«محمدرضا کلان فریبایی» امروز - سه شنبه - در سومین کنگره بین المللی امام علی پژوهی با ارائه مقاله خود تحت عنوان مطالعه تطبیقی گفتمان صلح و جنگ دراندیشه امام علی (ع) در پژوهشگاه علوم انسانی اظهارداشت: چالش میان دو گفتمان صلح و جنگ، زمینه واگرایی سیاسی و اجتماعی را میان جوامع فراهم می‌کند.
وی افزود: دیپلماسی و رفتار سیاسی در پیگیری اهداف و منافع کشورها که ازگذشته تاکنون مورد توجه دولتمردان و سیاست گذاران بوده، در اسلام نیز حایز اهمیت است.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد که از نظر تاریخی، دیپلماسی در قالب شیوه‌های مسالمت‌آمیز و استفاده از مذاکره وگفت و گو برای ختم جنگ، اعاده صلح و تامین آسایش معنا یافته است و سابقه آن به حکومت پیامبر اسلام (ص) و دولت امام علی (ع) و نیز دوره های قبل از میلاد باز می‌گردد.
کلان فریبایی با اشاره به اینکه این پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که گفتمان سیاسی شیعه با رویکرد دموکراتیک در سیره علوی، دربازتولید صلح چه تاثیری می تواند داشته باشد، گفت: گمانه زنی این مقاله برآن است، که روند تکامل گفتمان سیاسی شیعه درپیوند با منشور مدینه و سیره دولت صلح‌گرای امام علی، می تواند ازگسترش خشونت جلوگیری کرده و صلح پایدار را محقق سازد.
وی درباره فرضیه این مقاله همچنین گفت: دستیابی به همگرایی دموکراتیک به عنوان یک راهکار درسیره امام علی شاخص فرهنگ صلح‌گرایی درصدر اسلام بوده و نشان‌دهنده الگوی تعامل با سایرملت‌هاست.
عضو هیات علمی جامعه المصطفی (ص) هدف داده‌های منابع اصلی و مطالعات تطبیقی به روش میان رشته‌ای، دستیابی به تقریب گفتمان‌ها دانست.
اسلام عالی ترین چهره صلح را به جهان نشان داده است
یک پژوهشگر هم امروز در سومین کنگره بین المللی امام علی پژوهی در مقاله ای با عنوان صلح و اخلاق گفت و گو (نگاهی به صلح به مثابه مبنای اخلاق شناختی گفت و گوی ادیان با تکیه بر سنت و سیره علوی) گفت: پژوهش های علمی و تاریخی بیانگر آن است که اسلام بهترین و عالی ترین چهره مدارا، صلح و تحمل عقاید و افکار مخالفان را از خود نشان داده، صدها سال پیش از آنکه اروپاییان از صلح و تساهل سخن بگویند، مسلمانان در فرهنگ اسلامی به آن پایبند بوده اند.
«محمد مهدی عباسی» اظهارداشت: گفت و گوی ادیان دارای مبانی و اصول متعددی است که مبانی اخلاق شناختی از جمله آنهاست و بدون بسترسازی اخلاقی، وحدت میان ادیان، گفتگو و صلح همزیستی مسالمت آمیز دینی ممکن نیست.
وی افزود: مبانی اخلاقی متعددی را می توان برای گفتگوی دینی برشمردکه صلح و همزیستی دینی یکی از آنهاست.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: در دنیای امروز، صلح، مدارا و همزیستی را اغلب مفاهیمی می دانند که محصول دنیای غرب و مدرنیته است و فرهنگ های دیگر، بویژه اسلام با چنین مفاهیمی آشنا نیستند.
عباسی ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) چهارده قرن پیش در دنیایی که مفهوم تساهل و همزیستی دینی برای بشر کاملا ناشناخته بود، آن را با صراحت کامل شناخت و ملت مسلمان را به آن دعوت کرد.
وی با بیان اینکه در دوره امام علی(ع) نیز که یکی از دوره های ظهور تنوع و تکثر دینی و مذهبی است، تصریح کرد: حضرت بر مبنای اصل صلح و مدارا، گفتار و رفتاری مسالمت آمیز با دیگران، بویژه پیروان سایر ادیان داشتند.
وی همچنین گفت: روش و نحوه رفتار امام علی(ع) در گفتگوها و رفتارهایی که داشتند، بهترین الگو در زمینه صلح است.
