت مادران سرپرست خانوار گره می‌خورد.
توانمندسازی و حمایت زنان سرپرست خانوار به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اقدامی مهم و موثر برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، استحکام خانواده‌ها و سلامت کودکان است که باید برای تحقق این راهبرد بیش از پیش برنامه‌ریزی اصولی انجام شود.
این بخش از جامعه به عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین اقشار، نیازمند توجه به ویژه در حوزه نیازهای اقتصادی هستند.
اشتغال یکی از مهمترین مساله زنان سرپرست خانوار است و برای تحقق این امر طرح ملی توانمندسازی این قشر در استان سمنان همزمان با ۲۴ استان دیگر اجرا می‌شود.
خوداشتغالی زنان سرپرست خانوار و پیشگیری از ورود به چرخه حمایتی، بهبود معیشت و افزایش رفاه زنان سرپرست خانوار، استفاده از ظرفیت مشاغل خانگی برای ایجاد اشتغال پایدار و اتصال صاحبان کسب و کار خانگی به بازارهای هدف و بنگاه‌های پیشرو از جمله اهداف کیفی طرح ملی توانمندسازی زنان سرپرست خانوار در استان‌های مجری این طرح از جمله استان سمنان است.
بنا به گزارش مرکز آمار ایران از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ استان سمنان ۷۰۲ هزار و ۳۶۰ نفر جمعیت در ۲۱۵ هزار و ۵۷۱ خانوار شامل ۳۵۶ هزار و ۶۵۶ نفر مرد و ۳۴۵ هزار و ۷۰۴ نفر زن و ۵۶۰ هزار و ۵۰۲ نفر جمعیت شهری و ۱۴۱ هزار و ۸۵۸ نفر جمعیت روستایی است.
۱۱ هزار و ۳۴۲ زن سرپرست خانوار زیر ۵۵ سال در استان سمنان در راستای اجرای طرح توانمندسازی زنان سرپرست خانوار شناسایی شدند، که به نوعی از نمایندگان اصلی جامعه زنان استان در بازار و کسب و کار محسوب می‌شود.
توانمند کردن زنان تنها در صورتی امکان‌پذیر است که زمینه رشد و تعالی آن از دوران کودکی در ذهن انسان‌ها نهادینه شود و جامعه به نوعی به این باور برسد که بانوان در پیشرفت و توسعه با هیچ گونه مانعی روبرو نیستند.
معرفی کردن مشاغل زنان در حوزه‌های فنی و حرفه‌ای، کارخانه‌ها، کشاورزی، صنعت، مدیریت و حتی سیاست در نظام آموزشی کشور کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و درحالی که سابقه تاریخی نشان می‌دهد، بانوان در این حوزه‌ها به دستاوردهای بسیاری دست یافتند.
به گفته کارشناسان، باتوجه به روند افزایشی جمعیت آماری زنان سرپرست خانوار، اهتمام در خصوص مشاغل خانگی، صنایع دستی و تسهیلات کارآفرینی زنان و هرگونه اقدام سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در راستای توانمندی زن سرپرست خانوار سبب سرعت‌بخشی آهنگ توسعه جامعه زنان می‌شود.
البته، توانمندسازی نباید تنها محدود به بخش‌های اقتـصادی و افـزایش سـطح درآمـد و رهـایی از فقـر باشد، بلکه بعد مهم دیگر توانمندسازی و مقدمه توانمندی اقتصادی زنان، توانمندسازی روانشناختی یعنی ارتقاء سلامت روان، بهبود سازگاری، اعتماد به نفس، خودکارآمدی، کنترل بـر زنـدگی است.
وقتی زنان به توانمندسازی روانی دست یابند، قدرت حل مسئله، سـازگاری بـا خـانواده، تصمیم‌گیری و تحمل در برابر ناکامی‌ها در آن‌ها افزایش می‌یابد.
اجرای برنامه‌های توانمندسازی در مورد زنان سرپرست خانوار، نه تنها به اشتغال و افزایش سطح درآمد و ارتقا آن‌ها به سطوح طبقاتی بالاتر اجتماعی و اقتصادی در جامعه منجر می‌شود، بلکه به کمک آموزش شغلی با توجه به اینکه از مجموع ۳۷ هزار مددجوی تحت پوشش کمیته امداد سمنان، بیش از ۲۲ هزار نفر معادل ۶۱ درصد را زنان سپرست خانوار تشکیل می‌دهند، از وابستگی آن‌ها به سازمان‌های حمایتی کاسته می‌شود و گام مهمی در راستای توسعه استان است.
