اگر چه ظهور کارهای نو در جشنواره های نمایشنامه‌نویسی آموزشگاه‌های آزاد هنری گیلان در پاسداشت مفاخر و سی و یکمین جشنواره تئاتر استان، استادان حوزه تئاتر را سرشار نموده اما آنان را بر این عقیده استوار ساخته که تلاش هنرمندان تئاتر گیلان همچنان در عطش سالن های مناسب رنگ می بازد.
تئاتر، آئینه زندگی بر صحنه و توانای خلق لبخند و اشک بر سیمای مخاطب خویش است؛ گیلان که خود بالنده به بیش از یکصد سال سابقه تئاتر در کشور است، نمادی به شکوه " اکبر رادی " در تئاتر کشور دارد که شهرتش به برآورندگی و خلق تئاتر هویت است و هر قطعه اش چون غزلی از حافظ وجد آفرین می شود .
گیلان سالن تئاتر مناسب ندارد اما استعدادهایش با پشتوانه ای بر فراز قدمتش بر صحنه تئاتر ملی از جشنواره های متعدد تا بین المللی فجر هماره درخشیده است؛ این برآیند کلام استادان تئاتر گیلان است که خود در عرصه ملی شناخته شده اند .
فرامرز طالبی محقق ، پژوهشگر و گردآورنده کتاب شناخت نامه رادی می گوید: پیش از اظهار نظر راجع به وضعیت تئاتر سرزمینم قدردان نامگذاری سالن تئاتر تالار مرکزی رشت به نام استاد اکبر رادی هستم و پس از آن با صراحت می گویم چرا کمبود سالن، با وجود سالن های غبار گرفته برخی ارگان های فرهنگی، می بایست هنوز بعنوان دغدغه هنرمندان با استعداد تئاتر این سرزمین باشد؟
وی در حاشیه برگزاری سی و یکمین جشنواره تئاتر گیلان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا ، کمبود سالن را زهر بزرگی برای تئاتر استان توصیف می کند و می گوید: هنوز کمبود سالن مشکل اصلی هنرمندان تئاتر است؛ چرا که یک گروه تئاتر ماه ها تلاش می کند تا اثرش به ثمر بنشیند اما همینکه تئاتر می رود تا در دل مخاطب جا باز کند بدلیل کمبود سالن تئاتر باید رخت بر بندد و جای خود را به گروه دیگری ببخشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش آثار راه یافته به جشنواره یادشده را ستودنی می داند و می گوید: ظرف و مظروف یکسان بودند و می بایست از تلاش همه عوامل برآورنده آثار قدردانی کرد.
طالبی اقتباس را بخشی از تئاتر می داند و می گوید: اقتباس می تواند نعل به نعل از داستان برگزیده شود و یا اینکه با ذهنیت نویسنده اثر دیگری خلق کند؛درهر صورت تلاش نویسندگان آثار منتخب قابل ستایش است.
انوش نصر ماسوله پیشکسوت تئاتر،سینما و تلویزیون نیز نمایش های راه یافته به سی و یکمین جشنواره تئاتر گیلان را قابل تجلیل توصیف می کند و می گوید: بار مالی همچنان دغدغه گروه های تئاتر است و تالار مرکزی رشت با هزینه گزاف نتوانسته از بار این دغدغه بکاهد.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: متاسفانه هنوز کمبود سالن های تئاتر دغدغه هنرمندان تئاتر است و می بایست راهکارهای حمایتی پیدا شود تا این هنر ریشه دار بار دیگر به روشنای قدمتش حیات گیرد.
سید امیر مصباح معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان نیز ضمن تایید سخنان پیشکسوتان تئاتر استان در ارتباط با وجود سالن های فرهنگی متعدد در استان می گوید: تمامی سالن های مجتمع های فرهنگی هنری تحت پوشش این اداره کل در اختیار هنرمندان قرار دارد اما بهره گیری از دیگر سالن های ارگان های فرهنگی نیازمند تعامل مدیران آن دستگاه ها با گروه های هنری است.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا توضیح می دهد: تالار مرکزی رشت در اختیار بخش خصوصی است اما تلاش می شود برای اجرای گروه های هنری بومی نگاه ویژه ای صورت گیرد.
گیلان بالنده بیش از یکصد سال سابقه تئاتر در کشور است؛ نخستین تماشاخانه کشور در رشت تبلور یافت و اکبر رادی – پدر نمایشنامه نویسی ایران در این شهر زاده شده است.
" تئاتر هویت ! این تئاتر ملی با یک طنین جهانی است " گفته ای‌ست از رادی و به یاد می آورم بخشی از نمایشنامه " ملودی شهر بارانی " اش را که شخصیت " گیلان" در آن به "مهیار" می گفت: " برای اینکه درختی بکارین یا از مظلومی دفاع کنین ، لازم نیس سوار اسب نحیف تون بشین و دور جبهه های جنگ و افسانه ها بگردین. باغچه و مظلوم هر دو پیش روی شمان؛ فقط کمی هنر می خواد".
پس از پایان دومین جشنواره نمایشنامه‌نویسی آموزشگاه‌های آزاد هنری گیلان در پاسداشت مفاخر استان در تجلیل از مقام استاد فقید فرهاد پاک سرشت ، سی و یکمین جشنواره استانی تئاتر گیلان، نهم آبان ، با مشارکت انجمن هنرهای نمایشی استان و به منظور رشد و توسعه تئاتر با توجه به هویت ایرانی - قومی- منطقه‌ای و جغرافیایی در مجتمع فرهنگی و هنری خاتم‌الانبیا (ص) رشت، با هفت اثر راه یافته به این جشنواره گشایش یافت و فردا (دوازدهم آبان ماه) به کار خود پایان می دهد.
نظر شما