این پژوهشگر افزود: در این تحقیق تلاش شده تا با رویکردی توصیفی – تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای – اسنادی، به تحلیل و تبیین مدارای دینی در گفت و گوها و سیره علوی بپردازد و مبانی آن را مورد بررسی قرار می دهد.
امام علی (ع) صلح را باعث آبادانی می داند
همچنین عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی گفت: حضرت علی علیه السلام صلح را باعث آبادانی، آسایش لشکریان، رهایی از غم و اندوه برشمرده و جنگ را به عنوان ناگزیرترین راه چاره برای دفع فساد، همواره تقبیح می کند.
«محمد امیر احمدزاده» امروز در ادامه سومین کنگره بین المللی امام علی پژوهی در مقاله خود با عنوان مناسبات صلح و جنگ در رویکرد امام علی (ع)، واکاوی رفتار سیاسی صلح گرای امام علی در عصر خلفاء، اظهار داشت:آنچه مسلم است اینکه امیرالمومنین(ع) در میان اعراب به قدرت شمشیر و شجاعت مشهور بود اما بر اساس رویکرد تفسیری به کنش های فردی- اجتماعی امام علی و تحلیل سخنان او در متن نهج البلاغه می توان گفت که گرچه جنگ یا صلح بر اساس عوامل محیطی و خارجی رخ میدهند و امری اجتناب ناپذیر و گاه تحمیلی است.
وی افزود: در وجود امام علی و منش و اخلاق او به عنوان رهبر سیاسی- اجتماعی جامعه عصر خود شاهد نوعی آخرت اندیشی هستیم که او را از نگرش صلح گرا به نفع جامعه مسلمین در شرایط بحرانی سرشار کرده است.
این پژوهشگر با یادآوری اینکه امام علی (ع) همواره حق خود را برای جانشینی پیامبر اکرم(ص) و رهبری سیاسی جامعه مسلمین می دانست، یادآور شد: صلح و مصلحت جامعه در اندیشه او از جایگاه والا و ارجمند برخوردار بود. در اندرزهای امام علی شاهد کاربست رویکردی اسلامی به صلح و طرح مبانی و تکنیک هایی برای نیل به صلح و منع خشونت و جنگ هستیم.
احمدزاده معتقد است که امام علی جنگیدن را در راه دفع فتنه و بستن گلوگاه حیاتی فتنه جویان مجاز شمرده و از آن به عنوان دفاع راستین و جهاد مقدس یاد می کند.
سومین کنگره بین المللی حضرت علی (ع) به همت مرکز تحقیقات امام علی(ع) و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با حضور جمعی از اندیشمندان فرهیخته و پژوهشگران توانمند با عنوان فرهنگ صلح در اندیشه و سیره امام علی(ع) در این پژوهشگاه برگزار شد.
این کنگره فعالیت خود را با تشکیل شورای سیاست گذاری شامل حسینعلی قبادی، مهدی گلشنی، آیت‌الله سید جمال‌الدین دین‌پرور، مصطفی دلشاد تهرانی، سیدمحمد مهدی جعفری، ناصر الهی، حسین عبدالمحمدی، سید سجاد علم‌الهدی، علیرضا ملایی توانی، سید محمدرحیم ربانی‌زاده، سالار کسرایی، مهدی رمضانی چابک، رمضانعلی شیرزاد و محمدعلی معتضدیان با شعار فرهنگ صلح در اندیشه و سیره امام علی‌علیه‌السلام: بازخوانی گفتمان با رویکردی جهانی، چالش امروز و طرحی برای فردا آغاز کرد.
حمایت کنندگان این دوره از کنگره شامل وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، معاونت پژوهش و فناوری وزارت علوم تحقیقات و فناوری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مرکز تحقیقات امام علی(ع)، دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه الزهراء، جامعه المصطفی‌العالمیه، دانشگاه مفید، معاونت پژوهش مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مسجد الکوفه‌المعظم، عتبه‌العلویه المقدسه، جامعه‌الکوفه، بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه، کمیسیون ملی یونسکو در ایران، دانشگاه فرهنگیان، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام، موسسه فرهنگی اکو، کتابخانه تخصصی امیرالمومنین علی(ع)، سیویلیکا، مرکز همکاری‌های علمی و بین‌المللی، حوزه حضرت خدیجه(س) ودانشگاه علیگری هند است.
نظر شما